مجله هفته/ نگاه خریدارانه به مطبوعات

انتظار غربی ها از ترور شهید احمدی روشن چه بود؟

 سرمقاله یکشنبه روزنامه کیهان به واقعه ترور یکی از مقام های هسته ای کشورمان و ریشه یابی این ترورها پرداخته است. نویسنده با اشاره به عملیات های این چنینی علیه برنامه هسته ای ایران می نویسد: هدف ها اینهاست: 1- کند کردن برنامه هسته ای ایران و 2- ایجاد ناامیدی، یاس و ترس در کادرهای اصلی دخیل در برنامه هسته ای ایران. 

کیهان می نویسد: سوالی که در اینجا وجود دارد این است که آیا این نوع از عملیات علیه برنامه هسته ای ایران به هدف خود رسیده است؟ وقتی دکتر مسعود علی محمدی ترور شد توقع آمریکا این بود که این موضوع به بخشی از فتنه 88 تبدیل شود و به تدریج با قرار دادن جامعه دانشگاهی در مقابل نظام، از بنیه عملی پروژه های هسته ای ایران کم کند. اما اکنون آمارها نشان می دهد درخواست دانشگاهیان برای همکاری با سازمان انرژی اتمی از آن تاریخ بیش از 3 برابر شده است. 

به نوشته این روزنامه، پس از ترور شهید مجید شهریاری آمریکایی ها انتظار داشتند پروژه های کلیدی هسته ای ایران از جمله پروژه تولید سوخت راکتور تهران متوقف بماند. اکنون لابد از طریق جاسوسان خود در آژانس مطلع شده اند که تولید سوخت راکتور تهران نهایی شده است. و بدون شک، انتظار غربی ها از ترور شهید احمدی روشن این بود که فعالیت های تحقیق و توسعه در نطنز عقب بیفتد و راه اندازی فردو فعلا متوقف شود. چند هفته طول نخواهد کشید که غربی ها خواهند دید این بار هم نیروی برانگیزاننده ایمان و شوق شهادت چه کاری دست آنها داده و فردو، تاسیساتی که امکان هیچ نوع دسترسی نظامی به آن ندارند، افتتاح شده است. عملیات اطلاعاتی برنامه هسته ای ایران را نه کند و نه متوقف نخواهد کرد. تنها اتفاقی که می افتد این است که غربی ها خود را در معرض آتش انتقام مردانی قرار می دهند که شب و روزشان را با دعا برای شهادت در خانه دشمن سپری می کنند. آمریکایی ها تا به حال هم کم غافلگیر نشده اند ولی غافلگیری های آینده از جنسی متفاوت خواهد بود.

 
طرحی که می‌تواند آرامش را به سوریه برگرداند

 «وظیفه خطیر کشورهای اسلامی در قبال شرایط ویژه سوریه» عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی در روز یکشنبه 25 دی است که در آن می‌خوانید: به نظر می‌رسد آنچه تاکنون موجب ناکامی قدرت‌های غربی برای یکسره کردن کار بشار اسد شده، موانعی از قبیل مخالفت صریح روسیه از یکطرف و روابط قوی و استراتژیک تعدادی از قدرت‌ها و دولت‌های منطقه همچون ایران، عراق و لبنان با دولت سوریه است. علاوه بر این، بشار اسد در داخل سوریه نیز طرفداران زیادی دارد و اقلیت‌های قوی دینی و تنوع نظرهای سیاسی مخالفان نیز موجب ضعف جبهه مخالف گردیده است. اتحادیه عرب نیز علیرغم مأموریتی که برای وارد آوردن فشار بر بشار اسد دارد، به همین دلیل نتوانسته در تحقق این مأموریت توفیقی به دست آورد. 

