بسط روابط با عربستان و باقى قضايا
ديپلماسى ايرانى: روزنامه الشرق الاوسط چاپ لندن، در دومين يادداشت خود در يک شماره از يک روز درباره انتصاب على اکبر صالحى به جانشينى منوچهر متکى، مجددا موضوع روابط ايران و عربستان را مورد بررسى قرار داده است. اين يادداشت را طارق حميد، معاون سردبير و دبير تحريريه روزنامه الشرق الاوسط نوشته و در همان صفحه اول روزنامه منتشر شده است. يادداشت ديگر اين روزنامه با همين موضوع را عبدالرحمن راشد، سردبير روزنامه نوشته است. روزنامه الشرق الاوسط، يکى از نزديک‌ترين روزنامه‌هاى فرامنطقه‌اى به عربستان سعودى محسوب مى‌شود و بر روال هميشگى‌اش بلندگوى سياست‌هاى عربستان محسوب مى‌شود.
طارق حميد در ابتداى يادداشت خود نوشته است: على اکبر صالحى، وزير امور خارجه جديد ايران سخن بسيار زيبايى درباره روابط با ايران گفت. وى در صحبت‌هايش بر ضرورت گسترش روابط با عربستان سعودى تاکيد کرد. صالحى گفت: «عربستان سعودى استحقاق داشتن رابطه سياسى بسيار حسنه با ايران دارد و ايران و عربستان به عنوان دو کشور بزرگ جهان اسلام مى‌توانند به کمک هم بسيارى از مشکلات جهان را حل و فصل کنند.»
وى سپس مى‌پرسد: اما پرسش مهمى که وجود دارد اين است که آيا حقيقتا صالحى قصد دارد روابط کشورش را با عربستان گسترش دهد يا اظهاراتش بيشتر نوعى "تقيه سياسى" جديد از سوى تهران محسوب مى‌شود؟ آيا هدف اين است که در آينده عربستان با ايران همراه شود يا مجبور به همراهى شود؟ به خصوص حالا که اسناد ويکى‌ليکس منتشر شده و ايرانى‌ها به خوبى مى‌دانند که مواضع رياض در برابر برنامه‌هاى هسته‌اى‌اش چيست؟
وى سپس مدعى مى‌شود: البته مواضع عربستان در برابر برنامه هسته‌اى ايران که در اسناد ويکى‌ليکس آمده اظهاراتى است که مقامات ايرانى در ديدارهاى رو در روى خود با مقامات ارشد عربستانى گفته‌اند. حتى گفته مى‌شود در يکى از اين ديدارها ملک عبدالله پادشاه عربستان به طرف ايرانى گفته است که شما کارى به قضاياى ما نداشته باشيد و شرتان را از سر ما کم کنيد.
طارق حميد در تحليلى تعجب برانگيز اظهارات عبدالله را به مثابه فرصتى براى ايران تحليل کرده و مى‌نويسد: اين فرصتى بود که پادشاه عربستان به طرف ايرانى داد تا روابط نه چندان حسنه دو طرف بهبود يابد، اما تهران هيچ کارى در اين زمينه نکرد، اگر چه از قبل پل‌هاى روابط ميان ايران و عربستان در دوران رياست جمهورى هاشمى رفسنجانى و محمد خاتمى بنا شده بود.
وى در ادامه ادعاهاى خود مى‌پرسد: پرسشى که اکنون بسيار رخ‌نمايى مى‌کند و اصرار بسيار داريم که پاسخ آن را بدانيم، اين است که چه کسى براى سياست خارجى ايران تصميم مى‌گيرد؟ رهبر انقلاب، رئيس جمهورى يا وزير امور خارجه؟
دبير تحريريه روزنامه الشرق الاوسط سپس با استناد به صحبت‌هاى رامين مهمان‌پرست، سخنگوى وزارت امور خارجه مدعى مى‌شود: رامين مهمان‌پرست در نشست هفتگى‌اش با رسانه‌ها در تهران گفت: «سياست‌هاى کلان ايران در جايى بالاتر اتخاذ مى‌شود و وزارت امور خارجه تنها اين سياست‌ها را اجرا مى‌کند.» در اين صورت گفته‌هاى صالحى بر لزوم تقويت روابط با عربستان در کجاى اين سياست مى‌گنجد؟ با توجه به ثقل اسلامى، اقتصادى و جهانى عربستان، ايران بايد اعتراف کند که سياست خارجى‌اش در قبال عربستان اشتباه بوده و به شکست انجاميده است.
وى سپس اين گونه نتيجه مى‌گيرد که: به همين دليل است که ايران اکنون به فکر بهبودى روابط با عربستان افتاده است. البته اين بدان معنا نيست که متکى اين قدر قدرت داشته که در روابط ايران و عربستان اخلال ايجاد کند بلکه بر عکس وى هر کارى کرد، در راستاى سياست‌هاى اشتباه تعريف شده دولت ايران در برابر عربستان بوده است. منوچهر متکى فقط اختيار اداره دستگاه ديپلماسى کشور را داشته و اداره ديگر ارکان سياسى کشور از جمله نيروهاى مسلح در اختيار او نبوده و صد البته هر کارى هم که کرده سياست‌هاى دولت بوده کما اين که وقتى هم که با آن وضعيت اهانت‌آميز برکنار شد به خوبى نشان داده شد که او هيچ قدرت و اختيارى از خودش ندارد.
حميد در انتها مى‌نويسد: قطعا ما خواهان بهبودى روابط ايران نه تنها با عربستان بلکه با همه هستيم، به شرطى که تلاش‌هاى ايران واقعى و عملى باشد و تنها جنبه حرف و حفظ ظاهر نباشد. با انتشار اسناد ويکى‌ليکس به وضوح مشاهده شد که مواضع کشورهاى جهان نسبت به ايران و نياتش چيست، از اين رو بهتر است ايران نيز در سياست‌هاى خود تجديد نظر کرده و راهى مناسب براى گسترش روابط با تمامى کشورهاى دنيا اتخاذ کند.
نظر شما :