آینده مبهم کردهای اقلیم در سایه بازی سیاسی الیگارشیک بارزانی ها و طالبانی ها

فواد حسین، وزیر امور خارجه مسعود بارزانی، نه عراق

۱۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۰:۰۰ کد : ۱۹۹۲۰۹۴ خاورمیانه انتخاب سردبیر
نویسنده خبر: عبدالرحمن فتح الهی
دستگاه دیپلماسی عراق با توجه به برخی تحولات در حوزه سیاست خارجی به خصوص تشدید تنش ایران و آمریکا در خاک این کشور روزهای بسیار ملتهب و حساسی در پیش رو دارد. اگر چه نمی توان به فواد حسین در سمت وزیر امور خارجه به مانند وزارت اقتصاد و دارایی برای مدیریت این تنش امیدوار بود، اما باید دید سیاست خارجی عراق با سکانداری وی آبستن چه حوادثی خواهد بود؟ 
فواد حسین، وزیر امور خارجه مسعود بارزانی، نه عراق

دیپلماسی ایرانی - سرانجام پس از کمکش‌ها و جدل سیاسی چند هفته ای مسعود بارزانی، رئیس حزب دموکرات کردستان عراق با مصطفی الکاظمی، جانشین جدید نخست وزیری این کشور بر سر تعیین تکلیف گزینه مد نظر کردها برای تصدی وزارت امور خارجه عراق نهایتاً با فشارهای شخص مسعود بارزانی طی این مدت در جلسه بعدازظهر دیروز شنبه پارلمان این کشور فواد حسین به عنوان وزیر امور خارجه جدید عراق به کابینه تازه نفس مصطفی الکاظمی «حقنه» شد.

اگر چه در خصوص جلسه دیروز (شنبه) و به ویژه رای اعتماد اعضای پارلمان عراق به فواد حسین ذیل حواشی، اما و اگرها و حتی اشکالات قانونی و حقوقی جای تامل بسیار وجود دارد، اما مجلس عراق با حضور 247 عضو از مجموع 329 عضو خود نهایتا به فواد حسین به عنوان وزیر امور خارجه جدید عراق رای اعتماد داد؛ رای اعتمادی که به باور برخی از اعضای پارلمان عراق و به خصوص نمایندگان کرد مانند هوشیار عبدالله از جنبش تغییر(گوران) یک توهین به مجلس این کشور تلقی شد. چرا که به اذعان این عضو جنبش گوران در مجلس عراق هیچ کس نمی داند فواد حسین به عنوان وزیر خارجه جدید این کشور برای کسب این سمت چند رای به دست آورد؟! آش تا جایی شور شد که به عقیده هوشیار عبدالله در پارلمان عراق علاوه بر خبرنگاران و نمایندگان مجلس حتی برخی از هیات رئیسه از میزان آرای ماخوذه برای دادن رای اعتماد به فواد حسین نیز بی اطلاعند.  

پیرو نوشته های پیشین نگارنده فارغ از اینکه چه دلایلی برای اصرار بیش از حد و «معنادار» مسعود بارزانی در جهت الصاق کردن فواد حسین با هر مسئولیت و در هر وزارتخانه‌ای به دولت بغداد وجود دارد، البته که برای آن دلایل و گمانه‌زنی‌های متعددی وجود دارد، این امر مسجل شده است که قطعاً ارتباطات فواد حسین با مسعود بارزانی فراتر از ارتباطات رئیس یک حزب و رئیس دفتر است.

از این رو باید گفت که فواد حسین، نه گزینه کردهای اقلیم و نه گزینه عراقی ها برای تصدی دستگاه دیپلماسی این کشور، آن هم در این برهه مهم نیست، بلکه وی تنها و تنها گزینه و می توان گفت وزیر امور خارجه مسعود بارزانی با همراهی ضمنی اتحادیه میهنی در دولت بغداد است. در سایه این نکته فواد حسین به عنوان وزیر امور خارجه جدید عراق، نه منافع کردهای و نه منافع عراقی ها، بلکه منافع شخص مسعود بارزانی را در نظر خواهد گرفت. زیرا رئیس دستگاه سیاست خارجی عراق دستور کار مشخص خود را، نه بر مبنای اولویت منافع مشترک کردها، عراق و دولت کاظمی، بلکه از پیرمام (محل اقامت مسعود بازانی) و برای تامین منافع رئیس حزب دموکرات کردستان عراق دریافت خواهد کرد. لذا بی شک ما باید شاهد پررنگ تر شدن اصطکاک سیاسی فواد حسین با نخست وزیر و دولت بغداد باشیم. 

