نظرسنجی سازی با سوال های مغرضانه در آمریکا

نانسی گالاگر

دیپلماسی ایرانی: اخیرا مقاله ای در روزنامه هیل به چاپ رسید که در آن ادعا شد اکثریت قاطع رای دهندگان - از جمله اکثر دموکرات ها از آمریکا می خواند مذاکرات مجددی در خصوص برجام با ایران انجام دهد.

این نتایج با نظرسنجی های دیگر در تضاد است. به عنوان مثال، یکی از بررسی های سی ان ان در همان هفته نشان داد که 67 درصد از آمریکایی ها عقیده داشتند، آمریکا نباید از قرارداد هسته ای عقب نشینی کند و تنها 27 درصد معتقد بودند باید عقب نشینی صورت گیرد.

برنامه مشورت عمومی دانشگاه مریلند در دسامبر 2016 یک نظر سنجی انجام داد و صراحتا درباره مذاکره مجدد از مردم سوال کرد. پس از مطالعه استدلال های منفی دولت ترامپ در خصوص قرارداد و سپس استدلال های موافق برای ادامه مشارکت ایالات متحده، دو سوم پاسخ دهندگان مخالف خروج از برجام و مذاکرات مجدد بودند. هفت نفر از هر 10 نفر شک داشتند که بتوان امتیاز بیشتری از ایران بیرون کشید.

مقاله هیل بر اساس داده های جدیدترین نظرسنجی هاروارد هریس است. با این حال، برگزار کنندگان نظرسنجی، به صورت استاندارد آکادمیک عمل نکرده و درصد شرکت کنندگانی که گزینه "نمی دانم" را انتخاب کرده یا به سوالی پاسخ نداده اند را منتشر نکردند. این نظرسنجی تنها درصد ها را براساس کسانی که یکی از گزینه های پاسخ ارائه شده را انتخاب کردند، درصدها را مخاسبه کرده است. این اقدام معمولا تنها در نظرسنجی های موافق و مخالف کاربرد دارد تا تعداد رای های مورد نظر را بالاتر نشان دهد.

برجام، تنها یکی از موارد بسیاری بود که این نظرسنجی بدان پرداخته بود. یکی از مواردی که در این مقاله حذف شده بود، نتایجی بود که نشان می داد مردم خواستار مذاکره مجدد نیستند. تنها یک درصد پاسخ دهندگان معتقد بودند "لغو قرارداد هسته ای" باید در اولویت اول ترامپ و جمهوریخواهان در کنگره قرار بگیرد.

سؤالی که در نظر سنجی، ظاهرا حمایت از مذاکرات مجدد را نشان می داد، به طور جدی ایراد داشت. از پاسخ دهندگان خواسته شد بین دو استدلال که قرار بود یکی موافق و دیگری مخالف مذاکرات مجدد باشد، یکی را انتخاب کنند. با این حال، هیچ یک از جمله ها، به وضوح بیان نکرده بود که ایالات متحده باید به دنبال مذاکره مجدد باشد و هردو گزینه، شامل ادعاهای خلاف واقع بود.

استدلال موافق گفته بود: "قرارداد بدون نقص نیست. ایران مخفیانه در حال بالا بردن توانایی هسته ای خود است." حتی افراطی ترین مخالفان این قرارداد نیز این استدلال غلط را انجام نمی دهند و آژانس اتمی نیز بارها پایبندی ایران را تأیید کرده است. سپس نتیجه گرفته شده بود: "با این وجود، آمریکا نباید دخالت کند و باید بگذارد این کشتی به راه خود ادامه دهد. به نظر، این استدلال بیشتر شبیه دیدی کاریکاتوری از نظر یک مخالف برجام بود، تا استدلالی در حمایت از آن.

در استدلال مخالف، شاهدی برای نقض قرارداد از جانب ایران مطرح نشده بود. حتی خود ترامپ نیز نتوانست این موضوع را اثبات کند و تنها به نقض "روح" برجام و نبود قرارداد در راستای منافع امنیت ملی کشور، اکتفا کرد.

استدلال مخالف، به صورت فرضیه مطرح شده بود: "اگر ایران به برجام پایبند نباشد، باید مذاکرات جدیدی در خصوص آن انجام دهیم." احتمالا حتی پر و پا قرصترین موافقان برجام نیز با این جمله موافق هستند که در صورت نقض تعهدات، طرف های توافق باید پاسخگو باشند.

با توجه به نحوه طراحی این استدلال ها، جای تعجب دارد که چرا فقط هفت نفر از 10 نفر، گزینه دوم را انتخاب کرده اند.

به طور قابل ملاحظه ای، با توجه به زبان تبعیض آمیز سوالات قبلی، نظرسنجی نشان می دهد که حدود نیمی از مردم موافق عدم تأیید برجام از سوی ترامپ هستند. این سوال، تنها سوالی بود که تذکر داده بود اقدامات ایالات متحده می تواند محدودیت های موجود بر ایران و بازرسی های مکرر از تأسیسات آن را لغو کند. نظر سنجی نشان داد که %51 مردم موافق عدم تأیید برجام و %49 مخالف آن بودند. همان طور که در بالا گقته شد، درصد پاسخ های "نمی دانم" و افرادی که به این سوال پاسخ ندادند، منتشر نشد.

نظرسنجی هاروارد-هریس نتایج سوالی با این مضمون که آیا پاسخ دهندگان حامی یا مخالف اقدامات ترامپ علیه ایران هستند را 51 به 49 اعلام کرد. با توجه به اینکه در سوال های دیگر، نشان داده بود اکثریت مردم  مخالف برجام هستند، این نتیجه، فوق العاده عجیب است. اما زمانی که نظر سنجی تعادل نداشته باشد و شامل آموزش حقایق درست نباشد، چنین اختلاف فاحشی قابل توضیح است.

منبع : لوبلاگ / ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی / 33