چه کسی رئیس جمهور می‌شود؟

با اعلام آمادگی اولین کاندیداها برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 این رقابت ها رسماً آغاز شده است. انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا دارای ساختار پیچیده و مراحل متعددی است که در این مقاله سعی خواهد شد این روند توضیح داده شود.

فرآیند انتخابات: اولین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در 7 ژانویه 1789 برگزار شد و در سه شنبه 6 نوامبر 2012، مردم برای پنجاه وهفتمین بار پای صندوق های رأی می روند و این تاریخ، روز برگزاری انتخابات عمومی (General Election) است. ولی قبل از آن انتخابات مقدماتی (Primary Election ) در هر حزب و ایالت برگزار می شود. از حدود دو سال قبل از انتخابات کاندیداها به طور غیررسمی فعالیت های خود را آغاز می کنند به شهرهای مختلف سفر می کنند، سخنرانی های متعددی انجام می دهند در تلویزیون حاضر می شوند پول جمع می کنند و به هر طریقی دنبال این هستند که مردم را با افکار خود آشنا کنند و برای نظم بخشیدن به این فعالیت های متعدد اقدام به تشکیل کمپین یا ستاد انتخاباتی می کنند.

معمولاً در 7 الی 9 ماه قبل از شروع انتخابات مقدماتی کاندیداها رسماً اعلام نامزدی می کنند. انتخابات مقدماتی در ژانویه سال انتخابات شروع و تا ژوئن ادامه پیدا می کند. البته معمولاً قبل از ژوئن کاندیدای اصلی مشخص می شود که این بستگی به رقابت میان کاندیداها و قدرت آنها دارد. انتخابات مقدماتی در هر ایالت با توجه به قوانین آن ایالت برگزار می شود در بعضی ایالت ها مجمع رهبران یا همان انجمن حزبی (Caucuses) یا رأی مستقیم مردم و یا هردو تعیین می کنند که ایالت کدام شخص را انتخاب می کند. هر کدام از دو حزب دموکرات و جمهوری خواه تعدادی کاندیدا دارند که در انتخابات مقدماتی شرکت می کنند تا کاندیدای نهایی حزب خود شوند.

کاندیدای جمهوری خواه اگر اکثریت آرا یک ایالت را کسب کند کل آرای نمایندگان (Delegate) آن ایالت را به دست خواهد آورد اما برای دموکرات ها مجموع آرایی که از کل ایالت ها به دست می آورند مهم است؛ به همین دلیل مشخص شدن کاندیدای نهایی آنها بیشتر طول می کشد. کاندیدای جمهوری خواه برای رسیدن به کاندیداتوری حزبش به 1191 نماینده احتیاج دارد و دموکرات ها به 2118. این نمایدگان در کنوانسیون حزبی آرای خود را به کاندیدای مورد نظر می دهند.

کاندیدای نهایی هر حزب به طور رسمی در کنوانسیون ملی هر حزب که در تابستان سال انتخابات برگزار می شود اعلام می شود. البته ماه ها قبل از آن کاندیدای نهایی مشخص شده است اما در این چند روز کنوانسیون که معمولاً سه روزاست برای اولین بار معاون هر کاندیدا مشخص می شود. در این کنوانسیون تعداد زیادی از طرفداران و اعضای حزب از کل کشور گرد هم می آیند و کاندیداهای شکست خورده و هوادارانشان از کاندیدای نهایی حمایت می کنند و حزب برای پیروزی در انتخابات عمومی متحد می شود. کنوانسیون ملی جمهوری خواهان در روزهای 27 تا 30 آگوست 2012 در تامپای فلوریدا و دموکرات ها در 3 تا 6 سپتامبر 2012 در شارلوت کارولینای شمالی برگزار می شود.

انتخابات 2012: در انتخابات سال آینده باراک اوباما کاندیدای حزب دموکرات است که چند روز پیش رسماً اعلام نامزدی کرد. در زمانی که یک رئیس جمهور می خواهد برای دور دوم شرکت کند معمولاً از حزبش کسی با وی رقابت نمی کند اما در حزب جمهوری خواه با نوزده کاندیدای احتمالی روبه رو هستیم: مایک هاکابی، میت رامنی، نیوت گینگریچ، سارا پیلین، تیم پاولنتی، ران پل، میشل بچمن، هالی باربور، دونالد ترامپ، میچ دنیلز، ریک سانتوروم، جان هانتزمن، جان بولتون، بادی رومر، کریس کریستی، هرمن کین، رودی جولیانی، گری جانسون و جرج پتاکی. از بین این اشخاص کسانی نامزد می شوند که در نظرسنجی ها موقعیت خوبی داشته باشند، رایزنی های گسترده ای با مقامات حزبی هر ایالت داشته باشند و از توانایی گسترده ای در تامین منابع مالی برخوردار باشند.

