توانايى هاى زيادى دارم
گفت و گوى مجله نيوزويک با دبير کل سازمان ملل متحد
” بان کى مون“ که از ابتداى سال جارى غير ممکنترين شغل جهان را برعهده گرفته و به عنوان دبير کل سازمان ملل متحد فعاليت خود را آغاز کرده است با وجود حملههايى که به او مىشود اما همچنان خوش بين و مصمم به نظر مىرسد.
وزير امور خارجه اسبق کره جنوبى هنوز به دنبال آن است که ببيند در چه جايى مىتواند اثرى از خود به جا بگذارد و درعين حال به تازگى براى مقابله با برخى مشکلات پيچيده جهان تمرکز کرده است. هفته گذشته ” ريچارد اسميث“ معاون سردبير نيوزويک با او در اتاقش در طبقه سى و هشتم ساختمان سازمان ملل متحد گفت و گو کرد.
آيا بالاخره پرزيدنت بوش به اهميت مسأله تغيير آب و هوا پى برد؟
براى من مدتى وقت برد تا پرزيدنت بوش و دولت او را به اين مذاکرات که در سازمان ملل انجام مىشود، وارد کنم. خوشحالم که بالاخره پرزيدنت بوش متوجه شد اين موضوع اهميتى فورى دارد و بهترين محل براى پرداختن به آن، سازمان ملل است.
عدهاى از شما به اين دليل انتقاد مىکنند که شايد بيش از اندازه به ايالات متحده نزديک هستيد؟
من متوجه نمىشوم چرا روابط نزديک با ايالات متحده مىتواند مشکل ساز شود؟ آمريکا يکى از مهمترين کشورهاى عضو سازمان ملل متحد است. من چه در آن زمان که وزير امور خارجه کره جنوبى بودم و چه حالا که دبير کل سازمان ملل متحد هستم دوستان بسيارى در سراسر دنيا پيدا کردم. يکى از نقاط قوت من اين است که توانايى صحبت کردن با همه را دارم.
شما از همراه کردن همسايگان عراق در مسائل اين کشور صحبت کرده بوديد اما عدهاى معتقدند ايران و سوريه علاقهاى به راه حل صلح آميز در عراق ندارند.
در هر گفت وگويى، همهگير بودن آن از اهميت زيادى برخوردار است. شايد برخى کشورها باشند که از نظر عده اى روند تخريبى در پيش گرفته باشند. حتى اگر نمىخواهيم به آنها نقشى ساختارى بدهيم اما حداقل مىتوانيم از نقش تخريبى آنها کم کنيم.
درباره ايران بحث مسائل هستهاى نيز مطرح است. سازمان ملل در اين بين چه نقشى دارد؟
انجام گفت وگوهاى کاربردي. اين کار از سوى اتحاديه اروپا و آمريکايىها نيز انجام مىشود. من با پرزيدنت احمدى نژاد و ديگر مقامهاى ارشد ايران ديدار کردم. اميدوارم ايرانىها به جاى رفتارهاى ايدئولوژيک به سمت واقع گرايى بروند و با پذيرفتن راه حال شوراى امنيت با انتظار و خواست جامعه جهانى همسو شوند.
شما به عنوان يک کرهاى آيا مسئوليت خاصى در قبال حل مسأئله کره شمالى احساس مىکنيد؟
من درسمت قبلى خود به عنوان وزير امور خارجه و مشاور رئيس جمهورى نيز به شدت با موضوع روابط کره شمالى و جنوبى درگير بودم. به عنوان دبير کل نيز وقتى شش کشور تصميم گرفتند شبه جزيره را پاکسازى هستهاى کنند از آن بسيار استقبال کردم. اميدوارم اين تلاشها در نهايت به متحد شدن دو کره منجر شود.
يکى ديگر از انتقادهايى که به شما مىشود اين است که از کرهاى ها در سازمان ملل خيلى استفاده کردهايد.
اين قضاوت عادلانه نيست. تعداد زيادى کره اى در سازمان ملل وجود ندارد. فکر کنم تعداد کل آنها کمتر از 60 نفر باشد. من فقط دو يا سه نفر را با خود آوردم که يکى از آنها منشى من است. اين قضاوتهاى بى اساس مىتواند ناشى ازحسادت باشد. اين نهاد يک سازمان جهانى است که ما به همه فرهنگها و سنتها در آن احترام مىگذاريم. آنهايى که چنين انتقادهايى مىکنند بايد به فرهنگ و سنتهاى آسيايى احترام بگذارند.
شما از ارزشهاى آسيايى صحبت کرديد، خيلىها عقيده دارند در مواردى مانند دارفور و برخى نقاط ديگر جهان چين مانعى بر سر راه رفع مشکلات است.
اين نگرانى بى مورد است. آنها در دارفور نقشى محورى را برعهده گرفتهاند و من مذاکراتى متناوب با آنها داشته ام. چينىها اولين کشورى بودند که يک گروه مهندسى را به دارفور اعزام کردند و نماينده اى مخصوص براى آنجا در نظر گرفتند.
از زمانى که پشت ميز جديد خود نشستهايد چه موضوعى بيش از همه شما رامتعجب کرد؟
چيزى که من را متعجب کرد انتظار زيادى است که از کل مجموعه سازمان ملل و به خصوص فرد دبير کل وجود دارد. ما با مشکلات بسيارى در سراسر دنيا مواجه هستيم، مشکلاتى مانند فقر، گرسنگى، بيمارىها و نزاعهاى منطقهاي. موضوع گرم شدن جهان نيز وجود دارد که موضوع مهم دوران ما به شمار مىرود. سازمان ملل منابع محدودى دارد و 60 سال است که با همين سيستم پيچيده کار مىکند. ساده، منطقى و قانونى کردن آن، کار دشوارى است. بيشتر از آنچه انتظارش را داشتم.
نظر شما :