سفیر ایران در روسیه: پیشنهاد آژانس برای ایران قابل قبول نبود
سفیر ایران در روسیه با حضور در استودیوی رادیو «صدای مسکو» به‌طور مستقیم به پرسش‌هاى شنوندگان این رادیو در مورد تحولات ایران و روابط دو جانبه با روسیه پاسخ داد.
به گزارش نووستى، مشروح مصاحبه «سید محمودرضا سجادی» به شرح زير است:
برخى منابع خبرى گزارش دادند که ایران از روسیه، آمریکا و فرانسه پیشنهاد جدیدی در مورد تبادل مواد هسته‌ای برای تامین سوخت راکتور تحقیقاتی تهران دریافت کرده است. رئیس سازمان انرژی اتمی ایران این مطلب را به‌طور مستقيم اعلام کرد. اما مقام‌هاى پاریس اعلام کردند که چنين پيشنهادى به ایران ارائه نشده است. شما می‌توانید این موضوع را روشن کنید؟
من هم در جریان خبر کتبی در مورد پیشنهاد به ایران در این مورد نیستم. طبیعی است که به محض دریافت بیانیه رسمی یا پیشنهاد کتبی، نسبت به آن واکنش نشان خواهیم داد و موضع خود را اعلام خواهیم کرد.
بسیاری از کشورهای غربی اصرار بر این دارند که ایران غنی‌سازی تکمیلی و مستقل اورانیوم را متوقف کند. ایران در چه شرایطی با این مسئله موافقت خواهد کرد؟
مجبور هستيم سوخت راکتور تحقیقاتی تهران را تامین کنيم و به همین دليل سه گزینه در مقابل ما قرار دارد. خرید این سوخت، خودمان آن را تولید کنیم و این‌که تبادل را با اورانیوم غنیشده در درجه بالاتر برای راکتور تحقیقاتی انجام دهیم اما متاسفانه تاکنون هیچ پیشنهاد مشخصی در این‌باره دریافت نکرده‌ایم.
پس رويکردهايى که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اتخاذ کرده است، چیست؟ چند پیشنهاد در ماه اکتبر گذشته ارائه شده بود.
فرمول پیشنهاد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای ایران قابل قبول نبود. آنها پیشنهاد کردند تا ایران امروز اورانیوم غنیشده با درصد پائین خود را به کشورهای اروپائی بدهد و پس از یک سال ایران اورانیومی که به‌طور تکمیلی غنی‌سازی شده است را دریافت کند. با در نظر گرفتن این مطلب که روسیه بايد اورانیوم ارسالی از ایران را پس از غنی‌سازی به فرانسه ارجاع دهد تا این‌که میله‌های سوخت را تولید کنند. با فرانسوی‌ها بارها قرارداد داشتیم اما متاسفانه آنها به تعهداتشان عمل نکردند. به همین دليل هیچ تضمینی وجود نداشت که فرانسه مجددا چنين اقدامى را تکرار نخواهد کرد.
یعنی این‌که شما اعتمادی نسبت به روسیه، فرانسه و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ندارید؟
دلیل آن است که بازی سیاسی را می‌توان همیشه انجام داد. ما اکنون در ایران جاسوسى فرانسوی را دستگیر کرده‌ایم. آنها می‌توانند به بهانه این‌که ما جاسوس آنها را تحویل دهیم، ارسال اورانیومی که به‌طور تکمیلی غنی‌سازی شده است را به تاخیر بیندازند. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز بارها ثابت کرده است که به ابزار سیاسی در دست‌های آمریکا تبدیل شده است. به همین دليل نیاز به تضمین قانع کننده‌ای داریم. حرف، کافی نیست.
درباره روابط با روسیه و توافق با اين کشور، آیا شما اطمینان دارید که سیستم‌های پدافند موشکی S-300 همان‌طوری که در قرارداد موجود قید شده است به ایران ارسال خواهند شد؟
بارگیری، ارسال S-300 مغایرتی با هیچ‌کدام از موافقت‌نامه‌های بین‌المللی ندارد، برای این‌که سلاح دفاعی است. این هم مانند آن است که اگر یک تن جلیقه ضدگلوله به تن کند برای کسی تهدید ایجاد نمی‌کند. بنابراين دلیلی نمی‌بینیم که روسیه تعهدات خود را در قبال ایران انجام ندهد.