جمهوری اسلامی معتقد است: اکنون به نظر می‌رسد غرب برای براندازی حکومت سوریه و کنار زدن شخص بشار اسد، عزمی جدی دارد. آمریکا، رژیم صهیونیستی و تعدادی از دولت‌های اروپائی برای تحقق این تصمیم خود به هر ابزاری متوسل می‌شوند و از انجام هیچ اقدام خلافی ابا ندارند. آمریکا حتی تلاش‌های زیادی برای راضی کردن مقامات روسیه بعمل آورده و آمادگی خود را برای دادن امتیازهائی به این کشور در قبال برداشتن حمایت خود از بشار اسد اعلام کرده است، اقدامی که درباره نتیجه بخش نبودن آن، با توجه به سوابق روس‌ها، نمی‌توان اطمینان چندانی داشت. بنابراین، وقت آن است که آن دسته از دولت‌ها‌ی منطقه که نسبت به خطر نفوذ آمریکا و قدرت گرفتن رژیم صهیونیستی در منطقه حساس هستند، با جدیت تمام وارد عمل شوند و با بررسی راه‌های مختلف برای جلوگیری از عملی شدن اهداف غربی‌ها در سوریه، به طرحی مطمئن که تضمین کننده آینده این کشور باشد برسند. برای این کار هنوز فرصت باقی است و اگر دولت‌های پیرامونی سوریه به ویژه ایران، عراق و لبنان به صورت هماهنگ وارد صحنه شوند و دولت ترکیه را نیز از وسوسه‌هائی که اکنون گرفتار آنست نجات دهند، می‌توانند طرح غرب را خنثی کنند و ثبات را به سوریه برگردانند. 

این روزنامه پیشنهاد می دهد: طرحی که می‌تواند آرامش را به سوریه برگرداند و حکومت دمشق را از مشکلات کنونی نجات دهد، هر چند ممکن است در جزئیات دارای تفصیل باشد، اما کلیات آن را از هم اکنون می‌توان مشخص کرد. این طرح اگر از دو محور کلی برخوردار باشد، به نتیجه خواهد رسید؛ یکی اینکه بشار اسد به وعده‌های خود در زمینه اصلاحات بطور جدی و با سرعت عمل کند و دیگر اینکه در روش برخورد با مخالفان سیاسی تجدیدنظر اساسی بعمل آورد.

ایران و 1+5 تحریم یا مذاکره؟

 روزنامه ملت ما 25 دی در سرمقاله اش با عنوان «ایران ـ گروه 1+5 تحریم یا مذاکره ؟» نوشت: گرچه هنوز زمان مذاکره ایران و گروه 1+5 و نیز توافق رسمی طرفین برای ورود به عرصه دیپلماسی مشخص نیست، با این وجود طرفین منازعه، نسبت به کشیدگی اوضاع در منطقه و خطر تصاعد بحران اتفاق نظر دارند، بی‌تردید مذاکرات قبلی ایران با گروه 1+5 و تلاش‌های ترکیه برای حل و فصل مسائل هسته‌ای به دلایل مختلف بدون حصول به نتایج روشن و توافق طرفین پایان پذیرفته است و پس از قطع مذاکرات هم شاهد تداوم تنش و برخوردهای دیپلماتیک میان طرفین گفت‌وگو بودیم، قبل از سفر داووداوغلو به ایران مجموعه تحولاتی در عرصه بین‌المللی و منطقه‌ای روی داد که بر چگونگی انجام مذاکره و دستورالعمل گفت‌وگوها میان ایران و گروه 1+5 اثرگذار بوده است.در حوزه هسته‌ای ایران با پیگیری فعالیت‌های صلح‌آمیز و غنی‌سازی اورانیوم در مقیاس 20درصد و نیز راه‌اندازی نیروگاه اتمی بوشهر نشان داده که از اصول قبلی مبنی‌بر صیانت از دستاوردهای ملی عقب‌نشینی نکرده است.

 به نوشته این روزنامه، در مذاکرات آتی نیز بر حقوق خویش پافشاری خواهد کرد، از سوی دیگر غرب با عملیات روانی و تکرار ایران‌هراسی در منطقه تلاش دارد، توافق و شروع مذاکره درباره خط قرمز ایران یعنی تعلیق غنی‌سازی اورانیوم صورت گیرد. این امر توافق بر شروع گفت‌وگوها و نتایج و پیامدهای آن را با چالش‌های جدی مواجه می‌سازد. در سطح منطقه و نیز پس از تحولات جهانی، ترک‌ها در موضوع سوریه با ایران دچار اختلاف اساسی شدند. به‌طوری‌که تلاش‌های آنکارا برای ایجاد جبهه متحد مخالفین بشار در خاک خود مورد اعتراض ایران است.

چیزی به نام مدل ترکیه در عالم واقع وجود ندارد

سرمقاله روزنامه کیهان در روز سه شنبه به الگوسازی های ترکیه و ایران برای کشورهای تخت خیزش خاورمیانه پرداخته و نوشته است: بعضی با اشاره به سنی بودن مردم تونس گمان کرده اند چشم تونسی ها به آنکارا دوخته شده و «مدل ترکیه» تنها راه حل تونس و دیگران است. غرب بخصوص از این موضوع زیاد حرف می زند تا از یک سو به خود دلداری بدهد و از سوی دیگر به این امید که راه حلی پیدا شود. اما اگر ما واقع گرا باشیم درمی یابیم که اساسا مدل حکومتی شریعت گرا بنام ترکیه وجود خارجی ندارد. اقتصاد ترکیه-خوب یا بد- یک شعبه از اقتصاد سرمایه داری است.