به تبع این واقعیت باید آینده مبهمی برای کردهای اقلیم در سایه بازی سیاسی الیگارشیک بارزانی ها و طالبانی ها و در صدر آن مسعود بارزانی تصور کرد؛ کردهایی که هفته ها است با اعتراضات گسترده، انتقاد جدی خود را نسبت به بی کفایتی و فساد سیستماتیک مسئولین حزب دموکرات کردستان عراق و اتحادیه میهنی فریاد می زنند. کما این که غالب محمد، دیگر نماینده جنبش تغییر دیروز شنبه و ساعاتی پس از رای اعتماد پارلمان عراق به فواد حسین، دیروز شنبه با انتشار توئیتی اعلام کرد که نمایندگان اتحادیه میهنی باید تلاش و  فعالیتی را که برای رسیدن فواد حسین به وزات امور خارجه صورت دادند، در راستای کسب بودجه حقوق کارمندان و حقوق بگیران اقلیم انجام می دادند. این مسئله نشان داد اتحادیه میهنی با حزب دمکرات یک روح در دو بدن هستند. این در حالی است که نمایندگان حزب جنبش تغییر و فراکسیون آینده پیش از رای گیری مجلس عراق برای رای دادن به فواد حسین اعلام کردند به وی رای نمی دهند.

اگر چه در ابتدا مصطفی الکاظمی سعی داشت در برابر زیاده خواهی مسعود بارزانی برای منگنه کردن فواد حسین به کابینه بغداد کوتاه نیاید و در این راستا خود شخصا سرپرستی وزارت امور خارجه عراق را تا تعیین تکلیف این وزارتخانه و ارائه فردی غیر از فواد حسین برعهده گرفت، اما باید تداوم و تشدید مواضع رئیس حزب دموکرات کرستان عراق برای وارد کردن بی منطق فواد حسین به کابینه عراق در ادامه کاظمی در یک تغییر تاکتیک سیاسی بنا را بر این گذاشت که تعیین تکلیف فواد حسین را، نه در کشمکش با مسعود بارزانی، بلکه با آرای نمایندگان پارلمان عراق روشن کند. 

از این رو با معرفی کردن فواد حسین به پارلمان بر این باور بود که حذف او از طریق پارلمان و بدون درگیر شدن با مسعود بارزانی کلید خواهد خورد. چون نخست وزیر جدید عراق این ارزیابی را داشت که به واسطه مخالفت اکثر جریانات عراقی با حضور وزرای قبلی کابینه عادل عبدالمهدی به دولت موقت که اتفاقا از مطالبات مردم عراق بود و نیز کارنامه غیر قابل قبول و ناامید کننده فواد حسین در سمت وزیر اقتصاد و دارایی عراق در دولت عادل عبدالمهدی احتمال عدم حضور وی در سمت وزیر امور خارجه عراق قطعی باشد که در نهایت چنین نشد. 

با وجود آن که برخی معتقدند فواد حسین 74 ساله دارای دکترای روابط بین الملل از دانشگاه‌های هلند و مسلط به زبان های عربی، انگلیسی و هلندی، گزینه مناسبی برای سکانداری سیاست خارجی عراق با توجه به رشته تحصیلی وی است، اما در این بین چند نکته وجود داردکه این نگاه را زیر سوال می برد: 

اول این که چرا از ابتدا فواد حسین با این حوزه تحصیلی در یک حیطه کاری کاملا غیر مرتبط و به عنوان وزیر اقتصاد و دارایی در دولت عادل عبدالمهدی به کار گرفته شد؟ آیا غیر از آن است که اصرار بیش از حد مسعود بارزان برای حضور فواد حسین صرفا تلاشی در جهت تامین منافع شخصی رئیس حزب دموکرات کردستان عراق بوده است که اتفاقا فواد حسین هم به نحو احسن این خوش خدمتی را برای مسعود بارزانی با اختصاص مبلغ 450 میلیون دلار در ماه های مارس و آوریل سال جاری به نام اقلیم کردستان و در حقیقت به جیب رئیس اقلیم کردستان انجام داد. 

چون که اگر مبالغ اختصاص یافته حدود یک میلیارد دلاری فواد حسین به اقلیم صرف معیشت کردها می شد، چرا طی روزها و هفته های اخیر شاهد اعتراضات گسترده کردهای عراق در حوزه اقتصادی هستم؟ پیرو این نکات ناگفته پیدا است که این مبالغ جای دیگری صرف شده و اتفاقا به همین دلیل است که یکی از محورهای اصلی اعتراضات مردم کردستان طی روزهای اخیر تبعیض، فساد گسترده، ناکارآمدی مقامات از هر دو حزب دموکرات و اتحادیه میهنی در اقلیم و بی عدالتی است.   

