گامهای کوزوو به سمت استقلال

کوزوو روز شنبه شاهد برگزاری انتخابات پارلمانی بود. پس از برگزاری این انتخابات، هاشم تاچی رهبر سابق مبارزان کوزوو اعلام کرد که در انتخابات پارلمانی کوزوو پیروز شده است.

 

این در حالی است که نتیجه قطعی انتخابات در حال بررسی است. پیروزی احتمالی هاشم تاچی در انتخابات پارلمانی کوزوو وی را رهبر استقلال کوزوو قرار خواهد داد.

 

هاشم تاچی 6 ساعت پس از پایان رای گیریهای انتخاباتی اعلام کرد که پیروزی امروز ما صفحه جدیدی را باز کرده است و ما نشان دادیم که کوزوو آمادگی کامل برای آزادی و استقلال را دارد. وی در سخنرانی خود قول بازپس گیری استقلال کوزوو را به آلبانیایی تبارهای این منطقه داد.

 

حزب دموکراتیک آقای تاچی، در سال 1998 از ارتش آزادی خواه کوزوو که با صربستان مبارزه می کرد تشکیل شد.

 

بر اساس نتایج به دست آمده حزب آقای تاچی توانسته است اکثریت آرا را در انتخابات کسب کند و این در حالی است که برخی معتقدند که تحریم انتخابات پارلمانی کوزوو توسط صربهای کوزوو ممکن است تغییراتی را در نتیجه این انتخابات ایجاد کند.

 

آلبانیایی تبارها که اکثریت جمعیت کوزوو را تشکیل می دهند امیدوارند که پارلمان جدید بتواند تمام تلاشهای خود را برای استقلال کوزوو اتجام دهد.

 

این در حالی است که صربستان که مخالف استقلال کوزوو است این انتخابات را گامی در جهت استقلال کوزوو می داند و از 120 هزار صربی که در این منطقه زندگی می کند خواسته است تا این انتخابات را تحریم کنند. چرا که سیاستمداران صرب معتقدند که شرکت در این انتخابات باعث مشروعیت بخشیدن به دستگاه حکومتی خواهد شد که احتمالا به زودی استقلال از صربستان را تایید و تصویب خواهد کرد.

 

رای گیری برای انتخاب نمایندگان 120 کرسی پارلمان ایالتی کوزوو انجام شد و گفته می شود که از 120 کرسی این پارلمان 100 کرسی به اکثریت آلبانیایی تبارها اختصاص یافته است .

 

حدود 150 ناظر شورای اروپا برای نظارت بر رای گیری عمومی و محلی در کوزوو حضور داشتند.

کوزوو از سال 1999 توسط نیروهای سازمان ملل و ناتو اداره می شود.

 

کوزوو در مجاورت جمهوری صربستان، جمهوری مونته نگرو، جمهوری مقدونیه و آلبانی قرار دارد و مرکز آن شهر پریستانیا است و حدود 90 درصد مردم آن را آلبانیایی تبارها تشکیل می دهند.

 

از سال 1996 نیروهای صرب با حمایت دولت مرکزی یوگوسلاوی اقداماتی را برای آنچه که پاکسازی قومی خوانده می شد در کوزوو به اجرا گذاشتند که با مقاومت استقلال طلبان به رهبری ارتش آزادی بخش کوزوو مواجه شد.

 

گفته می شود که در جریان پاکسازی قومی کوزوو، بیش از 12 هزار تن از آلبانیایی تبارها کشته شدند و تا 800 هزار تن از آنان از آلبانیایی ها گریختند.

 

در سال 1999 نیروهای ناتو به منظور خاتمه دادن به سرکوب آلبانیایی تبارها، به کوزوو آمدند و اداره آن را به سازمان ملل واگذار کردند.

 

امروز آلبانیایی تبارها در کوزوو خواهان استقلال کامل هستند. استقلال کامل کوزوو مورد تایید آمریکا و برخی از کشورهای اتحادیه اروپا نیز هست. اما کشور صربستان که هنوز کوزوو را استانی متعلق به خود می داند استقلال کوزوو را به رسمیت نمی شناسد و به شدت با این طرح مخالف است. نخست وزیر صربستان پیش از این اعلام کرده بود که حمایت آمریکا از استقلال کوزوو باعث بروز خشونت در منطقه خواهد شد.

