چرا تحریم های جدید سودمند نیست؟

دیپلماسی ایرانی: توافقنامه ای که ماه گذشته میلادی در ژنو بین ایران و شش قدرت جهانی امضاء شد، بخش مهمی از برنامه های هسته ای تهران را به عقب باز می گرداند یا در مواردی آن را در حال تعلیق قرار می دهد. در مقابل بخشی از تحریم های اعمالی علیه ایران نیز لغو می شوند. این توافق به منظور ایجاد فرصتی شش ماهه برای مذاکرات صورت گرفت تا سرانجام توافق نهایی حاصل شود. توافقی که یک راه مسالمت آمیز برای حل مجادله هسته ای ایران به شمار می رود که یک دهه از عمر آن می گذرد.

باوجود ماهیت تاریخی این توافقنامه،در کنگره بدبینی زیادی نسبت به آن وجود دارد. سناتورها براینکه تحریم های جدیدی را علیه ایران به تصویب برسانند، اصرار دارند. آنها می گویند ایران تنها بخشی از برنامه های هسته ای خود را به حال تعلیق درآورده است، در حالی که تحریم ها لغو شده اند. به گمان آنها تحریم ها باید تا جایی افزایش یابند که برنامه های غنی سازی در ایران متوقف شود.

توصیه کنندگان تحریم ادعا می کنند، قانون جدید موضع باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا را تقویت کرده و در مقابل تهران را بر آن می دارد، امتیازهای بیشتری ارایه دهد. متاسفانه خلاف این ادعا محتمل تر است. تحریم های جدید خطرناکند و دیپلماسی را تهدید کرده و دستیابی به راه حلی صلح آمیز برای مساله هسته ای ایران را به مراتب دشوار تر می کنند.

برخی از سناتورها مانند رابرت منندز و مارک کیرک، که در اعمال تحریم ها علیه ایران از همه تندتر می روند، می خواهند بدنه تحریم هایی که جولای سال جاری در مجلس نمایندگان تصویب شد را حفظ کرده و آن را به تصویب برسانند. تحریم هایی که صادرات نفتی ایران را به نصف و سپس صفر کاهش می دهد و محدودیت های بیشتری در مبادلات مالی با ایران ایجاد می کند. البته این بسته یک بخش دیگر نیز دارد و آن در نظر گرفتن اختیار به تعویق انداختن شش ماهه اعمال تحریم ها برای اوباما است. به این ترتیب در صورتی که تهران به توافقنامه مقدماتی عمل کرده و به سوی توافق جامع حرکت کند، اوباما می تواند تحریم ها را اعمال نکند.

هیچ کس – به خصوص ایرانیان- تردیدی ندارند که در صورت شکست توافق ژنو کنگره تحریم هایی را اعمال خواهد کرد. اما در حال حاضر که ضرورت این تحریم ها احساس نمی شود، حرکت در جهت اعمال فشار بیشتر بیشتر یک اقدام غیر ضروری تحریک آمیز به نظر می رسد.

حتی اگر این تحریم ها به سرعت اعمال نشوند نیز تصویب آنها از نگاه ایران بد طینتی آمریکا را به نمایش می گذارد. در سند اقدام ژنو، آمریکا متعهد شده است که در زمان اجرای توافقنامه از اعمال تحریم های جدید پرهیز کند. به این ترتیب اقدام کنگره می تواند فضای مذاکرات را مسموم کرده و مرحله بعدی دیپلماسی که یک فرصت ناب به شمار می رود را به چالش بکشد. این در حالی است که وزیر خارجه ایران نیز هشدار داده است، تصویب تحریم های جدید، مرگ توافق ژنو را رقم می زند.

در چنین شرایطی، حسن روحانی ، رئیس جمهور میانه پراگماتیک ایران و محمد جواد ظریف، وزیر خارجه او که ریاست مذاکرات هسته ای را بر عهده دارد، باید موضع تدافعی اتخاذ کنند.

تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10

انتشار اولیه: پنجشنبه 21 آذر 1392 / باز انتشار : دوشنبه 25 آذر 1392