نکته دیگر آن که اگر بنا بر آن بود که از وزرای دولت عادل عبدالمهدی در کابینه مصطفی الکاظمی استفاده می شد که محمد علی حکیم، وزیر امور خارجه قبلی به مراتب فردی شایسته تر از فواد حسین بوده و هست؛ حال که قرعه وزارت امور خارجه به نام کردها زده شد، آیا در اقلیم شخصی لایق تر از فواد حسین و البته با تجربه تر از وی در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی وجود نداشت؟  

در مجموع باید این ارزیابی را داشت که دستگاه دیپلماسی عراق با توجه به برخی تحولات در حوزه سیاست خارجی به خصوص تشدید تنش ایران و آمریکا در خاک این کشور روزهای بسیار ملتهب و حساسی در پیش رو دارد. اگر چه نمی توان به فواد حسین در سمت وزیر امور خارجه به مانند وزارت اقتصاد و دارایی برای مدیریت این تنش امیدوار بود، اما باید دید سیاست خارجی عراق با سکانداری وی آبستن چه حوادثی خواهد بود؟ 

عبدالرحمن فتح الهی

عبدالرحمن فتح الهی
نویسنده خبر

روزنامه نگار و کارشناس ارشد روزنامه نگاری سیاسی و عضو تحریریه دیپلماسی ایرانی.

اطلاعات بیشتر

کلید واژه ها: فواد حسین مسعود بارزانی اتحادیه میهنی کردستان عراق حزب دموکرات کردستان عراق اقلیم کردستان عراق مصطفی الکاظمی

( ۱۵ )

نظر شما :