رئیس‌جمهورى روسیه به‌تازگى با «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر اسرائیل مذاکره کرده است. مشخص است که نتانیاهو در کرملین وضعيت ایران را بررسى کرده است. آیا مشکلی مانند تحریم‌ها وجود دارد؟ آیا حمایت روسیه از تحریم‌ها علیه ایران (در صورتى که اعمال چنين محدوديت‌هايى اتفاق بيفتند) بر روابط ایران و روسیه تاثیر خواهد گذاشت؟
ما با روسیه در منطقه منافع و تهدیدهای مشترک داریم و به همین دليل مسئله ایران و روسیه فقط برنامه هسته‌ای ایران نیست، چرا که تاریخ دوستانه 300 ساله به نحو دیگری وجود دارد. از طرف دیگر، ایران و روسیه دو کشور مستقل و بسیار مهم این منطقه هستند. طبیعی است، حمایت روسیه از تحریم‌ها انعکاس مناسبی در افکار عمومی ایران نخواهد داشت. اما این حمايت به مفهوم اين نیست که مشکلات بسیار جدی در روابط ایران و روسیه به وجود خواهد آمد و عواقبى بسیار جدی خواهد داشت.
مقام‌هاى آمريکايى اعلام کرده‌اند که حوصله آنها تمام شده است. آنها تاکيد مى‌کنند که می‌خواهند مسئله هسته‌ای ایران را از طریق صلح‌آمیز حل کنند اما صبرشان تمام شده است. این نکته ظاهراً قابل فهم است که وزیر خارجه آمریکا به چه چیزی اشاره می‌کند. پاسخ شما نسبت به تلاش برای حل غیرصلح‌آمیز این مسئله چیست؟
صبر ما نیز به سر آمده است. نمی‌توانیم استانداردهای دوگانه را تحمل کنیم و این‌که ایران را کشور استثنائی کرده‌اند . به همین دليل به آمریکا اجازه نخواهیم داد تا با ابزار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی فشار سیاسی بر ما وارد کند. بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همیشه در پايگاه‌های هسته‌اى ایران حضور دارند. دوربین‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به‌طور شبانه روزی و زنده هر چیزی که در آنجا اتفاق می‌افتد را ثبت می‌کند و طبیعتاً یک گرم اورانیوم بدون اطلاع آژانس در این پايگاه‌هاى ایران جابه‌جا نمی‌شود. آمریکائی‌ها به ما می‌گویند که شما ذخایر عظیم نفت دارید، چرا به دنبال انرژی هسته‌ای هستيد؟
همین آمریکايی‌ها در زمان رژیم شاه می‌خواستند نیروگاه اتمی 20 هزار مگاواتی، (یعنی20 نیروگاه) هسته‌ای برای ما احداث کنند. به عبارت دیگر، قدرت هسته‌ای می‌تواند در اختیار رژیم شاه که هوادار آمریکا بود، قرار گیرد و برای جمهوری اسلامی ایران ممنوع است. ما نام این را استاندارد دوگانه می‌گذاریم.
خواهش می‌کنم بگوئید که اگر برنامه هسته‌ای شما بسیار شفاف است، چرا کشورهای غربی نسبت به آن پرسش‌هاى زیادی دارند و به‌طور کلى در حال حاضر بحث بر سر تحریم‌ها و حل غیرصلح‌آمیز این مسئله است؟
شما بايد این پرسش را دقیقاً از آنها بپرسید. دلیلش اين است که غرب نیازی به کشوری شکوفا و توسعه‌یافته در منطقه خاورمیانه ندارد. آنها اگر بتوانند، این رويکرد را در قبال روسیه نیز به کار خواهند گرفت. طبیعی است که روسیه قوی از نظر ژئوپلیتیک با ذخایر و منابع عظیم انرژی مورد قبول آنها نیست. «جورج بوش»، رئیس‌جمهورى سابق آمریکا به‌طور صريح می‌گفت که در تمامی جهان همه باید از قوانین آمریکا تبعیت کنند یا این‌که آنها مخالف آمریکا تلقی خواهند شد. ایران، کشوری است که به کسی زور نمی‌گوید و هیچ‌گونه خشونتی را هم نمی‌پذیرد. آمریکايی‌ها از این مسئله خوششان نمی‌آید و به همین دليل فضاى منفی علیه ایران ایجاد می‌کنند.
