آمریکا در احاطه ایدئولوژی‌های سخیف

نویسنده: پل پیلار

دیپلماسی ایرانی: با فهرست اولیه ای که دونالد ترامپ از مقامات ارشد امنیت ملی خود ارائه کرده این پیامد نگران کننده وجود دارد که افرادی که قرار است سیاست خارجی دولت جدید را در دفتر ریاست جمهوری تعیین کنند، از شرایط لازم برخوردار نیستند. رئیس جمهوری منتخب که کمپین انتخاباتی پرکینه ای را اداره و بسیاری از متفکران از هردو جناح را با خود بیگانه کرد، به حمایت شخصی در روند انتصابات بیش از اندازه معمول بها داده است حتی بیشتر از تمایلات خودش در ابتدای ورود به مبارزات انتخاباتی. در نتیجه نه تنها اولویت دادن به بینش و عینت کاهش یافته، وجود دارد، بلکه با توجه به درک بسیار اندک رئیس جمهور منتخب از مسائل امنیت ملی، درک این عدم بینش و عینیت منصوبان بالقوه، برای او سخت است. بنابراین برخی از افراد به موقعیت های پرنفوذ و قدرتمندی رسیده اند نه به این خاطر که زیرکی و توانایی شان آنها را برای این مشاغل مناسب کرده بود بلکه به این دلیل که در طول کمپین انتخاباتی ترامپ، به اندازه کافی بر ضد ترامپ نبودند تا از سرزمین ترامپ تبعید شوند.

هنگامی که کار در دفتر ریاست جمهوری آغاز شود، همین درک ناکافی تیم ناآگاه او را با سوالات زیادی مواجه خواهد کرد که پاسخ دادن به آنها به شدت سخت است. اما دیگر دوران سرگرمی تمام شده و انتصابات نادرست سرگردانی را به ارمغان آورده است. رئیس جمهوری که کتاب نمی خواند و هرچه نیاز به دانستنش باشد از شوهای تلویزیونی یاد می گیرد توان اصلاح ندارد و به ایدئولوژی هایی کمترسازنده تن می دهد. ایدئولوژی هایی که او را به زیر خواهند کشید. ایدئولوژی او مدام در فضایی کوچک منعکس می شود بدون این که امکان اصلاحی از بیرون وجود داشته باشد.

این نمایش نامیمون، با انتصاب تاسف برانگیز مایکل فلین در پست مهم مشاور امنیت ملی شروع شد. فلین یک اسلام هراس سرسخت است که دیدگاه های او در این زمینه بسیار با شعارهای انتخاباتی ترامپ تطابق دارد و بدون شک بخش بزرگی از دلایل برنده شدن او در رسیدن به این پست، به همین دیدگاه ها بازمی گردد. اظهارات او در مورد مسائل پیش رو بسیار دور از واقعیت است. فلین اسلام را سرطان نامیده و توئیت او که «ترس از اسلام عقلانی است» بارها و بارها به اشتراک گذاشته شده است. او بارها و بارها اخبار جعلی را درباره اسلام به اشتراک گذاشته و تایید کرده و اظهارات دورغ و اسلام هراسانه او برخلاف قانون اساسی ایالات متحده است.

ایران یکی دیگر از موضوعاتی است که نمایش فلین درباره آن بسیار دور از واقعیت، احساسی و به دور از توجه دقیق به حقایق و جوانب مثبت و منفی گزینه های سیاسی ایالات متحده است. نگرش او در جریان شهادت در گنگره در ماه ژوئن 2015 را می توان این طور خلاصه کرد که ایران از هر لحاظ بد است و ما نباید در هیچ چیزی با آنها معامله کنیم. فلین ادعا کرده که تغییر رژیم در ایران بهترین راه حل برای جلوگیری از برنامه هسته ای ایران است. او با شرح و بسط های خود ما را به مدل عراق 2003 می برد بدون توجه به این که توافق هسته ای با ایران تا چه اندازه موفق بوده است.