مسعود ۱۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۰۱
عجب ایدها و نوشته ها و تحلیلهای مسخره و بی پایه و اساسی !؟ عراق یک کشور مستقل و مهم منطقه و دارای بهترین روابط سیاسی تجاری و مذهبی و فرهنگی با ایران است و این نوشته ها و افکار نادرست به نوعی دخالت در امور داخلی یک کشور مستقل است و جرمی نابخشودنی است !؟ این کینه ی "شتری" شما نسبت به مردم کرد عراق و حکومت اقلیم کردستان از بهر چیست !؟ اصلاً به "تو " چه ربطی دارد که عراقیها چه کسی را به سمت وزارت خارجه تعیین می کنند؟نمی فهمی " جوان" که این نوشته های بی اساس ممکن است از طرف خود "فوادحسین" و "بارزانی " مطالعه شود و این موضعگیری به عنوان موضع رسمی یا غیر رسمی مقامات وزارت خارجه یا حکومت ایران قلمداد شده و برای روابط دو کشور که سکاندار بخش عراقیش "فوادحسین" است مشکل ایجاد شود! این نوشته ها از نظر روانی مشکل آفرین است و از طرفی هم نوعی اقرار به شکست است در برابر طرفهای حمایت کننده از انتخاب فوأد حین بیگ!؟ نوشته نشانده هنده ی این واقعیت است که نویسنده شخصی کاملاٌ بی تجربه ساده لوح و سطحی نگر و درعین حال شدیداٌ سودای رسیدن به مقام و قدرت سیاسی را داشته و نوشته هایش بیانگر نظرات کسانی است که در محافل خصوصی یا اداری در رابطه با عراق و تحولات آن بحث و نظریه پردازی می کنند و روی همین اصل این نوشته نوعی افشاگری امور محرمانه و جرم و قابل پیگرد است !
محسن ۱۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۲۳
آقای فتح الهی، امروز عکستان را دیدم و نیک فهمیدم کە مقالاتتان همانند سن و سالتان لبریز از خالی بودن منطق و تنها بر اساس احساساتی آنتی بارزانی و آنتی اقلیم کردستانی نگاشتە میشوند؟؟!! کاش قبل از دست بردن بە قلم، از خود میپرسیدید، چرا و چگونە با آنهمە شعارات احزاب شیعە، نتوانستند از وزیرشدن فواد حسین جلوگیری کنند؟ مگر نە آنکە شما بارها از اکثریت 70% تشیع در عراق سخن گفتەاید؟ این کاریزما و قدرت آقای بارزانی ازکجا سرچشمە میگیرد کە همە را بە قبول نظراتش وامیدارد؟ برای اثبات حقانیت مقالەیتان، بە گفتەهای دو نمایندە جنبش تغییر اشارە کردەاید کە هیچ جایگاە خاصی در میان اکثریت کردها ندارند و در اصل بە مثابە نمایندگان عرب شناختە میشوند نە کرد. البتە این کار شما عجیب نیست، چونکە میخواهید تنها بر پایە ضدیت با بارزانی بطور خاص و کرد و کردستان بە صورت عام، از وبسایتی کە اجازە خودنمایی بە شما دادە، چند جملەای سرهم کنید. میشود این را بر جوانی و کم تجربگی شما بخشید، اما تاریخ با تحریفش، سر سازگاری و مدارا ندارد. بە ما کردها نە، بە تاریخ و راستی و آزادگی رحم کنید.
خسرو ۱۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۳۱
اگر حکومت در عراق مانند شرکت سهامی ادامه پیدا کند و هرگروه قومی یا مذهبی با کمک اهرم های خارجی و بخصوص امریکا یا روسیه یا...سهم خواهی کند بزودی عراق تجزیه خواهد شد و ایران را هم تهدید خواهد کرد ایران باید از نفوذش برای کم کردن اختیارات اقلیم استفاده کند تا دیر نشده است
ارومیه ۱۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۲:۰۹
این مطالب نشان نیت بد شما نسبت به ملت کورد هست نه از سر دلسوزی برای عراق عراق یه کشور مستقل است و خود ملت عراق نمایندگان مردم تصمیم میگیرن نه منو شما بهتر است در مورد ایران نظر بدیم چون ایرانی هستم حرفه‌ای شما دخالت در امور داخلی کشور عراق هست
کاک جلال ۱۹ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۹:۴۰
وقتی که تحمل یک نوشته به قول خودتان نویسنده جوانی را ندارید معلوم میشود که چرا عرضه کنار امدن با دیگر احزاب کرد را ندارید.قرار نیست که همه مردم مجیزگوی بارزانی با ان کارنامه سیاهش باشند.قدری ارام باشید و کمتر زورگویی کنید و همه چیز را با تهدید این و ان و یا حتی دولت ایران نمیتوانید جلو ببرید.
ایرانی ۱۹ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۱:۵۸
این طرز خبر نگاری بیشتر به تعریف دعواهای خانگی آقای خبرنگار شبیه تا انعکاس واقعیتهای عینی منطقه. بنظر میرسه خبرنگار به آمال و آرزوهایش نرسیده. واقعا جای تاسفه . مسخره س خیلی.
محسن ۱۹ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۱۱