ایران و روسیه چه تهدید‌هاى مشترکی در منطقه دارند؟
آن چیزی که ما تهدیدهای مشترک می‌نامیم، افراط‌گرائی، مواد مخدر، وجود و حضور نیروهای نظامی دیگر کشورها در منطقه جمهوری‌های آسیای میانه و همچنین در منطقه خزر است. این‌ها از جمله تهدیدهای مشترکی است که ما و روسیه داریم.
این ديدگاه وجود دارد که ایران شریک راهبردی روسیه نیست، بلکه شریک تاکتیکی است. شما اعتقاد دارید که چنين نیست؟ این‌که روسیه در ازای ایران مشکلات سیاسی خود را با غرب حل نمی‌کند؟
ما طبیعتاً به منافع ملی روسیه احترام می‌گذاریم چرا که منافع ملی روسیه برای اين کشور مهم است، دقیقاً این‌که منافع ملی ایران نیز برای ایران مهم است اما اعتقاد داریم که توسعه‌طلبی کشورهای غربی در منطقه ما، ایران را با روسیه متحد می‌کند. اعتقاد داریم که در منطقه با روسیه در یک قایق نشسته‌ایم؛ اگر مشکلی برای این قایق پيش بيايد، این مسئله به منافع ایران و روسیه به‌طور مشترک ضرر خواهد زد. به همین دليل پیشنهاد می‌کنیم که روسیه هوشیار باشد تا این‌که در مورد مسائل منطقه‌ای، ما را از یکدیگر جدا نکنند. اعتقاد داریم که ما دست به دست با روسیه می‌توانیم جبهه قوی‌تری را ایجاد کرده و منافع خودمان را تامین کنيم.
پس در آن صورت موضع روسیه در مورد ارسال S-300 چه مى‌شود که ظاهرا نمی‌تواند آغاز شود؟ تحریم‌ها چه می‌شود که هنوز مشخص نشده‌اند؟ شما نمی‌ترسید از این‌که همان ارزی باشيد که مسکو می‌خواهد در غرب با آن خرید کند؟
عینیت و واقعیات، همان چیزی است که ما احساس می‌کنیم و می‌بینیم. امکان دارد که سیاستمداران روسی نتایج دیگری بگیرند. طبیعی است، ما از طریق مذاکرات می‌خواهیم ديدگاه خودمان را به دوستان روس منتقل کنیم و به همین دليل پیشنهاد می‌کنیم که آنها شیفته ظواهر حزب دموکرات آمریکا نشوند. آن چیزی که برای گرجستان و اوستیای جنوبی اتفاق افتاد، می‌تواند در جبهه‌های دیگر علیه منافع ملی روسیه اتفاق بیفتد.
در آن‌صورت آیا ایران آماده است تا آبخازیا و اوستیای جنوبی را به‌عنوان کشورهای مستقل به رسمیت بشناسد؟
تجاوز و عمل گرجستان را محکوم و آن را به‌عنوان عملى غیرانسانی ارزیابی کردیم. ما در عين‌حال اعلام کردیم که آماده‌ایم تا براى بازسازی آبخازیا و اوستیای جنوبی همکارى کنيم اما به رسميت شناختن استقلال این واحدها در این منطقه در حال حاضر جزو سیاست اصلی جمهوری اسلامی ایران نیست زیرا ما اعتقاد داریم که این امر باعث تحریک جنگ‌ها و خونریزی‌های دیگر خواهد شد. دقیقاً به همین خاطر استقلال کوزوو را نیز به رسمیت نشناختیم.
وزير خارجه آمريکا چندین سخنرانی در مورد ایران داشته است، از جمله این‌که گفت است که ایران به سمت دیکتاتوری ارتشى در حال حرکت است. اوضاع داخلی ایران از نظر شما، در حال حاضر چگونه است؟
از نظر آمریکائی‌ها کشورهايی که از آنها تبعیت نکنند، جوامع و کشورهای غیردموکراتیک نامیده می‌شوند. رهبر ایران، رئیس‌جمهورى و اعضاى پارلمان این کشور با رای عمومی، یعنی با رای مردم انتخاب می‌شوند. طى 31 سال ما حداقل یک بار در سال انتخابات برگزار کرده‌ایم. انتخابات ریاست‌جمهوری، انتخابات مجلس و یا انتخابات دیگر. باید این مطلب را در نظر گرفت که ما را کشور غیردموکراتیک می‌نامند اما کشورهايی در این منطقه وجود دارند که اصلاً پارلمان ندارند و آمریکايی‌ها آنها را کشورهای دموکراتیک می‌دانند.
نظر شما :