آبرویی که علی عبدالله صالح از شورای همکاری برد

روزنامه الحیات، چاپ لندن در یادداشتی به این موضوع پرداخته و می‌نویسد: صدمه‌ای که به تلاش‌های شورای همکاری خلیج فارس در حل بحران یمن وارد آمد، ناگهانی نبود ولی انتظار هم می‌رفت پس از دو بار دیگر در بار سوم عبدالله صالح روی اعضای شورای همکاری را زمین نگذارد. به هر حال علی عبدالله صالح از همان ابتدا با تلاش‌های شورای همکاری به مثابه ابزاری برای بقای خود رفتار کرد. وی تلاش کرد در طول چهار هفته گذشته با بحث کردن بر سر مسائل حاشیه‌ای زمان بخرد با این اندیشه موهوم که کشورهای شورای همکاری خلیج فارس از ابتدا با انقلاب در یمن مخالفند و طرفدار حفظ قانون اساسی این کشور هستند. اما آن چه در دو روز گذشته به دست آمد و شاهد فرار واسطه‌گران حل بحران یمن آن هم به آن شیوه اهانت‌آمیز بودیم، ثابت کرد که عبدالله صالح تلاش می‌کند همه را فریب دهد همان طور که در طول سه دهه گذشته فریب داده و در قدرت مانده است.

در ادامه این یادداشت آمده است: موضع رئیس جمهوری یمن ضربه‌ای به کشورهای شورای همکاری خلیج فارس بود که چهره و نقش شورا را به شدت خدشه‌دار کرد. او شورای همکاری را متهم به توطئه انقلابی دردآور و عمیق می‌کرد در حالی که کشورهای شورای همکاری توانسته بودند مصونیت قضایی و عدم پیگرد را برای او و همه کسانی که در طول حکومتش با او همکاری داشتند به ارمغان بیاورند. دستاوردی که باعث خشم مخالفان یمنی که این مصونیت را در تعارض با قانون اساسی یمن و سازمان‌های اصلی قانون‌گذاری کشور می‌دانستند، شد. حق هم با آنها بود، عفو رئیس جمهور و همه کسانی که با او همکاری داشته‌اند به طور مطلق، مطابق با قانون اساسی یمن نبود. به ویژه این که دیکته کردن از خارج برای سازمان‌های رسمی و منتخب کشور به هیچ وجه قابل قبول نیست، با این حال مخالفان از قانون گذشتند و با این کار موافقت کردند فقط برای این که جان مردم قربانی نشود و کشور از جنگ داخلی مصون بماند.

نویسنده این یادداشت سپس می‌نویسد: شکی نیست که اپوزسیون ثابت کرد بیش از دولتمردان در عالم سیاست اهل تعامل است و رفتارش نشان داد که به مواضع شورای همکاری احترام می‌گذارد و به تلاش‌های آن برای جلوگیری از شورش و جنگ داخلی ارج می‌نهد. همان طور که اپوزسیون در روزهای گذشته ثابت کرد که خواهان وحدت و یکپارچگی یمن است و نمی‌خواهد مثل عبدالله صالح که تهدید به جنگ کرد و خونریزی به راه انداخت به درگیری و خشونت متوسل شود. قطعا مواضع حکیمانه جریان مخالف یمنی ایجاب می‌کند که از کشورهای خلیج فارس بخواهند که در برخورد با این وضعیت تجدید نظر کنند و به تلاش‌هایشان برای راضی کردن علی عبدالله صالح ادامه دهند. به وی‍ژه این که می‌توانند به صالح هشدار دهند که با وقت تلف کردن نه تنها اوضاع بدتر خواهد شد بلکه باعث می‌شود تحریم‌های بین‌المللی نیز به سراغش بیایند و اوضاع هم برای او و هم برای یمن بیش از پیش سخت شود.

در پایان این یادداشت آمده است: به ‌هیچ وجه منصفانه نیست که به رئیس‌جموری یمن بدون هیچ شرطی ضمانت داده شود تا او هم گمان کند که هر چه در تسلیم قدرت تاخیر کند به نفع او و هر کس با او همراه است، تمام می‌شود. غیر از آن، علی عبدالله صالح همچنان با استمرار این رفتارش چهره شورای همکاری خلیج فارس را هم در یمن و هم در بعد منطقه‌ای خدشه‌دار خواهد کرد. نباید اجازه دهد که او از تلاش‌های شورای همکاری برای سرپوش گذاشتن بر اوضاع یمن استفاده کند.