آقای "کاک جلال". 1- هیچ کردی پیشوند کاک را جلوی نام خود نمیگزارد، مگر اینکە فریبکارانە بخواهد خود را کرد بشناساند. 2- من با کمال احترام کامنت خودم را نوشتەام و هیچ جملەای کە نشانی از تهدید در ان باشد، بەکار نبردەام. (در اصل ما کردها همیشە مظلوم بودەایم نە ظالم) 3- چە کسی بە شما این حق را دادە یا بر اساس کدام تز کارشناسیتان کارنامە 65 سال مبارزە آقای بارزانی را سیاە پنداشتەای؟ 4- لطفا در مباحثی کە اطلاع خاصی ندارید، تنها برای عرض اندام و یا شاید طبق دستور، ابراز عقیدە نفرمایید. چون همین دو سطر پشتیانی شما از نویسندە جوان و کم اطلاع این مقالە، بار خطاهای ایشان را بیشتر کرد. 5-بیشتر بخوانید و قلمتان را در باب حقیقت با نگارش درآورید.
خسرو ۱۹ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۱۲
مهمانی از اورمیه فرموده اند "ملت کورد" ---- یکم ، اسم خودتان را بنویسید نه جایی که مهمانید (گرچه احتمالا باز اسم آرمانی خواهید نوشت )دوما ، ملت تعریف خاص خود را دارد به جهت حقوقی اصطلاحی بنام ملت کورد نداریم ولی اقوام و عشایر سورانی یا شکاک یا فیلی یا زازا در ایران و عراق و سوریه و ترکیه وجود دارند و مورد احترامند و در خاتمه یادآوری می کنم که افکار نژاد پرستانه و شوونیستی از طرف تمام اقوام محکوم وباطل است ، رمز وحدت و استقلال و سربلندی ایران ، برابری و برادری اسلامی و حقوق شهروندی تصریح شده در قانون اساسی است ، و هموطنان کرد بیشترین آسیب را از تجزیه طلبی احزاب منتسب به کردها( در حالی که اکثریت شان حامی استقلال کردستان نیستند ) دیده اند
ابراهیم قدیمی ۱۹ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۲:۲۹
پست های دولتی واجرائی کشوری ونه محلی نباید بر مبنای مذهب و قومیت تقسیم بندی گردد.اینکه مردم کلیه اقوام ومذاهب با توجه به توانائی ها و مقبولیت ها و گرایش های سیاسی واجتماعی عموم مردم باید در دولت وسیستم های اجرائی وقانونگذاری کشوری شریک باشند شک نیست وبسیار قابل ستایش است ولی این نباید از طریق انحصاری شدن یک پست سیاسی ویا اجرائی وزارتی کشوری ونه محلی توسط قوم و یامذهب خاص گردد. سیستم لبنان که همواره ریاست جمهوری کشور دراختیار مسیحیان ونخست وزیر کشور در اختیار تسنن وریاست مجلس قانون گزاری کشور دراختیار تشیع است تقسیم بندی مناسبی برای یک کشور مناسب به نظر نمی رسد. نوع انحصار گرائی وارثیه طلبی است. . حضور هر سه ضروری است ولی موروثی عقیدتی ویا قومیتی نباید در مورد پست خاصی کشوری ونه محلی باشد.
محسن ۱۹ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۳:۲۱
جواب من بە کاک جلال بە کام شما خوش نیامد؟؟؟
در دفاع و همراهی از «کاک جلال» و نقد محسن و مسعود ۲۰ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۰:۰۴
اول این که من هم فکر می کرد عبدالرحمان فتح اللهی با نوشته های قبلی مردی 45 – 50 ساله باشد تا این که عکسش را دیدم. جوانی نهایتا 30 ساله. البته این تاثیری در نگاه من نسبت به نوشته هایش ندارد. بگذریم. به اصل مطلب بپردازیم. به نظر می رسد که برخی از حضراتِ حق به جانب با آن ادبیات سخیف و بچه گانه شان نقد منصفانه و منطقی عبدالرحمان فتح اللهی از مسعود بارزانی را به نقد از ملت کرد گره زده اند، در حالی که نویسنده تنها و تنها از بارزانی ها و طالبانی ها و به خصوص شخص مسعود بارزانی انتقاد کرده است. این به معنای انتقاد به ملت کرد نیست. باید بپذیریم همه افراد و به خصوص آنهایی که این سرنوشت تلخ را در اقلیم کردستان برای کردها رقم زده اند به واسطه سیاست‌های غلط جلال طالبانی و مسعود بارزانی به اینجا رسیده‌اند. درثانی یک خبرنگار حوزه سیاسی و دیپلماسی می‌تواند مصاحبه، مقاله، یادداشت و تحلیل خود را در هر حوزه‌ای بنویسد. کجای این کار به معنای دخالت در امور کردستان است؟! این تحلیل احمقانه مسعود و محسن و دیگر حضرات از کجا آب می خورد؟! چون این نوشته به معنای دخالت در امور اقلیم کردستان نیست، بلکه تحلیل نگارنده از شرایط آن منطقه است. اگر اینگونه که آقایان با آن نگاه به شدت ابلهانه خود می گویند عبدالرحمان فتح اللهی با حمله و نقد به مسعود بارزانی و حکومت اقلیم به دنبال دخالت در امور کردستان است که باید گفت که تمام نویسندگان و روزنامه‌نگاران کشور در امور جهان از چین، کره و ژاپن گرفته تا آمریکا، اروپا و آفریقا، و آمریکای لاتین دخالت می‌کنند. اصلا اگر