سردرگمى غرب در برخورد با برنامه هستهاى ايران
دیپلماسی ایرانی: گاه از حمله سخن میگویند، گاه از تعامل. گاه از خویشتنداری مینویسند و گاه از تندرویهایی که بوی تحریم میدهد. گاه ایران کمتر از چند ماه تا هستهای شدن فاصله دارد و گاه به غربیها اطمینان داده میشود که میتوانند تا 2015، سر آرام بر زمین بگذارند. این موضع گیریهای گاه به گاه سنت و رویه رسانههای غربی شده است. در نخستین روزهای سال نو میلادی، باز هم ایران و پرونده هستهای این کشور در راس اخبار بین المللی قرار گرفتهاند. ایرانی که نماینده هستهای آن تا چند روز دیگر در استانبول با هیاتهای اروپایی سر یک میز خواهد نشست. بلومبرگ در تازه ترین تحلیل خود در این خصوص مینویسد: جمعی از نمایندگان کنگره ایالات متحده از پنتاگون میخواهند که استراتژی ملی – نظامی را برای حمله به ایران تعیین کند! این نمایندگان هدف از این درخواست را چون همیشه برنامه هستهای ایران دانسته اند.
در بیانیهای که از سوی اعضای کنگره در اختیار رسانهها قرار گرفته، آمده است: پنتاگون موظف است نمایندگان کنگره را در جریان تببین و تعریف این استراتژی و تغییرهای احتمالی در هویت و اصل آن قرار دهد.
این ماده یا شرط بندی از سوی کنگره ایالات متحده برای پنتاگون برای دومین بار در طول این سالها به منظور هدف قرار دادن برنامه هستهای ایران تهیه و تدوین میشود. یک سال پیش هم که کنگره هنوز در اختیار دموکراتها یا همان حزب حاکم در ایالات متحده بود، نمایندگان با ارسال نامهای به پنتاگون از این نهاد نظامی خواستند که در خصوص برنامه هستهای، تجهیزات نظامی و توانایی تهاجمی و دفاعی ایران جزئیات کاملی را در اختیار کنگره قرار دهد.
کنگره ایالات متحده از ابتدای سال جاری میلادی با ترکیب جدید تميز یافتن جمهوری خواهان بر دموکراتها به روی کار آمده است. جمهوری خواهانی که در راس آنها جورج بوش رئیس جمهوری پیشین ایالات متحده با در اختیار داشتن راهکار حمله نظامی برای حل معضل و بحران بین المللی ایستاده است. به نظر میرسد که صدور این بیانیه آن هم در فضایی که تهران و غرب خود را برای مذاکره در استانبول ترکیه در چند روز آتی مهیا میکنند، نشانه ای از جنگ افروزی اعضای جدید کنگره باشد. کم نیستند نمایندگان راه یافته به کنگره که خواهان توسل به گزینه نظامی در برابر تهران هستند. طیفی که تحریمها را کافی نمیدانند و آنچنان در هیاهوی رسانه ای دال بر خطرناک بودن برنامه هستهای ایران گم شده اند که گمان میکنند تنها راه برای مهار برنامه نظامی – هستهای ایران گزینه نظامی است.
جمهوری خواهان راه یافته به کنگره از جنس همان مخالفان پیمان استارت هستند. پیمانی که میان واشنگتن – مسکو به امضا رسید و بر اساس آن هر دو کشور بر سر کاهش تسلیحات استراتژیک خود به توافق رسیدند. تندروهای آمریکایی خواهان برتری نظامی خود بر رقیب روزهای جنگ سرد یعنی همان روسیه هستند. شاید بر همین اساس است که برخی تحلیلگران ادعا میکنند که این نامه تند و تیز دستوری نمایندگان به پنتاگون این معنا و تذکر تلویحی را در خود جای داده است که ارتش آمریکا باید به فکر تجهیز خود با جدیدترین تسلیحات و ترفندهای نظامی برای مقابله با کشوری مانند ایران در منطقه خاورمیانه باشد. باراک اوباما که سومین سال حضور خود در کاخ سفید را پشت سر میگذارد تاکنون بارها تلویحا تاکید کرده است که کشورش به دنبال توسل به گزینه نظامی در برابر ایران نیست و راهکار دیپلماتیک را ترجیح میدهد. اوباما اعتقاد دارد که تحریمهای اقتصادی و انزوای سیاسی میتواند ایران را بر سر میز مذاکره بازگرداند.
تمام گزینهها روی میز است!
حقوقدانهای امریکایی در حالی بر توسل به گزینه نظامی تاکید دارند که یونیفورم پوشهای هموطن آنها راهکار نظامی را آخرین راه و البته بدترین گزینه میدانند. رابرت گیتس که سابقه حضور در وزارت دفاع را در زمان جورج بوش هم در پرونده خود دارد و نمیتوان وی را به جانبداری از باراک اوباما متهم کرد، بارها و بارها به مناسبتهای مختلف تاکید کرده است که حمله به ایران نه تنها هیچ منفعتی ندارد بلکه تنها دستیابی ایران به تسلیحات هستهای را به تعویق میاندازد و البته بر آتش احساسات ضدامریکایی در منطقه خاورمیانه هم میافزاید. با این همه دریادار مایک مولن که فرماندهی ستاد مشترک ارتش را عهده دار است ماه گذشته بر خلاف ادعاهای رابرت گیتس تاکید کرد که برای مقابله با برنامه هستهای ایران تمام گزینهها بر روی میز است. یک عضو کمیته نظامی کنگره در توضیح علت تبیین این استراتژی میگوید: رابرت گیتس در ژانویه 2010 در سخنانی شفاهی و گزارشی مکتوب ادعا کرد که پنتاگون در مواجهه با ایران دچار کمبود استراتژی نظامی کارامد است. امک کئون که جمهوری خواهی از ایالت کالیفرنیا است در این خصوص میگوید: گیتس در آن زمان تصریح کرد که امریکا باید خود را از لحاظ نظامی و استراتژیک برای روزهایی که تحریم ایران جواب نمیدهد مهیا کند.
نظر شما :