بهار وحدت فلسطینی ها
البته طبیعی است که دیدگاه های مختلفی وجود دارد؛ اما چاره ای جز پذیرش دیدگاه های مختلف توسط یکدیگر نیست و این نتیجه ای است که فلسطینی ها امروز به آن رسیده اند. یعنی آن ها به این نتیجه رسیده اند که برای رسیدن به خواسته های خود باید در کنار یکدیگر بوده و قوی باشند. اگر با هم باشند و به خواسته های حداقلی خود برسند بهتر از آن است که با یکدیگر اختلاف داشته باشند و به هیچ چیز نرسند.
حماس به عنوان بزرگ ترین نیروی مقاومت در صحنه فلسطین، در عملکرد منطقه ای خود نیز باید تغییراتی ایجاد کند؛ کما این که این اتفاق افتاده است. با توجه به اتفاقاتی که در مصر افتاده یعنی سرنگونی دولت مبارک و امید به روی کار آمدن دولتی مردمی در این کشور، به نظر می رسد حماس تغییراتی در رفتار خود داشته است. تا همین الان هم که گام های اولیه ای برداشته شده است، مشاهده می کنیم که وضعیت در مصر به گونه ای شده است که گروه های فلسطینی را نسبت به آینده امیدوار کرده است. مخصوصا این که نقش مصر به عنوان یک کشور مهم و تاثیرگذار عربی هنگامی که بتواند در موضوع فلسطین از مردم فلسطین و خواسته های این مردم حمایت کند، می تواند بسیار تاثیرگذار و جدی باشد.
در سوریه هم دولت سوریه با مردم خود به مشکل برخورده است و حماس در مسئله انقلاب های عربی جانب ملت ها و مردم را گرفته است. اگر از ابتدای این تحولات در سوریه تا امروز به مواضع حماس دقت کنید می بینید که حماس حتی یک بار هم به نفع دولت و به ضرر تظاهرکنندگان و معترضین حرفی نزده است. اخیرا هم آقای خالد مشعل در گفت و گویی با موضوع سوریه گفت که ما در ابتدای کار تلاش کردیم میان مردم و دولت میانجی گری کنیم اما موفق نشدیم. ما از موضع گذشته سوریه در حمایت از مقاومت تقدیر می کنیم اما نمی توانیم نقش و خواسته های مردم سوریه را نادیده بگیریم. این حرف نشان می دهد علی رغم این که حماسی ها یک سابقه تاریخی از حضور در سوریه را دارند، در عین حال حاضر نیستند حق مردم سوریه و تقاضاها و مطالبات آن ها را نادیده بگیرند. حتی وقتی خالد مشعل در این سخنان از دولت سوریه تشکر می کند می گوید هم دولت سوریه و هم مردم سوریه میزبانان بسیار خوبی برای ما بوده اند اما نمی توان به خواسته ها و مطالبات مردم سوریه توجهی نکرد. این هم یک علامت است که در کنار تحولات مصر نشان می دهد که وضعیت منطقه ای موضوع فلسطین هم رو به تغییر است.
در کنار این تحولات منطقه ای در حال حاضر فلسطینی ها در داخل هم در حال حرکت کردن به سمت برگزاری انتخابات جدید هستند و حتی صحبت از بازسازی مجلس ملی فلسطین ـ یعنی انتخابات کل مردم فلسطینی در همه جای جهان ـ است و هم موضوع تجدید سازمان آزادی بخش فلسطین مطرح است و بناست که حماس به ساف بپیوندد تا اگر این سازمان بخواهد به عنوان نماینده قانونی مردم فلسطین در دنیا حضور داشته باشد یا مذاکره ای داشته باشد یا هویت فلسطینی در جهان را نمایندگی کند، به حمایت کل مردم فلسطین از جمله نیروهای مقاومت اسلامی، نیروی قومی، نیروهای ملی و سایر کسانی که در صحنه حضور دارند مستظهر باشد.