این گونه باشد که همه روزنامه نگاران جهان در امور کشورهای همدیگر دخالت می کنند. این چه منطق احمقانه ای است که حضرات عنوان می‌کنند که یک فرد روزنامه نگار با یک مقاله به دنبال دخالت در امور دیگر کشورهاست و یا فتح اللهی فرد بلند پروازی است و با این نوشته ها به دنبال کسب منافع سیاسی است؛ کار روزنامه نگار سیاسی نقد و تحلیل است. اگر این گونه باشد که باید در روزنامه نگار و رسانه را تخته کرد و همه مجیز گوی حکومت ها باشند؛ دیگر کاری به تحلیلگر و روزنامه نگار نیست. البته محسن و مسعود می توانند نگاه فتح اللهی را قبول نداشته باشند. این حق مخاطبه، نه این که انگ دخالت، بلندپروازی سیاسی، منفعت طلبی و دیگر القاب مطرح شود. از همه اینها گذشته به نظر من فواد حسین لیاقت و عرضه اداره وزارت امور خارجه عراق را ندارد. چون کارنامه وزارت دارایی او این واقعیت را نشان داد. فردی که به صراحت عنوان می‌کند بغداد بزرگترین دشمن اقلیم کردستان عراق است چگونه می تواند وزیر امور خارجه کشور عراق باشد، مگر اینکه با قلدری مسعود بارزانی به این جا رسیده باشد. «محسن» عنوان می‌کند این قدرت و محبوبیت مسعود بارزانی است که فواد حسین را در عین مخالفت احزاب شیعی به وزارت امورخارجه عراق رساند؛ وکیل مدافع مسعود بارزانی بگو که در جلسه رای اعتماد شنبه فواد حسین با چند رای توانست به پست وزارت امور خارجه برسد؟ چرا آرای مجلس معلوم نشد؟ من حتی شک دارم که ایشان رای لازم را به دست آورده باشند. شاید بتوان گفت ایشان با تقلب به اینجا رسیده اند. «مسعود» دیگر وکیل مدافع هم عنوان می کند که شاید این نوشته فتح اللهی از سوی حکومت اقلیم مطالعه و سبب کدورت سیاسی و دیپلماتیک دو طرف شود و حتی کار به قطع مناسبات برسد. اول من مطمئنم این نوشته در اقلیم مطالعه می شود. شاید روزی بفمند اشکال کارشان کجاست. در ثانی این چه تحلیل سطحی و از سر نافهمی کاربر مسعود است که عنوان می کند با یک مقاله روابط اقلیم و ایران به هم می خورد، مگر یک نوشته می تواند مبنای نگاه سیاسی کشورها باشد. اگر با یک مقاله روابط دو طرف به هم خواهد خورد، همان بهتر که این رابطه نباشد. مگر اصلا یک سیاستمدار آن قدر کم ظرفیت است که نقد روزنامه نگاری را مخل راهبرد خود بداند، مگر دیکتاتوری چون مسعود بارزانی که طاقت مخالف را ندارد. از همه اینها گذشته اگر حتی این نوشته باعث ناراحتی حضرات و مسئولین فاسد اقلیم می شود، به درک؛ مگر می شود روزنامه نگار برای ناراحتی و خوش آمدن یا نیامدن فردی دست از نوشتن مطلبی بردارد یا ندارد! من شک ندارم محسن و علی الخصوص مسعود مواجب بگیر بارزانی در حمله به هر گونه نقد از وی هستند. من دغدغه نگارنده را می فهمم. ایشان به نظر می رسد به دنبال ارتقای وضعیت مردم کرد هستند، نه دفاع از سردمداران فاسد و دیکتاتوری که به نام ملت کرد خون کردها را در شیشه کرده اند و اجازه نفس کشیدن به آنها را نمی دهند، مگر کسانی که مجیزگویی آنها باشند. مطالب قبلی فتح اللهی هم این واقعیت را تایید می کند. من از همینجا نظر «کاک جلال» را به شدت تایید می کنم. اتفاقاً مسعود بارزانی، جلال طالبانی، نچیروان بارزانی، مسرور بارزانی، قباد طالبانی، بافل طالبانی و هیرو خانم که سالها سیاست، امنیت، اقتصاد و معیشت اقلیم کردستان عراق را در دست داشتند اکنون باید جوابگوی این ناکارآمدی ها باشند.
فکوری ۲۰ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۰:۲۴
از قدیم گفتن اگه می خوای یک رو تخریب و نابود کنی از اون بد دفاع کن. من از مسعود و محسن ممنونم که با دفاع افتضاحشان نشان دادند که دیکتاتورهای کردی چون مسعود بارزانی چه قدر ظرفیت پذیرش نقد را دارند. همین بادمجان دور قاب چین هایی چون محسن و مسعود مثل روز روشن کردند که نه مسعود بارزانی که نوچه هایشان هم مثل خودش هر نقدی را با چه عباراتی جواب میدن. نقد به نوشته داری، مثل آدم نقد کن. تخریب مال کم ظرفیتاس. مگه مسعود بارزانی و هر آدم کُرد و غیر کُردی معصومه که نشه نقدش کرد.
کُرد منصف ۲۰ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۱:۳۴
