امید مجهول به رونق مجدد کانال سوئز

دیپلماسی ایرانی: کانال سوئز به عنوان یکی از مهمترین آبراهه های جهان حائز مولفه های عدیده ژئوپلتیک و ژئو اکونومیک با سهمی تعیین کننده در اقتصاد دریایی جهان، پس از وقایع منبعث از حمله ی حماس به اراضی اشغالی، دچار رکودی تاریخی شده است، رکودی که علاوه بر تاثیر تعیین کننده در صنایع مرتبط با تجارت دریایی، اقتصاد مصر را نیز به شدت متاثر کرده است.

تاریخ تعارضات مصر و رژیم صهیونیستی بر کسی پوشیده نیست، به زعم سردمداران غربگرای مصر بروز هرگونه تنش جدید با اسرائیلِ مورد حمایت غرب منجر به آسیب های جبران ناپذیر به این کشور خواهد شد، پدیدار شدن این گزاره پس از شکست های متعدد مصر و ارتش های عربی اسرائیل، ناشی از حمایت های تمام قد غرب از موجودیت استخوان یهود لابلای زخم سرزمین های اسلامی، شکل گرفته است فلذا ایالات متحده، انگلیس و سایر قدرت های غربی در راستای جلوگیری از شکل گیری دولتی مردمی با تفکرات عملگرایانه به تمام ارکان سیاسی، نظامی، اقتصادی و اجتماعی مصر احاطه داشته و به منظور ممانعت از آغاز جنگی جدید علیه اسرائیل به محوریت مصر، تمام مساعی خود را بکار بسته اند.

اعلان جنگ دولت انصارالله علیه منافع اسرائیل و حملات متعدد به کشتی های این رژیم و همچنین کشتی های که مقصد آن بنادر این رژیم هستند، نظامی کردن این منطقه توسط ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده و تبادل آتش بین طرفین، اکثر شرکت های کشتیرانی را بر آن داشت مسیر جدیدی را جایگزین تردد از تنگه باب المندب و کانال سوئز نمایند این امر منجر به کاهش قریب به ۵۰ درصدی عایدات مصر از عبور و مرور کشتی ها از کانال سوئز شده است.

مصر پر جمعیت ترین کشور خاورمیانه با شرایط پیچیده سیاسی، سرخورده از شکست های تاریخی متعدد، خشم فروخورده از هزیمت انقلاب ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱ و کودتا علیه دولت منتخب، ادامه حکومت نظامیان و چنبره آنان بر کل ارکان کشور، فقر جغرافیایی ناشی اقلیم بیابانی، اقتصاد ورشکسته و مقروض به صندوق بین المللی پول، سقوط ارزش پول ملی و تورم افسار گسیخته، اینک متاثر از جنگ روسیه و اوکراین و بحران غزه پای در مسیری ناهموار از پیش گذاشته است.

کانال سوئز به عنوان راه تنفس و نقطه اتکا مصر در تحولات اقتصاد جهان با بحران مواجه شده است، موقعیت سرزمینی مصر به گونه ای است که اینک در مربعی با سه ضله بحرانی مواجه است؛ سودان درگیر جنگ داخلی، لیبی بحران زده، دریای سرخ و غزه شعله ور، و بیم آن می‌رود دامن این کشور نیز از لهیب اخگرهای ناریه مشتعل شود.

بی‌شک پایان بحران غزه منجر به باز شدن راه تنفس مصر نخواهد شد، زیرا جنگ روسیه و اوکراین پیش تر از بحران غزه پایش را بر گلوی اقتصاد این کشور فشرده و هر روز بر فشار خود خواهد افزود زیرا وابستگی‌ شدید مصر به غلات اوکراین منجر به صعوبت در تامین قوت غالب مردم مصر شده است از طرفی کاهش چشمگیر توریست های روس و مشتاقان دیدن اهرام و ابوالهول به شدت کاسته شده است
به دیگر سخن بلوک نوین و سنتی شرق و غرب بر سر منافع خود در اوکراین درگیرند و تنگناهای مصر رو به فزونی گذاشته است.

در این بین علاوه بر مشکلات اقتصادی و آسیب به صنعت توریسم، احساسات ضد غربی و ضد یهودی، ناشی از شکست های عدیده از اسرائیل و نسل کشی این رژیم در غزه، در مردم مصر افزایش یافته است، امری که صنعت راهبردی توریسم را در فردای پس از آتش بس در غزه با آسیب جبران ناپذیری مواجه خواهد نمود.

بی تردید سیستم امنیتی مصر در راستای تضعیف و امحاء گروه های اسلامی منتجه و تحت تاثیر گروه اخوان المسلمین، به صورت تنگاتنگ با موساد همکاری و مراوده اطلاعاتی داشته و خواهد داشت. اما اکنون از جایگاه دولتی مصلح و صلح ساز به عنوان میانجی فی مابین اسراییل و حماس مبادرت نموده است. اقداماتی که نه برای مساعدت و مدد به مردم غزه و گروه حماس بلکه برای فرار از بحران های پیش رو و محتمل، تنفسی هر چند اندک از راه کانال سوئز، دریافت انعام از ایالات متحده و دولت های متمول عربی و باز شدن پای توریست های سرمست، مو بور و گونه قرمز به خراب های تمدن برباد رفته است.