 کیهان می افزاید: سیستم سیاسی ترکیه خوب یا بد یک شعبه از لیبرال دموکراسی است، سیستم امنیتی آن هم بخشی از سیستم ناتو است در عرصه فرهنگی هم ترکیه کار سیستم مندی انجام نمی دهد و بخصوص در حوزه شریعت هیچ کاری صورت نگرفته است بعنوان مثال علیرغم آنکه 9 سال از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان و گل می گذرد هنوز حتی یک لایحه اسلامی به پارلمان ارائه نشده کما اینکه پارلمان هم مستقلا در این خصوص کاری انجام نداده است. با این وصف اساسا چیزی بنام مدل ترکیه در عالم واقع وجود ندارد تا کسی به دروازه های آنکارا چشم بدوزد. این نکته ای است که غرب از آن خبر دارد و ضمنا می داند که اسلام گراها توجهی به دولت آنکارا ندارند. دولت آنکارا بخصوص در ماجرای سوریه نشان داد که ماشین سیاسی آن نه برای سست کردن جبهه دیکتاتورهای وابسته و فاسد بلکه در مسیر سست کردن جبهه ضد آمریکایی و ضد صهیونیستی به کار افتاده است. از منظر دیگر مردم در کشورهای عربی اصولا به تجربه امپراتوری عثمانی و اقتدار آناتولی نگاه منفی دارند کمااینکه این تجربه قیم مابی در جریان سفر سه ماه پیش اردوغان به قاهره بار دیگر بروز کرد و با پاسخ شدیداً منفی اخوان المسلمین مواجه گردید.

تاثیر موفقیت های یک فیلم

 سرمقاله سه شنبه روزنامه ابتکار با عنوان «نه فقط یک جدایی» به موفقیت فیلم «جدایی نادر از سیمین» ساخته اصغر فرهادی در جایزه گلدن‌گلوب اختصاص دارد. این روزنامه می نویسد: برنده اصلی این جایزه، نه‌ شخص فرهادی و بازیگران و عوامل فیلمش، که همه ایرانیان بوده‌اند؛ چرا که در سطح بین‌المللی و در اوج بحران‌سازی جدید علیه ایران، این توفیق به تلطیف نگاه ملت‌های جهان و نزدیکی نگاه آنان به واقعیت‌های درون ایران کمک خواهدکرد. 

به نوشته ابتکار، در شرایط اوضاع نابه‌سامان اقتصادی و بروز شکاف‌های سیاسی خواسته یا ناخواسته و درکل، فقدان فاکتورهای لازم برای نشاط اجتماعی در لایه‌های مختلف جامعه، به‌دست‌آمدن موفقیت‌هایی چون کسب جایزه‌های جهانی ازسوی هنرمندان و ورزشکاران، می‌تواند به شکل‌گیری همدلی‌ اجتماعی و افزایش سطح رضایت و افتخار مردم از ملیت خود کمک نماید. استقبال جالب مردم از این موفقیت بین‌المللی در طول روز گذشته، به‌خوبی نشانگر محسوس یودن این نیاز عمومی بود: صبح دیروز حال و هوای تاکسی‌ها، اتوبوس‌ها و اماکن و فضاهای عمومی شهرهای کشور و شبکه‌های مجازی، به چیزی شبیه ساعات پس از پیروزی تیم ملی فوتبال ایران بر استرالیا و راهیابی ایران به جام جهانی در اواسط دهه،70 بدل شده ‌بود. هرجا که گذر می‌کردی، با اشتیاق فراوان صحبت از نادر و سیمین و جدایی و فرهادی و لیلا حاتمی و دیگران بود و در مواردی مناظره و مباحثه میان موافقان و مخالفان درگرفته‌بود.