در سطح بین المللی هم اتفاقات بسیار مهمی در این زمینه رخ داد. سازمان ملل متحد به تشکیل دولت مستقل فلسطینی در سرزمین های اشغالی 1967 رای داد و این اتفاق مهمی بود که دستاورد سیاسی مهمی برای فلسطینی ها به شمار می رود. پیوستن فلسطین به یونسکو نیز اتفاق مهمی بود. پرچم فلسطین برای اولین بار در یک موسسه جهانی و مرتبط با سازمان ملل که همه کشورهای جهان عضو آن هستند، برافراشته شده است و این می تواند مرحله ای از به رسمیت شناخته شدن و پذیرش جهانی دولت مستقل فلسطینی باشد. در این رابطه دو کشور از این مسئله استقبال نکردند؛ اول اسرائیل که از تحولاتی که در داخل (رفع اختلاف حماس و فتح) و در خارج فلسطین (تحولات منطقه ای) بسیار عصبانی است. این اتفاقات منجر به ضعف و انزوای بیشتر اسرائیل می شود. دوم امریکا که از این تحولات انتقاد کرد. البته نه از آن منظر که اسرائیلی ها با آن مخالف بودند. بلکه می توان گفت امریکایی ها در یک بحران موضع گیری قرار گرفتند. از یک طرف دیدند که اگر به نفع فلسطینی ها موضع گیری کنند ممکن است موقعیت اسرائیل به خطر افتد و بسیار تضعیف شود در حالی که امریکایی ها خود را به امنیت اسرائیل متعهد می دانند. از طرفی اگر می خواستند موضعی به نفع اسرائیل بگیرند، موقعیت به دست آمده در جریان تحولات و انقلاب های عربی را از دست می دادند. بنابراین امریکا با یک بحران موضع گیری مواجه بود که کماکان ادامه دارد. بنابراین بهار فلسطینی با یک آهنگ وحدت گرایانه در داخل و پذیرفته شدن توسط کشورهای دنیا در سطح بین المللی آغاز شده و به پیش حرکت می کند. می بینیم که این بهار فلسطینی با ملت هایی که از شر نظام های دیکتاتوری خلاص شده اند و خواسته های آن ها همراه است.
بنابراین اگر بخواهیم خود را به پیش بینی حضرت امام در مورد اسرائیل کرد نزدیک کنیم که اسرائیل نمی تواند ادامه حیات داشته باشد به این دلیل که حق مردم فلسطین را تضییع کرده است؛ می توان گفت که تجربه ثابت کرد اسرائیلی ها با حمایت غرب و استفاده از امکانات نظامی پیشرفته تر توانسته اند در مقابل اقداماتی که تا کنون انجام گرفته بایستند. البته مشکلات زیادی داشته و دارند اما این حرکت ها نتوانسته است برای آن ها مشکلی جدی ایجاد کند. اما به نظر می رسد بهار عرب که منجر به روی کار آمدن دولت هایی به نسبت دموکراتیک تر شده است، باعث می شود نظر مردم عرب نسبت به مسئله فلسطین نقش بیشتری در موضع گیری دولت ها داشته باشد. بنابراین به سرعت با انزوای روزافزون اسرائیلی ها مواجه خواهیم بود که این انزوا می تواند موجودیت اسرائیلی ها و رفتار زشت آن ها را با ملت های منطقه را به نقطه دشوارتری برای آن ها برساند. تا همین حالا هم آن که بیش از همه از تحولات کشورهای عربی تاثیر گرفته و با مشکل مواجه شده اسرائیل است. تحولات مصر این کشور را از دولتی که کاملا با اسرائیل و امریکا هماهنگ بوده است، به یک دولت هماهنگ با مردم منتقل کرده است. این مسئله البته در دیگر کشورهای عربی نیز اتفاق افتاده و نقش مردمی که طرفدار حق هم برای خود و هم برای ملت های هم جوار خود هستند را بالا برده و این برای دولت غاصبی مانند اسرائیل که صرفا به زور اسلحه متکی است بسیار مشکل ساز خواهد شد و در آینده شاهد انزوای روزافزون و به بن بست رسیدن اسرائیلی ها خواهیم بود.
تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی
نظر شما :