تهديد خزنده در پى تحولات منطقه

دیپلماسی ایرانی: اظهارات وزير دفاع انگلستان حتى از ادعاهاى ميرداگان اسرائيلى نيز عجيب تر است. او گفته ايران ظرف يک سال آينده مى تواند به بمب هسته‌اى دست پيدا کند! بنابراين با توجه به اين اظهارنظر بايد گمانه هاى آن مقام بازنشسته اسرائيل را که مى گفت ايران تا پيش از سال 2015 قادر به توليد سلاح هسته اى نيست، معتدل تر و روادارانه تر از اروپايى ها تلقى کنيم.

ليام‌ فاکس وزير دفاع انگلستان اين سخنان را در مجلس عوام اين کشور بر زبان آورد. اين ادعا زمانى طرح مى شود که گفتگوهاى ايران و 1+5 وارد مرحله جديدى شده و طى سه ماه گذشته مذاکرات دو بار در ژنو و استانبول انجام شده و اگرچه به نتيجه اى مشخص نرسيده و نوميدى به بار آورده، اما اين نکته را به همه قبولانده که ديپلماسى تنها چاره کار است و چه بسا اجتناب از آن پيامدهاى نوميدکننده ترى به همراه داشته باشد.

اين مقام نظامى بريتانيايى معتقد است "نبايد زياده از حد به ايران خوشبين بود. اين خوشبينى مايه نگرانى است و غرب بايد از موضعى بدبينانه و منفى نگرانه به ارزيابى توانمندى هاى ايران بپردازد." اين نگرش درست به اين معنى است که حتى وقتى سند و مدرکى دال بر نظامى بودن برنامه هسته اى ايران وجود ندارد، بازهم مى توان ارزيابى منفى از آن داشت و به هر طريق ايران را تحت فشار گذاشت.

با اين ادعا ايران مى تواند - اگر بخواهد - تا سال 2012 به توليد سلاح هسته‌اى دست يابد. اما همه چيز به اين اظهارنظر ختم نمى شود. مرکز بين‌المللى مطالعات استراتژيک لندن در گزارشى از توانمندى ايران براى توليد بمب اتمى ظرف دو سال آينده خبر داده است.

بنا براعلام اين مرکز، رهبران ایران همواره تلاش کرده اند تا نيت به دست آوردن احتمالی سلاح اتمی را تاریک و مبهم نگه دارند. همچنين آمده است که با وجود بسیاری از ارزيابى های گردآوری شده توسط سازمان های اطلاعاتی، غرب هنوز موفق نشده است به طور روشن، مدت زمان لازم برای تولید موادی که برای تهیه سلاح اتمی لازم است و مدت زمانى را که برای تولید دستگاه و اسلحه قابل انتقال اتمى ضرورت دارد را از هم تفکیک کند. اين موسسه بین المللی به این نتیجه رسیده است که ارزيابى هاى صورت گرفته نه خيلى بد است و نه خيلى خوب. و اين ارزیابی که مى گويد ایران با ساختن یک بمب اتمی دو سال فاصله دارد، بیشتر بر روند غنی سازی اورانیوم نطنز و بر اساس شیوه هایى که سایر کشورهای دارنده سلاح اتمی از آن استفاده می کنند، استوار است.

تمام اين اما و اگرها و فرضيه ها را که کنار جوسازى هاى استاکس نت و چرنوبيل خواندن نيروگاه بوشهر قرار دهيم، مى توانيم حدس بزنيم که برخورد با ايران وارد فاز تازه اى خواهد شد. اينکه عنوان مى کنند ايران يک سال ديگر به بمب مى رسد يا دو يا پنج سال آينده، در نوع برخورد خيلى تفاوتى ايجاد نمى کند، مهم آن است که بهانه براى حرکت جمعى ديگرى عليه ايران دست و پا کرده و احتمالا فشارهاى افزون ترى وارد خواهند کرد.

محمد احمديان قائم مقام سازمان انرژى اتمى دو روز پيش درباره هدف جوسازى هاى اخير درباره تاثيرگذارى ويروس استاکس نت بر تاسيسات هسته اى بوشهر گفت: "بسيارى از مباحث درباره‌ تاثير ويروس استاکس نت بر نيروگاه بوشهر، با هدف ايجاد نگرانى در ميان مردم ايران و تاخير در بهره‌بردارى از اين نيروگاه انجام مى‌شود."

اگر گفته مى شود ايران تا دو يا چند سال ديگر به بمب هسته اى دست مى يابد، معناى آن اين است که در فاصله مزبور از هر اهرمى براى توقف اين روند استفاده خواهند کرد و هر راهى را خواهند رفت و همه راه ها نيز ناگزير و مشروع خواهد بود. در اين ميان يکى از کارشناسان اتمى روسيه در تحليلى تازه درباره نحوه برخورد با ايران، هشدار داده است که احتمال استفاده از گزينه نظامى نيز براى مهار ايران وجود دارد. استناد او به همه راه هاى رفته اى است که به زعم وى، غرب طى کرده است و اگر فشار تحريم ها به همين منوال ادامه پيدا کند و ايران دست از برنامه هاى خود برندارد، درنهايت اتخاذ راهکار نظامى دور از ذهن نخواهد بود.

اين روزها با بالا گرفتن شورش هاى مردمى در تونس و مصر و ساير کشورهاى عربى که ساختارى ديکتاتورى دارند، پيغام هايى بطور نامحسوس داده مى شود که به زودى پروژه اى مشابه نيز براى ايران تدارک ديده مى شود و اساسا ريشه اين تحولات، غربى است و سوريه و ايران هم در فهرست نوبت قرار دارند!

همه احتمال ها و داورى هايى که در پوشش تبليغات غربى روانه مى شود، سعى دارد ترس و لزوم عقب نشينى را به ايران يادآور شود. تازه ترين آنها که چندان در بوق و کرنا نشده و خزنده و در سکوت دنبال مى شود، از پيوند شکست مذاکرات استانبول (بى نتيجه ماندن گفتگوها) و تغييرات اخير منطقه زاده شده است. اين گمانه که در نوع خودش هم غيرمنطقى و هم خطرناک است، هشدار مى دهد که با بسته شدن باب گفتگو و نااميدى از ادامه مذاکرات و همچنين آشفتگى منطقه و احتمال گسترش آتش اعتراضات به خاورميانه، اين احتمال وجود دارد که ادعاى کوتاه شدن فاصله دسترسى ايران به بمب اتمى، دستاويزى باشد براى پروژه هاى جديدى که مهر و اعتبار خاورميانه اى بر خود گرفته است اما با مطلوبات غرب همسويى بى چون و چرايى دارد.