کاندیداها باید مراقب تک تک جملاتی که بر زبان می آورند و کارهایی که انجام می دهند باشند، مثلاً سارا پیلین در سال 2010 از شانس بالایی برای کاندیدای حزب شدن داشت ولی بعد از ترور گابریل گیفوردز در آریزونا، که قضیه از این قرار بود که پیلین در سایت خودش بیست نفر از نمایندگانی را که از لایحه خدمات درمانی اوباما حمایت کرده بودند و در مناطق جمهوری خواهان زندگی می کردند را بر روی نقشه ایالت هایشان با شکل هدف تفنگ اسنایپر مشخص کرده بود و از آنها با عنوان لیست هدف نام برده بود و ضارب هم که در این عملیات علاوه بر خانم گیفوردز که به کما رفت 6 نفر را کشت در اعترافاتش اعلام کرد که اسم گیفورد را در سایت پیلین مشاهده کرده، همچنین حرف های تندی که پیلین بعد از این واقعه زد و حاضر به عذرخواهی نشد، موجب شد محبوبیتش در نظرسنجی ها 10 تا 20 درصد افت کند و یا یکی از مشاوران باربور با زلزله ی ژاپن شوخی کرد و به خاطر فشار افکار عمومی مجبور به استعفا شد و یا باربور برای مسافرت های هوایی اش در سه سال گذشته حدود 500 هزار دلار خرج کرده که این موجب انتقاداتی از وی شده آن هم در این وضع اقتصادی.

انتخابات مقدماتی به ترتیب از ایالت های آیوا (28 نماینده)، نیوهمپشایر(23)، کارولینای جنوبی(50) و نوادا(28) شروع می شود به همین دلیل کاندیداها هر چند روز یک بار به این ایالات سفر می کنند و دیدارهای متعددی با مقامات حزب جمهوری خواه این ایالات و سخنرانی های متعدد برای مردم و اقدام به برگزاری جلسات کمک مالی می کنند، این جلسات به صورتی است که از تعداد محدودی از بازرگانان یا اشخاص مشهور دعوت می شود و آن ها برای ورودیه جلسه، مبلغی را پرداخت می کنند که معمولاً مبلغ بالایی هم هست البته در کنار این کمک مالی، قسمت عمده کمک های مالی را مردم می پردازند که اکثراً مبالغ پایین را شامل می شود.

کاندیداها برای این که بتوانند موقعیت خود را در حزبشان برجسته تر کنند قسمتی از درآمدهای خود را به کمیته ملی حزب اختصاص می دهند یا به کاندیداهای هم حزبی خود در رقابت های مختلف کمک می کنند چون این نفرات می توانند در انتخاب آنها به عنوان کاندیدای نهایی کمک کنند مثلاً در انتخابات کنگره سال پیش بر اساس گزارش کمیسیون فدرال انتخابات، رامنی 686 هزار دلار به 232 کاندیدا کمک کرد و یا پیلین 254 هزار دلار به 56 کاندیدا، پاولنتی 168 هزار دلار به 79 کاندیدا و هاکابی 156 هزار دلار به 52 کاندیدا کمک کردند.      

از بین این کاندیداها، هاکابی(با کسب 286نماینده)، رامنی( 242)، پل(24) و جولیانی در 2008 هم حضور داشتند که رقابت را به جان مک کین (1504 نماینده) واگذار کردند به طور کلی کاندیداهای قدرتمند تری در 2008 حضور داشتند امسال با حضور کسانی مثل پیلین، گینگریچ، بچمن، ترامپ، بولتون رقابت بین جمهوری خواهان پوپولیستی تر شده است نمونه آن ترامپ که یک تاجر میلیاردر است با مطرح کردن دوباره این قضیه که اوباما در خارج از آمریکا به دنیا آمده به دنبال معروف شدن است و به همین دلیل در نظرسنجی اخیر سی ان ان به همراه هاکابی در مقام اول قرار گرفت.

تاکنون رامنی و پاولنتی رسماً اعلام کاندیداتوری کرده اند. نامزدهایی که در نظرسنجی ها پیشتاز هستند هاکابی، رامنی، پیلین، گینگریچ، پل، پاولنتی و باربورهستند. براساس نظرسنجی مؤسسه پابلیک پالسی، هاکابی در آیووا با 30 درصد پیشتاز است و در نیوهمپشایر، رامنی با 39 درصد در صدر است. در اکثر نظر سنجی هایی که در ایالت های مختلف برگزار می شود اوباما از تمامی این کاندیداها جلوتر است نفراتی که رقابت نزدیکی با وی دارند هاکابی و رامنی هستند.

