نتانیاهو از اوباما به خاطر تعهداتش به اسراییل قدردانی کرد

باراک اوباما: گوش کنید، من ابتدا می خواهم از نخست وزیر نتانیاهو به خاطر این دیدار تشکر کنم. من فکر می کنم که ما چند رشته گفتگوهای بی نهایت ثمربخش، نه تنها میان خودمان بلکه در سطح کارکنان و سازمان ها داشتیم.

بدیهی است که این بازتابی از مناسبات خارق العاده، مناسبات ویژه میان ایالات متحده و اسراییل است. اسراییل متحد پابرجای ایالات متحده است. ما دارای روابط تاریخی، پیوندهای عاطفی هستیم. اسراییل به عنوان تنها دموکراسی حقیقی خاورمیانه، برای مردم آمریکا مایۀ تحسین و سرچشمه الهام است. 

یکی از حوزه هایی که در پیرامون آن صحبت کردیم، نگرانی عمیق از بابت پیگیری بالقوه سلاح هسته ای به وسیله ایران است. این موضوعی است که نخست وزیر اسراییل نگرانی های خود را درباره آن به صدای بلند ابراز داشته است، اما این یک نگرانی است که همه مردان و زنان هموطن او هم در سرتاسر طیف سیاسی در آن شریکند.

من به او نظر دولت خودمان را دایر بر اینکه ایران کشوری برخوردار از یک تاریخ خارق العاده و یک توان بالقوۀ خارق العاده است، و اینکه می خواهیم آنها عضو تمام عیار جامعه بین المللی و در موضع فراهم آوردن فرصت و رفاه برای مردم خود باشند، اما راه رسیدن به این هدف ها پیگیری سلاح هسته ای نیست، خاطرنشان کردم. و من آنچه را به صورت علنی اظهار داشتم در خلوت نیز به نخست وزیر نتانیاهو یاد آور شدم که دستیابی ایران به سلاح هسته ای نه تنها خطری برای اسراییل و ایالات متحده به شمار می رود بلکه یک عامل عمیق برهم زننده ثبات در مجموع جامعه بین المللی است و می تواند به یک مسابقه تسلیحاتی در خاورمیانه که برای همه اطراف ذی نفع، از جمله خود ایران به طرز خارق العاده ای خطرناک خواهد بود، دامن زند.

ما در حال درگیری در فرایندی برای برقراری ارتباط با ایران و متقاعد ساختن آنها به این واقعیت هستیم که پیگیری سلاح هسته ای به سودشان نیست و باید مسیر حرکتشان را تغییر دهند. اما به نخست وزیر نتانیاهو اطمینان دادم که ما مبادرت به یک رشته اقدامات، از جمله تحریم های نیرومندتر بین المللی را برای حصول اطمینان از اینکه ایران جدی بودن ما را درک می کند، منتفی نمی دانیم. و بدیهی است که نخست وزیر نیز جدی بودن خود را در ارتباط بااین موضوع مورد تأکید قرار داد. من به او فرصت می دهم تا خودش درباره این موضوع صحبت کند.

ما همچنین بحث های وسیعی پیرامون امکانات ازسرگیری جدی مذاکرات در بارۀ مسائل میان اسراییل و فلسطینی ها داشتیم. من پیش از این گفته ام و اکنون نیز تکرار می کنم که به اعتقاد من دستیابی به راه حل ایجاد دو کشور به گونه ای که اسراییلی ها و فلسطینی ها در صلح و امنیت کنار هم زندگی کنند، نه تنها به سود فلسطینی هاست بلکه به مصلحت اسراییلی ها، ایالات متحده و جامعه بین المللی نیز هست.

بنیامین نتانیاهو: پرزیدنت اوباما، سپاس مرا بپذیرید. به خاطر ابراز دوستی به اسراییل و ابراز دوستی به شخص من از شما متشکرم. شما رهبر بزرگی هستید. رهبر بزرگی برای آمریکا، رهبر بزرگی برای دنیا، دوست بزرگی برای اسراییل، کسی که به خوبی از نگرانی های امنیتی ما آگاه است. و تمامی مردم اسراییل از این بابت قدردان هستند و من از جانب آنها صحبت می کنم.

 ما پیش از این یکدیگر را دیده ایم ولی این نخستین باری است که به عنوان رئیس جمهوری و نخست وزیر دیدار می کنیم. بنابراین من بخصوص از تاکید شما درباره مناسبات ویژه میان اسراییل و ایالات متحده خشنودم. ما دارای هدف های یکسانی هستیم و با خطرهای مشابهی نیز مواجهیم. هدف مشترک صلح است. همه مردم در اسراییل و نیز در ایالات متحده خواستار صلحند. خطر مشرکی که در پیش روی ماست رژیم ها و سازمان های تروریستی هستند که می خواهند صلح را مختل کنند و مردم ما و شما هر دو را به مخاطره اندازند.

در این زمینه بدترین خطری که ما با آن روبرو هستیم این است که ایران به توانایی های نظامی هسته ای دست یابد. ایران به شکلی علنی خواستار نابودی ماست، که با هیچ معیاری پذیرفتنی نیست. ایران کشورهای میانه رو عرب را در خاورمیانه تهدید می کند. ایران منافع آمریکا را در سراسر جهان در معرض تهدید قرار می دهد. اما اگر ایران به سلاح های هسته ای دست یابد، می تواند یک چتر هسته ای برای تروریست ها فراهم کند، یا بدتر از آن، عملا می تواند سلاح های هسته ای در اختیار تروریست ها بگذارد. 

بنا بر این در این زمینه، آقای رئیس جمهوری، من از بابت تعهد نیرومند شما برای حصول اطمینان از اینکه ایران به توانایی هسته ای دست نیابد و همچنین از اظهارات شما را دایر بر نگاه داشتن همه گزینه ها بر روی میز بسیار قدردان هستم. 

من در علاقه مندی شما برای پیش بردن فرایند صلح شریکم و میل دارم فرایند صلح را با فلسطینی ها بی درنگ آغاز کنم. من میل دارم، اگر ما بتوانیم، دایره صلح را وسعت بخشم و دیگران را نیز در دنیای عرب مشمول آن سازم...

من می خواهم این نکته را روشن سازم که ما میلی به حکومت بر فلسطینی ها نداریم. ما می خواهیم با آنها در صلح به سر بریم. ما می خواهیم که آنها، بدون داشتن قدرت های معدودی که ممکن است کشور اسراییل را به مخاطره اندازند، بر خودشان حکومت کنند. و برای این منظور باید هدف روشنی وجود داشته باشد. هدف باید پایان دادن به مناقشه باشد. در اینجا تن دادن به سازش هایی هم از طرف اسراییلی ها و هم از سوی فلسطینی ها لازم است. ما برای ادای سهم خود آماده ایم. امیدواریم که فلسطینی ها نیز سهم خود را ادا کنند. اگر ما مذاکرات را از سر گیریم - چنانکه باید بگیریم - فلسطینی ها باید اسراییل را به عنوان یک دولت یهود به رسمیت بشناسند؛ همچنین باید اسراییل را به داشتن وسایل دفاع از خود قادر سازند. و اگر آن شرایط بر آورده شوند، اگر امنیت اسراییل، مشروعیت همیشگی آن رعایت و شناخته شود، در آن صورت من فکر می کنم ما می توانیم ترتیباتی را در نظر بگیریم که فلسطینی ها و اسراییلی ها در کنارهم با برخورداری از منزلت، امنیت و صلح زندگی کنند.