تاکتیک تهدیدآمیز هم‌زمان ترکیه علیه ایران و اسرائیل
روزنامه لبنانی النهار، در یادداشتی به این موضوع پرداخته و می‌نویسد: دیپلماسی ترکیه در برابر تحولات خاورمیانه و دست یازی‌هایش به حوزه‌های مختلف منطقه‌ای تا کجا ادامه خواهد داشت و نتایج آن چه خواهد بود؟ این سوال پس از انتقادهای شدید ترکیه علیه اسرائیل بیش از پیش مطرح شده است به خصوص پس از آن که ترک‌ها سیاست قلع و قمعی نظام سوریه را به شدت محکوم کردند و به هم‌پیمانی سری با غرب و امریکا علیه ایران و دور نگه داشتنش از تحولات منطقه پیوستند.
در ادامه این یادداشت آمده است: کاملا روشن است که رجب طیب اردوغان، از فلسطین برای بازسازی نقش منطقه‌ای کشورش استفاده می‌کند تا بدین ترتیب امپراتوری عثمانی را مجددا احیا کند. هنگامی که اعلام می‌کند که نیروی دریایی ترکیه از این به بعد کمک‌های انسان‌دوستانه به نوار غزه را حمایت می‌کند یا آن جا که می‌گوید ترکیه تدابیر لازم برای منع اسرائیل از سوء استفاده از امکانات دریایی را به طور یک‌جانبه اتخاذ می‌کند در حقیقت این هشدار را می‌دهد که اگر اسرائیل بر سر حمله خونینش به کشتی مرمره و ناوگان آزادی عذرخواهی نکند آمادگی دارد تا مرز رویارویی دریایی با اسرائیل پیش رود. در عین حال اشاره ترکیه به طور غیر مستقیم به ذخایر گازی که تا آب‌های لبنان، سوریه و قبرس امتداد دارد نیز معطوف می‌شود.
نویسنده این یادداشت همچنین می‌نویسد: این فقط اسرائیل نیست که از مواضع ترکیه به شدت نگران شده بلکه این وضعیت امریکا را نیز به شدت نگران کرده است، امریکایی که هم‌پیمانی مهم برای اسرائیل محسوب می‌شود و برای کاهش تنش‌های حاکم در روابط اسرائیل و ترکیه یک تنه وارد میدان شده است. موضوع زمانی پیچیده می‌شود که می‌بینیم ترکیه قدرت دوم پیمان آتلانتیک شمالی ناتو به حساب می‌آید.
در این یادداشت همچنین تاکید شده است: در آنکارا در حال حاضر این صحبت جریان دارد که باید وارد "مرحله – ج" از سلسله تصمیم‌های برخورد با اسرائیل شویم. برخوردی که کلید آن در اجلاس داووس زده شد و در حال حاضر نیز پیگیری می‌شود. این نشان می‌دهد که ترکیه سیاست دوستی با اسرائیل را سپری کرده و اکنون می‌خواهد وارد فاز به انزوا کشاندن اسرائیل شود. زوایای این موضوع زمانی بیشتر روشن می‌شود که شاهدیم هم‌زمان با مواضع تند ترکیه علیه اسرائیل، اردوغان صحبت از سفر به غزه در چارچوب سفر قریب‌الوقوعش به مصر می‌زند.
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: اسرائیل همیشه در چنین وقت‌هایی مانورهای دریایی مشترک با اسرائیل انجام می‌داد. ولی اکنون تلاش دارد با هدف افزایش جایگاه مردمی‌اش و گسترش نفوذش در کشورهای عربی و اسلامی اسرائیل را به انزوا بکشاند. ولی در این میان نکته‌ای وجود دارد. اگر امریکا از افزایش تنش در روابط اسرائیل و ترکیه به شدت ابراز نگرانی می‌کند در این میان ایران نیز از سیاست‌های ترکیه نگران است چرا که آنکارا تلاش دارد دقیقا قدم به قلمرو نفوذ استراتژیک ایران در سواحل دریای مدیترانه بگذارد. ترکیه این بعد از سیاست خود را به روشنی نشان داده است. زمانی که با حمایت همه‌جانبه از حماس و مانور تبلیغاتی بر سر آن تلاش کرد به نوعی این جنبش را از دامن ایران خارج کرده و به سمت خود بکشاند یا در لبنان با حمایت از مواضع حزب الله بر سر گاز این کشور، به نوعی تلاش کرد تا حزب الله را با خود همراه کند تا بدین ترتیب اگر روزی تصمیم به رویارویی با اسرائیل مستقیم گرفت همانند ایران که در غزه و لبنان شاخه‌های دفاعی دارد، از وجود آنها نیز بهره ببرد.
در پایان این یادداشت آمده است: وقتی عبدالله گل و رجب طیب اردوغان شدیدترین اتهام‌ها را بر سر تحولات اخیر سوریه متوجه نظام حاکم بر این کشور می‌کنند تا آنجا که خطاب به اسد می‌گویند: "کسی که می‌خواهد حکومتش را با خون بنا کند با خون هم می‌رود"!، و هنگامی که ترکیه اجازه می‌دهد که ناتو سپر دفاع موشکی را در خاک خود بنا کند تا بدین ترتیب تهران را نگران کرده و آن را به یک مواجهه منطقه‌ای در ابعاد استراتژیک و نفوذ منطقه‌ای دعوت کند و شاید حتی بدین ترتیب باعث تحریک احساسات مذهبی شود این نشان می‌دهد که سیاست استراتژیک ترکیه تغییر جهت داده و رویاهای بزرگی را برای آینده خود در خاورمیانه متصور است.
نظر شما :