آيا صالحى مىتواند روابط ايران و عربستان را بهبود بخشد؟
ديپلماسى ايرانى: موضوع جايگزينى على اکبر صالحى به جاى منوچهر متکى در راس دستگاه ديپلماسى کشور، همچنان بحث روز بسيارى از روزنامههاى عربى منطقه است.
در اين ميان صحبت هاى على اکبر صالحى، که گسترش روابط با کشورهاى همسايه و منطقه به خصوص عربستان و ترکيه در اولويت سياست خارجىاش قرار دارد، مورد توجه بسيارى از رسانههاى عربى قرار گرفته است. از جمله روزنامه الشرق الاوسط، چاپ لندن که سرمقالهاش به قلم عبدالرحمن راشد، سردبير اين روزنامه به همين موضع اختصاص دارد و با انتخاب عنوان "آيا صالحى مىتواند روابط را بهبود بخشد؟" مىنويسد: اين گفته على اکبر صالحى، وزير جديد امور خارجه ايران بسيار حائز اهميت بود که گفت بايد روابطمان را با دو کشور همسايه عربستان و ترکيه گسترش دهيم. اگر روابط ايران و ترکيه در حال حاضر در بهترين حالت خود طى 30 سال گذشته است، در مقابل روابط ايران و عربستان به هيچ وجه خوب نيست و به تدريج نيز پرتنشتر مىشود. بىشک منوچهر متکى، وزير امور خارجه برکنار شده ايران مسبب اين کاهش روابط نبود که بگوييم کنار گذاشتنش از حجم تنشهاى موجود ميان دو طرف خواهد کاست.
وى در ادامه به دلايل بحرانى شدن روابط ايران و عربستان اشاره مىکند و مدعى مىشود: کاهش روابط ميان ايران و عربستان و وجود بحران مستمر در اين روابط به دو عامل اساسى باز مىگردد. نخست به افزايش دخالت ايران در منطقه عربى از طريق حزب الله لبنان، حماس در فلسطين، تاثيرگذارى بر انتخابات عراق، افزايش تنشها در بحرين و حمايت ايران از شبه نظاميان الحوثى در يمن که عليه عربستان وارد جنگ شدند؛ در تمامى اين زمينهها ايران در برابر عربستان ايستاد. دليل دوم پرونده هستهاى ايران است که البته تخصص ويژه آقاى صالحى است و بايد اذعان کرد که عربستان و ديگر کشورهاى منطقه نسبت به آن نگرانند. آيا وزير جديد مىتواند بر فراز کوهى از اين مشکلات گشايشى در روابط گره خورده دو طرف ايجاد کند؟
سردبير روزنامه الشرق الاوسط در ادامه تحليلش توپ را در زمين ايران مىاندازد و در ادامه مىنويسد: ايران تنها طرف در اين جريان است که مىتواند از حجم تنشهاى موجود نه تنها ميان تهران – رياض بلکه با کل دنيا بکاهد. عربستان چيزى در اختيار ندارد که بخواهد به ايران بدهد. 10 سال پيش هنگامى که حرف از مصالحه شد دولت عربستان روابط خود را با ايران به طور کامل تغيير داد و در دوران رياست جمهورى هاشمى رفسنجانى و پس از آن خاتمى روابط خود با ايران را بسيار حسنه کرد. به گونهاى که به رغم توصيهها و فشارهاى امريکايىها که از برنامه هستهاى ايران ابراز نگرانى مىکردند و به عربستان فشار مىآوردند تا روابطش را با تهران بکاهد، ميزبان بازرگانان و سرمايهگذاران ايرانى شد. اما اين ايران بود که از کوتاه آمدنهاى عربستان برداشت اشتباهى کرد و معادله بازىهاى سياسى در منطقه عربى را به گونه ديگرى تعريف کرد؛ به گونهاى که ميزبان رهبران القاعده شد و بر حجم نگرانىها بر سر برنامههاى هستهاىاش افزود!
وى با بىاعتمادى برنامه هسته اى ايران و مقاصد صلح آميز آن در نهايت مىنويسد: در دوران وزارت متکى، روابط ايران و عربستان بسيار تيره شد اما بايد بگوييم که مقصر اصلى کاهش روابط ميان ايران و عربستان متکى نبود بلکه سياستهاى احمدىنژاد بود که هنوز گمان مىکرد، دنياى عرب همان دنياى دهه شصت است و مىتواند بدون در نظر گرفتن معادلات سياسى هر تصميمى که مى خواهد بگيرد. آيا پس از اين، مىتوان روابط شکست خورده دو طرف را اصلاح کرد؟ اين ديگر به هنر وزير امور خارجه جديد باز مىگردد که ببينيم آيا مىتواند نيات رهبران تهران را در برابر رابطه با عربستان تغيير دهد يا خير؟!
نظر شما :