سایر نظریات فلین درباره ایران نیز شکلی یکسان و سرزنش آمیز دارد. او ایران را «عامل ناامنی شدید و بی ثباتی در منطقه می داند» او از غزه نام می برد و آن جا را محل اصلی ناامنی می داند. او آشکارا گیج و ناآگاه است و نمی داند درباره چه حرف می زند. او در زمان شهادتش بارها از لفظ من استقاده کرد و بی اعتنا به این حقیقیت بود که ایران و حماس در سایه درگیری های سوریه با هم به اختلاف خورده و بیگانه شده اند. این به اندازه کافی بد است که فلین چنین دیدگاه بد و اطلاعات غلطی از مسائل مهم سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا داشته باشد. او برای کار خود به عنوان مشاور امنیت ملی یا به طور دقیق تر دستیار رئیس جمهور در امور امنیت ملی، نامناسب است.

انتخاب مایک پومپئو به عنوان مدیر آژانس اطلاعات مرکزی اگرچه شاید به اندازه انتصاب فلین افتضاح نباشد، اما به همان شکل پژواک یک ایدئولوژی نادرست، اطلاعات غلط و دانش ناچیز در روابط خارجی است که به تجزیه و تحلیل غلط اطلاعات منجر خواهد شد. پومپئو یک ایدئولوگ در معنای حزبی است. ادعای اصلی او که شهرتش را از این طریق به دست آورد، رهبری در فضای حمله سیاسی به هیلاری کلینتون در سال 2012، در رابطه با ماجراهای بنغازی در لیبی، به منظور پایین کشیدن هیلاری بود. برخورد او بسیار گوش خراش تر و افراطی تر از سایر همکاران جمهوری خواهش بود. بنابه گزارش ها ترامپ پومپئو را برای ریاست سیا به یک جمهوری خواه دیگر یعنی مایک راجرز، رئیس سابق کمیته اطلاعات ترجیح داده است، تنها به این دلیل که راجرز به اندازه کافی در مورد خانم کلینتون سختگیری نکرده بود. این به سختی می تواند معیاری درست برای انتخاب یک نفر در پستی اطلاعاتی باشد.

پومپئی یک دشمن غیرمنعطف دیگر در رابطه با برنامه و توافق هسته ای ایران است. او در آستانه انتخاب شدن به عنوان رئیس سازمان سیا توئیت کرد: «من مشتاقانه در انتظار بازگرداندن این معامله زیانبار با بزرگترین کشور حامی تروریست در جهان هستم.» مشخصا چنین انتخابی برای یک سازمان اطلاعاتی از فردی که اطلاعات را درباره توافق هسته ای با ایران تجزیه وتحلیل نکرده است عواقب ناخوشایندی برای سیاست خارجی ایالات متحده خواهد داشت.

ترامپ رئیس جمهور منتخب در حال حاضر تمایل خود به رد تجزیه وتحلیل های اطلاعاتی را که با مدل فکری او همخوانی ندارند نشان داده او حتی قضاوت جامعه اطلاعاتی در مورد مسئولیت روسیه برای هک کردن ایمیل ها در ایالات متحده را هم مسخره کرده است. این یک نوع سناریوی اعتماد سیاسی است در این رابطه که روسیه بیشتر بیگناه و معصوم تلقی شود تا گناهکار و شیطان. حالا در ایدئولوژی ترامپی، ایران و اسلام دشمنان اصلی تلقی می شوند. رئیس جمهور ترامپ و تیم او حالا بسیار آسان با تغییر دادن نظریه ها و پیچ وتاب دادن اطلاعات و تجزیه وتحلیل ها، حقایق واقعی را نادیده می گیرند. درک شکننده او از جهان راه را برای نظریه پردازانی باز کرده که بدون دیدن عمق یک راه، ملت را به دردسر خواهند انداخت. فلین مظهر بازگشت کاخ سفید به دوران الیور نورت است: رده ها، مشاغل و لباس های مختلف اما همان تعصب کورکورانه.

منبع: لوب لاگ/ تحریریه دیپلماسی ایرانی/ 32