از امنیتی کردن پرونده هسته ای پرهیز کنیم

دیپلماسی ایرانی : مساله هسته ای ایران، از یک موضوع فنی و حقوقی به تدریج به یک مساله سیاسی و امنیتی کلان کشور تبدیل شد. در حالی که این موضوعی فنی و حقوقی است و باید در جایگاه خاص خودش بررسی شود. هرچه این مساله ابعاد سیاسی و امنیتی بیشتری به خود بگیرد  به ضرر منافع ملی کشور است و متاسفانه این کار به دلایل مختلف تا کنون انجام شده است.

 ارجاع پرونده ایران از شورای حکام به شورای امنیت، یک کار نادرست، غیر حقوقی توسط قدرت های جهانی بود و هیچ تناسبی با پرونده هسته ای جمهوری اسلامی ایران نداشت. بزرگ کردن این مساله به نحوی که این موضوع به خطیرترین چالش کشور تبدیل شود، در واقع به ایران تحمیل شده است. بنیامین نتانیاهو،نخست وزیر رژیم صهیونیستی در مجمع عمومی سازمان ملل سال های پیاپی موضوع  صحبت خود را به مساله هسته ای ایران اختصاص داد تا ایران را بزرگترین خطر جهانی و منطقه ای معرفی کند و در عین حال سرپوشی بر تجاوزگری و اشغالگری خود بیابد. نقاشی مضحک او در مجمع عمومی تلاشی برای امنیتی کردن پرونده ایران و خطر ناک کردن آن بود.

این روند نشان می دهد که تا چه اندازه صهیونیست ها و تندروهای آمریکایی می کوشند که پرونده هسته ای بحرانی و تبدیل به تهدید جدی جهانی  شود تا از این طریق ایران را خطری جدی و قریب الوقوع جلوه دهند و زمینه تحریم های بیشتر بر ضد ایران فراهم آید. بر کسی پوشیده نیست که استراتژی نهایی  آنها تهدید ایران به کاربرد زور برای کنترل نفوذ یا برای تغییر سیاست یا بعضا تغییر رژیم در ایران  است. ما باید توجه داشته باشیم که مساله هسته ای ایران، نه یک تهدید امنیتی برای جهان است و نه موضوعی که ابعاد سیاسی و استراتژیک داشته باشد. فعالیت های هسته ای ایران دارای ابعاد حقوقی - فنی و مربوط به برنامه های این کشور برای تولید انرژی و برق است و هرچه بیشتر به این مساله پرداخته شود، بیشتر تهدید افزاست.

باید فعالیت های هسته ای صلح آمیز خود را در مسیر توسعه  و امنیت کشور پیگیری کنیم. خوشبختانه توافق ژنو کمک کرد تا حساسیت های امنیتی- سیاسی  موضوع کم شود  و بر ابعاد  فنی و حقوقی تکیه شود.  امیدوارم که بتوانیم پس از این تفاهم، فضای تهدید آمیز را به یک فضای همکاری در منطقه و  فرا منطقه تبدیل کنیم. سیاست خارجی ایران ظرفیت کلانی برای تامین منافع و امنیت کشور دارد. نباید اجازه دهیم سیاست ما قربانی و گروگان جوسازی های جهانی شود.

مذاکرات جاری به باز شدن ارتباطات سیاسی و گسترش روابط خارجی ما با دنیا کمک خوبی کرده است.  ما اکنون در ابتدای این مسیر هستیم. باید بیشترین استفاده را ازاین موقعیت ببریم و از یک طرف ماهیت و سرشت واقعی برنامه صلح آمیز هسته ای خود را توضیح دهیم و از سوی دیگر  روابط خارجی خودمان را در ابعاد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی گسترش دهیم.  ایران از موقعیت  ویژه و بسیار مهمی در منطقه بر خوردار است.  اکنون منطقه از چالش های بسیاری رنج می برد؛ افراط گرایی در اطراف ایران به نحو روز افزونی در حال گسترش است. ما باید مقابله با خشونت و افراطی گری را سرلوحه سیاست خارجی خود قرار دهیم و جهان  را در این راه به همراهی فراخوانیم.

ایران کشوری است که می تواند ثبات و امنیت در منطقه ایجاد کند و نمی توان نقش سازنده ایران را در تحولات مهم منطقه ای  نادیده گرفت. امیدوارم که این فضا به سوی بهره برداری و بالفعل شدن ظرفیت های واقعی ایران برای ایجاد توسعه، صلح و ثبات در منطقه باشد.

*متن سخنرانی در بیست و چهارمین جلسه از سلسله نشست های دیپلماسی ایرانی با موضوع توافقنامه ژنو،آثار سیاسی منطقه ای و فرامنطقه ای