تشدید تنش بین آرژانتین و آمریکا

در مناقشه حقوقی آمریکا و آرژانتین بر سر صندوق کرکس ها سرانجام قاضی آمریکایی، آرژانتین را به نافرمانی و پرداخت روزانه ۵۰ هزار دلار جریمه محکوم کرد.
به گزارش واحد مرکزی خبر، این حکم که حتی بر خلاف درخواست سازمان ملل متحد و توصیه بانک جهانی و صندوق بین المللی پول بود و اعتراض آرژانتین از دولت امریکا را به همراه داشت.
خانم کریستینا فرناندز رئیس جمهور آرژانتین در این زمینه گفت: شما اگر حتی کشوری بزرگ یا قدرت جهانی هم باشید اما به حفظ امنیت اقتصادی جهان متعهد،  نمی توانید درخواست اجلاس عمومی سازمان ملل متحد یا توصیه بانک جهانی و صندوق بین المللی پول را نشنیده بگیرید یا بگویید آنها هم کمونیست یا سوسیالیست شده اند یا طرفدار آرژانتین هستند!
آمریکا در پاسخی غیرمستقیم از طریق سفارت خود در بوینوس آیرس با انتشار اطلاعیه ای آرژانتین را برای خارجیان کشوری نا امن توصیف کرد.
این اطلاعیه به همراه جنجال های رسانه ای هماهنگ شده از سوی صندوق کرکس ها موجب سقوط (هفت و نیم درصدی) بازار بورس بوینوس ایرس و افزایش ناگهانی ارزش دلار در بازار سیاه شد و باعث شد تا منتقدین دولت آرژانتین خواستار برخورد شدیدتر در قبال قروض خارجی شوند.
بورلی کین Beverly Keene اقتصاددان امریکایی ساکن آرژانتین در این زمینه می گوید: در طی یک دهه گذشته آرژانتین دویست میلیارد دلار به وامداران خارجی پرداخت کرده آنهم قروضی که مبنای قانونی ندارند و حتی دادگاه های آرژانتین پرداخت آن را غیرقانونی اعلام کردند.
این دویست میلیارد دلار سرمایه ای است که آرژانتین برای ترمیم سیستم بهداشتی، اموزش و پرورش، خانه سازی و خصوصا تحول اقتصادی کشور به ان نیازمند است.
علاوه بر آرژانتین بسیاری از کشورهای دیگر امریکای لاتین در دام قروض خارجی گرفتار هستند قروضی که در دوران رژیم های نظامی دست نشانده امریکا در منطقه ایجاد شده و پس از سه دهه بازگشت دموکراسی همچنان بر دوش ملل منطقه سنگینی می کنند.
صندوق کرکسها گونه ای صندوق سرمایه گذاری یا صندوق سهام اختصاصی است، که در بدهی شرکت ها یا کشورهای ورشکسته یا بحران زده مالی، سرمایه گذاری می کنند.
این صندوق ها در خرید ارزان قیمت اوراق قرضهء کشورهای درگیر با مشکل مالی، یا در آستانه ورشکستگی تخصص دارند. شیوه کار این صندوق ها به این صورت است، که اوراق قرضه حاکمیتی و دولتی کشورهایی که با خطر ورشکستگی مواجه هستند را، از دارندگان آنها به قیمتی بسیار پایین تر از قیمت اسمی، خریداری می کنند، به امید آنکه بعدا آن را به قیمت اسمی آن بفروشند. دارندگان این گونه اوراق با توجه به آنکه می دانند دولت ناشر به علت مشکلات مالی و خطر ورشکستگی دیگر نمی تواند آنها را در زمان سررسید بازخرید کند مجبورند آنها به قیمتی بسیار پایین تر از قیمت اسمی به این گونه صندوق ها بفروشند.