رامنی 64 ساله فرماندار سابق ماساچوست است وی چند ویژگی دارد که انتخاب وی را به عنوان کاندیدای نهایی جمهوری خواهان مشکل می سازد، رامنی در زمان فرمانداری قانون خدمات درمانی را وضع کرد که مورد مخالفت جمهوری خواهان است همچنین وی پیرو مذهب مورمون است که اقلیتی مذهبی اند. وی در یکی از آخرین سخنرانی هایش اعلام کرد که اوباما مطمئناً در آمریکا به دنیا آمده است و به جای مسایل حاشیه ای باید به اقتصاد فکر کنیم، اقتصاد مهم ترین دغدغه مردم در انتخابات آینده است که براساس نظرسنجی بلومبرگ 45 درصد مردم ایده های اقتصادی اوباما را قبول دارند، 33 درصد جمهوری خواهان و 22 درصد هیچ کدام.

رامنی در نظر سنجی های صورت گرفته در ایالات غربی و غرب میانه در صدر قرار دارد مثلاً در کالیفرنیا اما اکثر این ایالات به دموکرات ها رأی می دهند مخصوصاً کالیفرنیا. مایک هاکابی 56 ساله فرماندار سابق آرکانزاس در اکثر نظرسنجی های صورت گرفته میان جمهوری خواهان در صدر قرار دارد مخصوصاً در ایالات جنوبی که پایگاه جمهوری خواهان است.

براساس گزارش مؤسسه گالوپ انتخابات مقدماتی امسال جمهوری خواهان نزدیک ترین رقابت آنها از سال 1952 به بعد است و نمونه آن این که فاصله بین کاندیداها در نظرسنجی ها کم است و نمی شود مطمئن بود که کدام یک کاندیدای نهایی خواهند بود در حالی که در دوره های قبل رقابت اصلی بین دو نفر بود که نفر اول بین 20 تا 30 درصد از رقیبش در نظرسنجی ها جلوتر بود.

اگر یکی از کاندیداهای پوپولیست کاندیدای نهایی جمهوری خواهان شود شکستشان حتمی است چون قدرت مقابله با کاریزمای اوباما را ندارند. یکی دیگر از ابزار مؤثر در انتخابات شبکه های اجتماعی است، کاندیداها از این طریق با طرفدارانشان در ارتباط اند. بر اساس گزارش پالیتیکو، قدرتمند ترین آنها در این مورد اوباماست که 19 میلیون طرفدار در فیس بوک دارد و 7 میلیون نفر اخبار وی را از طریق توئیتر دنبال می کنند که این میزان برای پیلین 431 هزار نفر، هاکابی 132 هزار نفر و برای رامنی و پاولنتی بیشتر از 25 هزار نفر می باشد.

از لحاظ مالی هم کمپین اوباما بیشترین کمک مردمی را دریافت کرده است، در سال 2008 کمپین اوباما 750 میلیون دلار کمک دریافت کرد که بیشترین میزان در طول تاریخ بود. این میزان کمک براساس کمک های خرد مردم به دست آمد، این در حالی بود که کمپین جان مک کین، رقیب وی فقط 350 میلیون دلار کمک کسب کرد. رامنی هم، 110 میلیون خرج کرد که 45 میلیون آن از ثروت شخصی خودش بود. براساس گزارش واشینگتن پست، کمپین اوباما در انتخابات این دوره قصد جمع آوری یک میلیارد دلار را دارد و برنامه آنها تا انتهای سال 2011، برگزاری 400 جلسه کمک مالی است که از هرکدام 350 هزار دلار کسب کنند که در مجموع 140 میلیون می شود.

کمپین اوباما در شیکاگو مستقر شده است و مدیر آن جیم مسینا است همچنین دیوید اکسلرود مشاور ارشد سابق اوباما که در ژانویه جای خود را به دیوید پلاف مدیر کمپین 2008 اوباما داده به شیکاگو نقل مکان کرده و به طور ویژه بر روی انتخابات تمرکز کرده است.

هرکدام از کمپین های رقیب برای موفقیت خود، سعی در ناکارآمد جلوه دادن دولت فعلی و نقد سیاست های آن می کنند مثلاً کمپین پاولنتی اولویت اول خودش را، رد قانون خدمات درمانی اوباما قرار داده است یا کمپین رامنی اولویت خودش را اقتصاد تعیین کرده است، نکته جالب دیگر عرض ارادت این کاندیداها به اسرائیل است تاکنون رامنی، هاکابی، پیلین و باربور به اسرائیل سفر کردند و سعی در جلب حمایت آنها دارند. هدف دیگر آنها به چالش کشیدن اوباماست چون وی در 27 ماهی که از ریاست جمهوری اش گذشته است به اسرائیل سفر نکرده است.  

حدود 19 ماه تا انتخابات باقی مانده است که زمان زیادی است و امکان وقوع هر اتفاقی وجود دارد مثلاً یک اظهار نظر اشتباه یا آمدن یک کاندیدای جدید و شاید یک کاندیدا در انتخابات مقدماتی شگفتی ساز شود باید منتظر ماند.