واشنگتن همچنان در پیچ و تاب تحریم‌ها

ديپلماسى ايرانى: تحریم همچنان نخستین خط مشق غربی ها در مواجهه با تهران و برنامه هسته ای این کشور است. آمریکایی ها چشم ندارند رابطه تجاری یک کشور با ایران را در زمانه ای ببینند که تمام عزم خود را برای متوقف کردن برنامه هسته ای این کشور جزم کرده اند. در این فضا هو جین تائو رئیس جمهوری چین راهی ایالات متحده شده است. چین در تعریف های دیپلماتیک، بیشترین حمایت ها را از ایران در مقابل تحریم ها داشته است. رای مثبت چینی ها به چهارمین قطعنامه علیه ایران در شورای امنیت هم چندان به چشم آمریکایی ها نیامد چرا که به خوبی می دانستند پکن برای کمک به ایران و دور زدن تحریم ها، هزاران راهکار در دست دارد. در فضایی که همگان دیداری جنجالی میان تائو و باراک اوباما را پیش بینی می کنند، دو سناتور امریکایی به استقبال از حضور آقای رئیس جمهور در واشنگتن می روند. تحفه استقبال هم چیزی نیست جز متهم کردن چینی ها به حمایت از ایران و بی توجهی به تحریم ها.

فارین پالیسی در این خصوص می نویسد: درست پیش از آنکه هو جین تائو به واشنگتن برسد، دو سناتور برجسته در کشور میزبان، پکن را به بی توجهی به تحریم های ایران متهم می کنند. تمام انتقادها به گفتن همین جملات ختم نمی شود و باراک اوباما هم تهدید می شود که در صورت ادامه این روند، باید در کنگره ای که حالا اکثریتش در اختیار جمهوری خواهان است، پاسخگو باشد.

جوزف لیبرمن و مارک کرک در نامه ای به باراک اوباما می نویسند: ما از تصمیم چین برای حمایت از قطعنامه 1929 علیه ایران حمایت می کنیم و البته که آن را اقدامی سنجیده هم می دانیم. با این همه شواهد و مدارک نشان می دهد که حمایت های چین از تحریم های بین المللی علیه ایران بسیار ناچیز است.

در بخشی هایی از این نامه گزارش مانند هم به موارد تخلف چین اشاره شده است. در این موارد از کالاها و تجهیزاتی نام برده شده که در تاسیسات هسته ای ایران مورد استفاده قرار می گیرد و در چند ماه اخیر با وجود تحریم ها باز هم از طريق کانال هایی وارد ایران شده است . سناتورهای امریکایی ادعا می کنند که در فضایی که بخش انرژی و سوخت ایران مورد تحریم های جدی و صریح قرار گرفته است ، چین تجهیزاتی نظیر تجهیزات پالایش نفت و تولید سوخت را در اختیار تهران قرار داده است . کنگره ایالات متحده پس از تشدید تحریم ها علیه تهران در شورای امنیت، تحریم های یک جانبه دیگری را هم صادر و تمام شرکت ها و نهادهای بین المللی را وادار به حمایت از آن کرد. از ماه جولای سال 2010 به اين سو تحریم ها علیه ایران از کانال ها و مجراهای متفاوتی تشدید و تایید شده است.

ایالات متحده پیش از تصویب تحریم ها در شورای امنیت برای در اختیار داشتن اجماع جهانی چاره دیگری نداشت جز تعدیل تحریم ها. پکن و مسکو از همان ابتدا تاکید داشتند که مخالف تحریم های بی چون و چرای ایران هستند. همین مساله منجر به تشدید تحریم ها به شکل خودسر از سوی کنگره ایالات متحده و اتحادیه اروپا شد. آمریکایی ها برای وادار کردن سایر شرکت های بین المللی ، جریمه های سنگینی را علیه شرکت ها و نهادهایی که با ایران وارد معامله شوند، اعمال کرد.

در نامه دو سناتور امریکایی به رئیس جمهور به طور خاص از اسامی بنگاه ملی سوخت چین و بنگاه مواد شیمیای و سوختی به عنوان دو نهادی که تحریم ها را بی مهابا دور می زنند، نام برده شده است . در بخش هایی از این نامه هم به صراحت برای باراک اوباما تعیین تکلیف شده است : "ما از شما می خواهیم که در دیدار با هو جین تائو به وی هشدار دهید که کنگره ایالات متحده در صورت ادامه همکاری دو شرکت نامبرده با ایران، آنها را در لیست سیاه تحریم های خود قرار خواهد داد ."

اکتبر گذشته بود که دفتر کمیته دولتی در گزارشی جدید ، نام 16 شرکتى را که در فاصله اول ژانویه 2009 تا 30 ژوئن 2010 ، مواد مورد نیاز بخش سوخت و انرژی ایران را در اختیار این کشور قرار دادند، منتشر کرد. بر اساس تازه ترین گزارش همین نهاد از مجموع این 16 شرکت و بنگاه، پنج مورد اندک تمایلی به قطع رابطه تجاری با تهران از خود نشان نداده اند. سه مورد از این پنج مورد هم در چین، سنگاپور و امارات متحده عربی هستند.

ژاپن و کره جنوبی دو کشوری هستند که به درخواست ایالات متحده موافقت خود را با تحریم ایران عملا اثبات کرده اند. تحلیل گران از همان ابتدای امر تاکید کردند که تحریم ها تنها زمانی تاثیر گذار خواهد بود که اجماعی جهانی پشت سر آن قرار داشته باشد. همین طیف ادعا می کنند که چینی ها در حقیقت از نبود دیگر شرکت ها و سرمایه گذاری ها در ایران کمال استفاده را کرده اند. این خلا در حقیقت به معنای سرازیر شدن سرمایه ایران در جیب چینی ها بوده است .

همزمان با این نامه، رئیس سابق کمیته روابط خارجی کنگره نیز از باراک اوباما خواست که در مدت زمان حضور هو جین تائو در واشنگتن ، نسبت به تهران و تبعات همکاری بیشتر با این کشور هشدار دهد: ایران هسته ای در حقیقت اصلی ترین دغدغه امنیتی ایالات متحده است . تهدیدی که می تواند امنیت چین را هم در دراز مدت زیر سوال ببرد. بنابراین آقای اوباما، زمانی که با هو جین تائو پشت یک میز می نشینید، از او بخواهید که برای تشدید تحریم ها علیه تهران راهکاری بیندیشد. فارین پالیسی در ادامه می نویسد: چین در حال حاضر اصلی ترین شریک تجاری ایران است. بیشترین خریدار نفت ایران و البته بزرگترین سرمایه گذار خارجی در تهران. نرخ همکاری های تجاری میان دو کشور سالانه 30 میلیارد دلار بوده و پیش بینی می شود که این رقم در پنج سال آتی به 50 میلیارد دلار هم برسد.