ایران فراتر از پروتکل الحاقی هم رفته است

دیپلماسی ایرانی : پیر گلداشمیت معاون اسبق مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی در امور پادمان ها و بازرس سابق آژانس هفته گذشته در گفتگویی با دیپلماسی ایرانی به بررسی حق کشورهای عضو ان پی تی در غنی سازی اورانیوم و دیگر دغدغه های هسته ای غرب در این پرونده پرداخته بود. دکتر سیروس صفدری حقوقدان و متخصص تاریخچه برنامه هسته ای ایران در متنی کوتاه به نوعی به اظهارات گلداشمیت پاسخ داده است . آنچه در زیر می خوانید متن این پاسخ  است :

 آقای گلداشمیت باید بدانند که ایران به مدت 2 سال، به طور داوطلبانه پروتکل الحاقی را اجرا کرد و به بازرسان اجازه داد حتی فراتر از الزامات این پروتکل، از تاسیسات هسته ای بازرسی کنند. علاوه بر این طبق گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی، برخی نقض قوانین که از سوی ایران در گذشته انجام شده بود، هیچ ارتباطی به برنامه های هسته ای تسلحاتی ندارد.

همچنین ایران بارها پیشنهاد داده تا زمانی که حقوق اش در غنی سازی اورانیوم به رسمیت شناخته می شود، نه تنها پروتکل الحاقی را به اجرا درآورد، بلکه محدودیت هایی را نیز فراتر از این پروتکل در برنامه های هسته ای خود اعمال کند. اما حق غنی سازی ایران تا کنون به رسمیت شناخته نشده و این همان جایی است که مشکل بروز می کند. محمد البرادعی، مدیر کل سابق آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز این نکته را خاطرنشان می کند که ایران برای سال ها چنین مصالحه ای را به غرب پیشنهاد داده اما غرب آن را نپذیرفته است. آنگونه که البرادعی نتیجه گیری می کند، فرب تمایلی به مصالحه به دولت تهران ندارد و پیگیر تغییر رژیم در ایران است.

علاوه بر این، موضوع عملیات هسته ای اعلام نشده ایران در گذشته نیز از طریق توافقنامه مدالیته ایران – آژانس بین المللی انرژی اتمی، به نفع تهران حل شد. این یک رویداد تاریخی است که تا حدودی در مجادله هسته ای ایران نادیده گرفته می شود. تنها مساله باقی مانده، در مورد فعالیت های هسته ای ایران درگذشته، مطالعات مورد ادعاست که تهران موافقت کرده طبق طرح مدالیته، دسترسی به اطلاعات را و اسناد در این زمینه را امکانپذیر کند. تا کنون آژانس بین المللی انرژی اتمی ( با توجه به محدودیت های اعمالی از سوی آمریکا) اسنادی را که به موجب آنها ادعاهایی را در مورد فعالیت های هسته ای ایران مطرح می کند، ارایه نگرده است، اما ایران طبق توافنامه مدالیته، 100 صفحه تحلیل در این زمینه آماده کرده است.

همچنین آقای گلداشمیت، به طور نادرست به استانداردی اشاره می کند که ایران باید آن را رعایت کند. به گفته یک وکیل متخصص در قوانین منع اشاعه، : http://armscontrollaw.com/2012/09/13/the-iaea-applies-incorrect-standards-exceeding-its-legal-mandate-and-acting-ultra-vires-regarding-iran/، از آنجایی که ایران هنوز پروتکل الحاقی را اجرا نمی کند، ملزم به اثبات تمامیت اظهارات خود نیست و تنها باید درستی آن را به اثبات برساند.

هیچ بندی در پیمان منع اشاعه هسته ای ( ان پی تی) به قدرت های خارجی اجازه نمی دهد به طور یکجانبه محدودیت های مضاعفی را در برنامه های هسته ای ایران اعمال کنند.این در حالی است که ایران در گذشته پروتکل الحاقی را به اجرا درآورد و به بازرسان اجازه دارد بازرسی های بدون محدودیت از سایت هایی مانند پارچین داشته باشند. گفتنی است که حتی طبق اختیارات قانونی آژانس به موجب پروتکل الحاقی نیز ، برخی از این بازرسی ها الزامی نبود. سال ها قبل، مقامات آژانس بین المللی انرژی اتمی، پذیرفتند که تا کنون صحت هیچ یک از اطلاعات جاسوسی به دست آمده در مورد فعالیت های هسته ای ایران به اثبات نرسیده است.

یک دیپلمات عالی رتبه آژانس بین المللی انرژی اتمی می گوید: از سال 2002، تقریبا تمامی برآوردهای جاسوسی در مورد ایران اشتباه از آب درآمده است:   http://www.sfgate.com/politics/article/Most-U-S-tips-fingering-Iran-false-envoys-2646358.php#page-1/

10/.