 

از طرفی یک گروه سه جانبه متشکل از کشورهای آمریکا، روسیه و نماینده اتحادیه اروپا گفت و گو های خود را در مورد قطعنامه نهایی کوزوو و استقلال این استان آغاز کرده اند و نتیجه این مذاکرات در تاریخ 10 دسامبر اعلام خواهد شد. آلبانیایی تبارهای کوزوو نیز اعلام کرده اند که در صورتی که مذاکرات این گروه سه جانبه نتیجه مثنتی نداشته باشد این استان به طور یکجانبه اعلام استقلال خواهد کرد. هنوز مشخص نیست که این گروه سه جانبه چه تصمیمی را اتخاذ خواهند کرد. دو جلسه مذاکره این گروه سه جانبه هفته آینده در بروکسل و وین تشکیل خواهد شد.

 

آقای تاچی نیز روز گذشته اعلام کرد که این انتخابات موضع کوزوو را مشخص نمی کند بلکه ما بدون درنگ پس از 10 دسامبر استقلال خود را اعلام خواهیم کرد.

 

روسیه که یکی از مهره های اصلی این گروه سه جانبه شناخته می شود با استقلال کوزوو به شدت مخالف است. در واقع به نظر می رسد که روسیه تلاش می کند تا بار دیگر بر کشورهایی که زمانی بخشی از جمهوری شوروی بودند تسلط یابد.

 

به نظر می رسد که استقلال کوزوو در منطقه ای که در دهه گذشته شاهد درگیریهای بسیاری بوده است تبعات زیادی را در بر خواهد داشت. چرا که جدایی آلبانیایی تبارها از صربستان می تواند این توجیه را داشته باشد که فردا صرب های منطقه صربسکایا در بوسنی و صرب های منطقه کراینیا در کرواسی نیز خواهان استقلال خود باشند. در پی این اتفاق کردهای ترکیه، چچنی های روسیه، کشمیرهای هند و ... نیز می توانند استقلال خود را طلب کنند.

 

در دوم فوریه سال 2007 مارتی آهیستاری، نماینده سازمان ملل متحد در کوزوو طرحی را به رییس جمهور صربستان ارائه داد که در این طرح جدایی کوزوو از صربستان تایید شد. در این طرح پیشنهادی کوزوو باید دارای پرچم مستقل و نیروهای مسلح ویژه باشد و حق حضور در سازمان های بین المللی همچون سازمان ملل متحد را داشته باشد. در این طرح آمده است که کوزوو تقسیم نخواهد شد و اجازه نخواهد داشت که به هیچ کشور دیگری بپیوندد. هز چند در این طرح از استقلال کوزوو سخنی به میان نیامده است اما مفهوم آن به طور کامل مشخص است.

 

اما تحلیلگران غربی معتقدند که استقلال کوزوو تنها راه حل برای پایان دادن به مناقشه هشت ساله منطقه بالکان است. رهبر چریکی آلبانیایی کوزوو از همپیمانان غربی خود انتظار دارد که نه تنها به " اشغال " صربها در این منطقه پایان دهند بلکه استقلال قانونی کوزوو را نیز تقدیم این منطقه کنند.

 

این نکته را نیز نباید فراموش کرد که اوضاع در این منطقه چندان راضی کننده نیست. به گزارش خبرگزاری آسوشییتدپرس نرخ بیکاری در این منطقه طی چند سال گذشته افزایش فاحشی داشته است و با نزدیک شدن اعلام استقلال کوزوو از صربستان آلبانیایی تبارهای این کشور دست از رویاپردازی برداشته و بیشار به فکر کاری برای آنجام دادن هستند. بنابراین آلبانیایی تبارهای این منطقه شوق زیادی برای شرکت در انتخابات پارلمانی این منطقه که می دانستند نقش مهمی در اعلام استقلال این منطقه خواهد داشت از خود نشان ندادند.

 

به نظر می رسد که بیش از نیمی از مردم این منطقه در رای گیری ها شرکت نکرده اند. هرچند که کوزوو همیشه بخش فقیری از کشور قدیمی یوگوسلاوی به شمار می رفت اما تحلیلگران معتقدند که افزایش نارضایتی در سالهای اخیر باعث شده است تا مردم امیدهای خود را از دست بدهند.

 

درصورتی که کوزوو چه با حمایت آمریکا و اروپا و چه به تنهایی اعلام استقلال کند باید منتظر روزهای جنگ و آشوب در این منطقه از جهان باشیم. منطقه ای که با در نظر گرفتن اوضاع به نسبت آرام سالهای اخیر، اوضاع چندان نیز خوشایند نیست...