محسن خان دیدیم نتیجه 65 سال مباررررررررررررررزه مسعود باررررررررررزانی الان به کجا رسید. ظلم تبعیض خفقان و فساد خود و خانواده اش. اصلا چون مسعود بارررررررررررررزانی هم مثل محسن فک کرده این همه سال جنگگگگگگگگگیده باید اقلیم مال خودش و بچه هاش باشه. نه محسن خان. این خوی و ذات یک «مبارز واقعی» نیست. به ماندلا گاندی و پانچوویلا نگاه کن. آیا خودشون و بچه هاشون صاحب آفریقای جنوبی هند و مکزیکن. همین که سال هاست که زن و بچه های طالللللللللبانی و بارررررررررزانی همه امورات اقلیم را دست گرفتند و اجاه نفش کشیده به دیگر احزاب و منتقدین را نمی دهد نشان از خوی دیکیاتوریشون داره. نشون از این داره که یه جای کار می لنگه. مگه می شه این همه سال دو تا خانواده همه یک خودمختاری رو در دست بگیرن. اینها رو مطالعه کن بعد فَک بزن از سال ها مباررررررررررررررررزه مسعود بارررررررررررررررزانی. اتفاقا همین صدام حسین و حافظ اسد به اندازه یک دهم مسعود باررررررررررررزانی و جلال طاللللللللللللللللللللبانی در جریان سال ها بردارکشی دست به قتل و کشتار فجیع کردها نزده اند. ببینید در آن سال پیشمرگه های بارررررررررررررزانی به کردهای طاللللللللللللللللبانی و حتی سمپات های اتحاد میهنی چه کردند؟ من فامیل دارم که به عین دیده بارررررزانی ها چگونه طاللللللللبانی ها رو زنده زنده سوزاندند. بر عکسشم هست. طالللللللللبانی چه کرده اند با مسلحان پارررررررررتی. آنها به درخت بستند و بعد از روزها شنکجه، گرسنگی و تشنگی فقط به جرم باررررررررزانی بودن تیرباران کردند. برو از 36 هزار خانواده داغدار کُرد اقلیم بپرس که سالها مباررررررررررررررررزه همین باررررررررررزانی و طاللللللللللللللبانی در سال های بردارکشی چگونه آنها عزادار کرد. الان هم ادعای ررررررررهبری و دلسوززززززززززززززی کردها را دارند. حالا از مباررررررررررررررررزه های سال های دور بارررررررررررزانی دم بزن محسن خان. دست بردار از تحجر فکری. تا کی دمتو وصل کردی به این افکار پوسیده. به روز شو. ببین مسعوووووووووووووووود خانتان با اقلیم چه کرده و می کند. کردها باید از این دیکتاتورها بگذرن. البته تا یادم نرفته بگم بلا نسبت و صد بلا نسبت ماندلا و گاندی و پانچوویلا. چون مسعود بارررررررزانی باد م – ع – د - ه این «مبارزان واقعی» نیست. مسعود باررررررررزانی همون مباررررررررررررزه آقا محسنه.
محسن ۲۰ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۸:۴۳
چند جوابیە سراسر توهین آمیز و مالامال از "حماقت و مجیزگویی" کسانی را خواندم کە حتی از بردن نامشان هم میترسند. حال میفهمم کە چند جملە من (در نهایت ادب) چە آتشی بر خرمن کسانی زدەاست کە نە از آزادگی چیزی میدانند، نە از رنج کردها چیزی شنیدەاند و نە با مفهوم "دیکتاتور" آشنا هستند. نمیدانم آدمهای عصبی چگونە بە خود اجازە میدهند دست بر قلم بردە و تنها کینە و نفرت و فحاشی را بە تصویر بکشند؟ دیگر زمان آن بە سررسیدە کە بخواهید بە منتقدی منصف و با ادب، انگ مجیزخوری و ابلە و ... بدهید. یعنی در واقع، آنچە بار دیگران میکنید، بە وضوح در خود شما نمایانگر است. کلمات و نوشتەهایتان آینە واضحی از طرز تفکر و شخصیت شماست. من کردم و از ملت و رهبرانم دفاع میکنم. (همانگونە کە شما دفاع میکنید) اما اینهمە کینە و نفرت شما از کجا سەچشمە میگیرد و چرا؟ آیا جرات انرا دارید در مقابل مسئول بلند پایەای نە، حداقل در مقابل استانداری ناکارامد همین ادبیات انتقادی را بەکار ببرید؟ من همیشە از قلم زهرآلود کسانی بیمناک بودەام کە در ازای دریافت اندکی، کلمات را بە لجن میکشند و واقعیتها را بە صلیب. آقای فکوری، بار دیگر، جدا از دستورات، کامنتهای من را بخوانید. آقای بی نام و نشان (کە همانا آقای فتح اللهی هستید) باز هم مینویسم "لطفا اندکی انصاف" و بالاخرە آقا یا خانم کرد منصف، لطفا بە دکتر اعصاب مراجعە فرمایید و امیدوارم در بەکاربردن اسم جعلی، از واژە مقدس "کرد" استفادە نکنید. کلام آخر در مورد مسئولین محترم سایت دیپلماسی ایرانی، ایکاش برای دفاع از آقای فتح اللهی از قلم بەدستان دیگری استفادە میکردید تا حداقل شما بە کلمە "دیپلماسی" بی احترامی نمیکردید. با تشکر و عرض ادب
صادق ۲۱ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۰:۰۰
فواد حسین وزیر خارجه قوم بارزانی است. و همیشه نظرات خصمانه ای علیه ایران داشته و خواهد داشت همچنین پادو آمریکاست و از همه بدتر نسبت به کردها اللخصوص کردهای فیلی سخنان به دور از احترام و شعور داشته.
