ترکیه ؛ ماراتن مذاکرات

چند روز قبل نیکولا سارکوزی، رئیس جمهوری فرانسه، در آستانه آغاز دور تازه مذاکرات مربوط به عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا، بار دیگر بر مخالفتش با عضویت آن کشور دراتحادیه اروپا تأکید کرد و ضمن " غیر قابل قبول " خواندن عضویت ترکیه در آن اتحادیه، حتی تقاضای متوقف کردن مذاکرات را کرد واظهار داشت این کشور به دلایل تاریخی و فرهگی نمی تواند در درون مرزهای اتحادیه اروپا پذیرفته شود. 

 

این اظهارات که از دید ترکان برای مصرف داخلی و تظاهر به وفاداری به وعده های انتخاباتی بیان شده، بار دیگر بیزاری و نفرت وسیع هواخواهان پیوستن ترکیه به آن اتحادیه را برانگیخت و این خشم و عصبانیت در صفحات روزنامه ها و سایر رسانه های خبری انعکاس یافت.  

 

به باور ترکان خشمگین، اروپا، به رغم اطلاق عنوان " اتحادیه " برخود و تعیین پول و پرچم وحتی پارلمان واحد، هنوز از مفهوم اتحاد بسیار به دور است و این قاره همچنان گرفتار تفرقه و تشتت های مزمن تاریخی و ماقبل تاریخی خودش به سر می برد.

 

به گفته ترکان، آقای سرکوزی به کدام مرزها اشاره می کند؟ از 46 کشور مستقل و دارای حق حاکمیت آن مرزها تنها 28 کشور عضو این اتحادیه هستند.

 

بخشی از اروپا، مانند کشورهای ثروتمند کنفدراسیون سوئیس و کنت نشین لوکزانبورگ، اصلاً حاضر نیستند به عضویت اتحادیه درآیند و درآمد سرانه چهل هزاردلاری خویش را با اعضای فقیر آن اتحادیه در یک سفره بگذارند و ثروتشان را با آنان شریک شوند.

 

بخش دیگرش، مانند رومانی و بلغارستان، که به عضویت اتحادیه هم پذیرفته شده اند، هنوز درعصر گاوآهن به سرمی برند و وسایل حمل و نقلشان اسب و گاری است.

 

ترکان خشمگینی مانند امره کونگار، جامعه شناس، تحلیلگرو ستون نویس مشهور ترک، می گویند امثال آقای سرکوزی، وقتی صحبت از تاریخ می کنند، مسلماً به تاریخ کشورخودشان و شکست های مصیبت باری که جهان گشائی های ناپلئون برایشان به ارمغان آورد نظر ندارند.

 

همچنین به یاد نمی آورند که درهمین قرن بیستم، که چند سال از سپری شدنش گذشته، کشورش دو بار به اسارت خفت بار کشورهای همسایه درآمد و هر بار آمریکائی ها که از قضا به آن ها هم با نظر بغض و کینه می نگرند از آن سوی دریاها آمدند و آن ها را از اسارت نجات دادند.

 

اما هرگاه از تاریخ یاد می کنند دوست دارند به تاریخ کلاسیک اروپا فخر کنند و دوره امپراتوران رم را به عنوان تاریخ خود و آن دوره را به مثابه دوره ای طلائی و متمدن و متحد انگارند.

 

درحالی که این نوستالژی خالی از حقیقت تاریخی است. امپراتوری رم هیچگاه اروپا را متحد نکرد. این امپراتوری بدواً به شمال آفریقا، سپس به سواحل مدیترانه و دریای سیاه روی آورد و هیچگاه فراتر از رودخانه دانوب پیش نرفت و در نهایت به سوی شرق گسترش یافت و سر از سواحل تنگۀ بسفر درآورد و هزار سال باقی مانده عمرش را در جائی سپری کرد که روزگاری عرب ها آن را قسطنطنیه می نامیدند و امروز به استانبول موسوم است.

 

همچنین بسیار طبیعی است که امثال آقای نیکولا سارکوزی به یاد نداشته باشند، اما محققان تاریخ اروپا به یاد آنها می آورند که از پانصد سال پیش تا قرن بیستم نیمی از شرق اروپا، از قفقاز گرفته تا اتریش، در قلب اروپا، در قلمرو امپراتوری عثمانی می زیست و شهر وین دو بار به محاصره سپاهیان عثمانی درآمد و سر انجام هم آن امپراتوری با لقب " مرد بیمار اروپا " از دنیا رفت و نه مرد بیمار آسیا.

 

در دوران اخیر هم ترکیه در قالب عضویت در پیمان آتلانتیک شمالی در تمام طول جنگ سرد پاسداری از مرزهای جنوبی اروپا را برعهده داشته و سپربلای اروپائیان در برابر هجوم کمونیزم بوده است. امروز هم ترکیه در" بازی " های خود اروپائیان نیز رقیب قدری است و نمی توانند آن را ندیده بگیرند.

 

کالاهای مرغوب ساخت ترکیه در بازارهای اروپا جایگاه مستحکمی یافته و در قلمرو هائی مانند مد و زیبائی و فعالیت های ورزشی و هنری که اروپائیان آن ها را قلمرو های خاص خودشان می دانند حضور ترکان و موفقیت هایشان حتی از سوی متعصبین آن قاره نیز امری غیر قابل انکار و مورد اذعان عمومی است.  

 

قانون اساسی این اتحادیه که آقای سارکوزی خود را پاسدار آن می انگارد از سوی کشور خود ایشان هم رد شده است و حالا با به دورانداختن آن قانون امروز در لیسبون، پایتخت پرتغال، جایگزینی برای آن تدوین می شود تا 27 کشور عضو اتحادیه بدون همه پرسی و مراجعه به آرای مردم و تنها با تصویب پارلمان کشور خود آن را به تصویب برسانند و فقط کشور ایرلند قرار است آن را به رفراندوم بگذارد.

 

آقای سارکوزی دراین قانون هم خواهان حذف ماده مربوط به پذیرش ترکیه به عضویت اتحادیه شده است.   

 

 

حالا آن اتحادیه با 28 عضو که هر یک از آن ها خود دارای حاکمیت ملی است و 27 عضو آن مخالفتی پذیرش ترکیه ندارند، تنها به اعتبار مخالفت یا به تعبیر روزنامه نگار یاد شده، خرابکاری  یک عضو، پذیرش ترکیه این همه به تأخیر می افتد و درنهایت هم حکم حذف آن صادر می گردد.

 

به گفته اردوغان، مسابقۀ فوتبال هم قاعده و قانون دارد و هر کس نمی تواند بنا بر سلیقه و دلخواهش بخشهایی از آن را حذف کند یا تغییر دهد.

 

ترکیه برای عضویت در اتحادیه اروپا 60 سال تلاش کرده و برای رسیدن به این هدف راه درازی را پیموده و برای بقیه راه نیز خود را از هر جهت آماده کرده و از سنگ اندازی های امثال آقای سارکوزی در این ماراتن طولانی هراسی به دل راه نمی دهد.