چرا تحریم و ترور کارساز نیست

 مهدی فضایلی در سرمقاله روز چهارشنبه جام جم با اشاره به ترور دانشنمندان هسته ای ایران و پیامی که رهبر انقلاب به مناسبت شهادت وی صادر کردند، می نویسد: آیا غربی‌ها برای جان انسان‌ها و خودشان ارزش بیشتری قائل هستند و ما جان خود را بی‌ارزش می‌پنداریم؟ آیا آنها عاطفه قوی‌تری دارند؟ هرگز چنین نیست. برعکس، آموزه‌های دینی ما به‌گونه‌ای است که خودکشی را حرام و حتی آزار به جسم خود را اجازه نمی‌دهد. مراقبت از سلامت و پرهیز از آنچه بی‌جهت جان انسان را به مخاطره اندازد نیز لازم است. مسائل عاطفی هم روشن است که بین شرقی‌ها عموما و بین مسلمانان به طور خاص به مراتب قوی‌تر است. به قول شهید مطهری «عمق روحیه غربی‌ها قساوت است... و زندگی در مغرب زمین بسیار خشک است و در آنجا عدالت و عدل اجتماعی وجود دارد ولی احساس و عاطفه و امثال آن وجود ندارد.» پس واقعا منشا این تفاوت را کجا باید جستجو کرد؟ پاسخ این سوال همان چیزی است که دولتمردان و سیاست‌ورزان غربی باید در آن تأمل و اگر آن را درک کنند نوع مواجهه‌شان حداقل با مسلمانان تغییر خواهد کرد. انسان غربی همه جهانش و همه چیزش در همین دنیای مادی خلاصه می ‌شود و «سود» مهم‌ترین مبنای شناخته شده برای اوست؟ چون برای او امر مقدسی که ارزش ایثار و فداکاری داشته باشد وجود ندارد. چنین انسانی به سرعت متوحش می‌شود و ترس سراسر وجودش را فرامی‌گیرد. اما انسان اسلام، جهان را متشکل از دنیا و آخرت می‌داند که یکی مقدمه دیگری است و آنچه اینجا می‌کارد آنجا می‌درود. 

نویسنده ادامه می دهد: انسان دست ‌پرورده مکتب اسلام دردش خدایی است و امر مقدسی چون خدا بر زندگی او سایه افکنده است لذا «لاخَوفٌ عَلَیهِم وَ لاهُم یحزَنُون». چنین پرورش‌یافته‌ای را نمی‌شود به مرگ تهدید کرد و از تحریم ترساند. ترور و تهدیدات سخت علیه جامعه‌ای با چنین تربیتی نتیجه معکوس می‌دهد و آنها را باانگیزه‌تر و مصمم‌تر می‌سازد.

یک کلمه‌ خطاب به برخی کشورهای عرب

 سرمقتاله رسالت در روز چهارشنبه 28 دی ماه سخنی دارد با سران کشورهای عربی که می خواهند با همدستی امریکا، تحریم نفتی ایران را کلید بزنند. این روزنامه خطاب به دولت های عربی مزبور می گوید: حرف ما با آمریکایی‌ها روشن است اما یک کلمه‌ هم باید به برخی از کشورهای عرب خلیج‌فارس گفته شود و آن اینکه وقتی دو پهلوان در میدان با هم مبارزه می‌کنند عاقلانه نیست چند بچه بیایند درمیدان هارت و پورت کنند و بیم آن رود که زیر دست و پا له شوند. لذا با زبان نصح باید آنها را از این لوس‌بازی بر حذر داشت. اظهارات علی‌النعیمی مبنی بر باز کردن شیر فلکه‌های نفت برای جبران تحریم نفت ایران وسط دعوای ایران، آمریکا و انگلیس نوعی رجزخوانی به زبان عربی است. در پاسخ النعیمی باید گفت: ایران که قادر است تنگه هرمز را برای تنبیه متجاوز در شرایط جنگی (یعنی همین شرایطی که اکنون آمریکایی‌ها به وجود آورده‌اند) ببندد، قطعا قادر خواهد بود صادرات نفت عربستان را به زیر عدد انگشتان یک دست در بشکه برساند. چون قرار است ملت ایران آن روز که نتواند نفت خود را بفروشد به همه کسانی که در این توطئه شریکند نیز اجازه نخواهد داد نفت خود را بفروشند. 

رسالت معتقد است: آنها نه تنها نمی‌توانند نفت تحریمی ایران را جبران کنند بلکه باید برای رسیدن به ظرفیت تولید کنونی حداقل دو سال برای سر و سامان دادن به تاسیسات نفتی خود وقت صرف کنند. لذا ملت ایران برای بستن شیر فلکه‌های نفت عربستان از دست غیبی استفاده می‌کند. این دست در جنگ نفتکش‌ها در خلیج فارس در دوران دفاع مقدس بارها خود را نشان داد.