جاسم مشهدی ۲۱ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۱:۲۶
مقاله خوب و حقیقت حال دولت جدید عراق ترسیم کرد موفق باشید
مسعود ۲۲ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۱:۳۹
زمینه سازی و ایجاد بستر مناسب برای تبادل افکار و دیدگاههای متفاوت و انعکاس آن بسیار لذتبخش وامیدوارکننده است و نشانی از رشد و بالندگی فکری جامعه ی رنگارنگ مادارد؛ و اینکه " دیپلماسی ایران " چنین فرصتی را فراهم نموده است جای بسی تقدیر و تشکر است ! ما وکیل و وصیی مردم عراق و کردستان عراق و رهبران سیاسی آنهانیستیم ! قبل از هر مسئله ای ما باید واقع بین و ژرفنگر باشیم به منافع ملی خویش بنگریم و تأمین آنرا مد نظر داشته باشیم ! ما جیره خوار "مسعود بارزانی " نیستیم این را جناب مدافع " کاک جلال و معاند محسن و مسعود " اشتباه گرفتید ؛ ما کسانی هستیم که جانمان را برای دفاع از منافع این سرزمین و نظام سیاسی بر کف نهاده ایم و هرگز اجازه نمی دهیم امثال " عبدالرحمن فتح الهی" تازه به دوران رسیده با اقاویل و اقباح خود ،دیپلماسی ایران را با "چالش "روبرو کنند و امنیت مرزهای ما را به خطر بیندازند ! نمی توانید به ما انگ بزنید ما برادران و رفقای بچه های دورانی هستیم که همراه بارزانی ها وطالبانی هاصدها کیلومتردر درون خاک دشمن نفوذ میکردند و کرکوک و کانی ماسی وووو را به جهنم بعثی ها تبدیل می کردند ! من میگویم آیا نمی شود با "بارزانی "به روابطی در سطح آن زمان برگشت ؟ سوال این است که آیا امثال"فتح الهی "ها در رسیدن به این مهم سنگ اندازی نمیکنند ؟ آیا تنها دوستی و هم پیمانی با گروه کوچکی از کردها و جماعتی از شیعیان عراق برای ما کافی است؟ آیا بهتر نیست با سیاستهای عقلایی ،اصولی و هماهنگ و مصلحتگرایانه ، در شرایطی که آمریکاییها و سعودیها سرگرم تقویت حضور سیاسی و نظامی خویش در اربیل و کنار عرش بارزانی هستند ؛باردیگر معادله ی قدرت در عراق واقلیم کردستان را باکشاندن و پولن کردن و جذب " بارزانی " و سایرین به حوزه ی نفوذ و اقتدارایران اسلامی به نفع خود تغییر دهیم ؟ نوشته های غیر حرفه ای این جوان خام وبی تجربه "برای بار پنبه" خطر است !
فرهاد ۲۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۳:۵۵
جناب خسرو شما مهمانید توی ایران که از آسیای میانه اومدید وتازه اینجا به این خاک خیانت کنید و اسم خلیج فارس رو جعل کنید. وگرنه کردها چند هزار سال قبل شما از آذربایجان غربی فعلی تا سوریه ساکن بودن. همین توهمات کافیه که حتی غربی‌ها پانترکیسم رو معرفی کنن و اون رو مغلمه ای از بیشعوری و بیسوادی بدونن.
خسرو ۰۶ مرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۴۵
کردها ( مردم دامدار و مسلمان شبه قاره هند ) از 300سال پیش از مرکز هندوستان رانده شده اند ودر جاهای مختلف ساکن شده اند وهمه شان میدانند که مهاجر هستند وکرد نامی است که اقوام دیگر ایرانی به ایلات دامدار داده اند ، تاکید می کنم که طبق اسناد تاریخی کلمه کرد اشاره به نژاد خاصی ندارد و قیافه ها و گویش های متفاوت شان این را تایید میکند ، چنانکه بیشتر شکاکها به جهت خونی به ترکها نزدیکند و فیلی ها به لرها و سورانی ها به آشوریها ، بهتر است نژاد پرستها خود را در آینه ببینند ، واقعا معلوم نیست ادعای نژادی شان چقدر درست هست؟ در خاورمیانه ای که ایلات ترک در ایران شیعه شده ودر مناطق مرکزی ایران زبانشان را هم تغییر داده اند یا بعضی ایلات کرد در ترکیه وآذربایجان ، زبانشان را ترکی کرده اند یا در عراق و سوریه زبانشان را عربی کرده اند ، کشف نژاد خالص خیلی سخت است ، ولی کردهای واقعی 300سال پیش به ایران و عراق و ترکیه آمده اند که در اسناد تاریخی موجود است ، ولی واقعیت امروز و تابعیت هر کس و هویتی که خود حس میکند ملاک ارزیابی است
اسلام ۰۵ مهر ۱۳۹۹ | ۲۱:۵۴
بنظر بنده گزارش شما صرفا برداشت شخصی شما می باشد که هیچ دیدگاه کارشناسی و تخصصی در آن مشاهده نشده و بر پایه ی اما ها و اگرهاست و صد البته مشخصه که شما تا حدودی از کوردها دل خوشی ندارید چون دکتر فواد حسین خوشنام ترین و مستقل ترین و باسواد ترین وزیر امور خارجه در آسیا هستند که طرفدار سرسخت دموکراسی و صلح می باشد. طاقت شنیدن انتقاد داشتی نظر را ثبت کن
ایرانی ۰۳ آبان ۱۴۰۱ | ۲۲:۲۸
خوب اینطوری باشه ترکهای واقعی هم میشه گفت ۵۰ سال پیش به ایران اومدن!