دموکرات‌ها می‌توانند سال ۲۰۱۶ سنا را فتح کنند

نویسنده: آلبرت هانت

دیپلماسی ایرانی: در انتخابات سال 2014، دموکرات ها که حزب اکثریت در سنا بودند باید از اکثریت کرسی های خودشان دفاع می کردند، آن هم در حوزه هایی که به طور سنتی متعلق به آنها نبود. همان سال جمهوری خواهان توانستند با کسب 9 کرسی جدید، کنترل سنا را در اختیار بگیرند.

دموکرات ها در انتخابات سال 2016 بر روی سناریوی مشابهی حساب کرده اند: جمهوری خواهان هم اکنون در سنا از اکثریت 54 کرسی به 46 کرسی برخوردار هستند، اما در انتخابات 2016 از 34 کرسی ای که در نوبت رای گیری قرار دارند، فقط 10 کرسی در اختیار دموکرات ها است.

هرگونه نتیجه ای بستگی به 10 ماه پیش رو دارد: رقابت های ریاست جمهوری و این که کدام کاندیدا در انتخابات مقدماتی پیروز می شود، قدرت برخی کنشگران و تغییر اوضاع اقتصادی یا مسائل امنیتی.

دموکرات ها با یک پیش بینی محتاط آمیز می گویند حداقل این شانس را دارند تا 4 یا 5 کرسی را به دست بیاورند. جمهوری خواهان می دانند که ممکن است کرسی هایی را از دست بدهند، اما اعتقاد دارند که کنترل سنا را حفظ خواهند کرد. این تقریباً بازتاب دهنده همان تحلیل هایی است که دو سال پیش صورت می گرفت.

پیش بینی کردن این رقابت ها با این که به اهمیت رقابت ریاست جمهوری نیست اما قابل بررسی است. کار یک رئیس جمهور وقتی حزبش کنترل سنا را در اختیار دارد، آسان تر خواهد شد. (البته به خاطر تغییرات در تعیین مناطق انتخاباتی و شاخص های جمعیتی، به طور کلی شانس جمهوری خواهان برای تصاحب اکثریت مجلس نمایندگان بیشتر شده، حتی اگر دموکرات ها بتوانند ریاست جمهوری را از آن خودشان کنند. اگرچه دیوید وازرمن از کوک پالیتیکال ریپورت، که مهمترین تحلیلگر غیرحزبی انتخابات مجلس نمایندگان است، تخمین می زند که دموکرات ها رای کلی مجلس نمایندگان را با هفت درصد اختلاف از آن خود می کنند و 30 کرسی لازم برای کسب اکثریت مجلس نمایندگان را به دست می آورند.)

تصویب لوایح مهم در سنا معمولاً نیاز به کسب اکثریت 60 رای دارد تا مانع از فیلیباستر شود. اما استثنائات مهمی در این زمینه وجود دارد. جمهوری خواهان در کنگره قبلی به اقدام یکجانبه دموکرات ها در تغییر قوانین که نامزدهای قضائی به جز نامزدهای دیوان عالی، با استفاده رای اکثریت عادی، اعتراض کردند. اما با وجود این فرصت هم جمهوری خواهان امسال این تصمیم را لغو نکردند. همچنین براساس روش های پارلمانی همچون مصالحه، در این شرایط محدودیت هایی وجود دارد. علاوه بر این اکثریت برنامه ریزی ها را انجام می دهند، درباره لوایح تصمیم می گیرند و تحقیقات را مفتوح نگه می دارند.

سال گذشته دموکرات ها از کرسی هایشان در ایالت های جمهوری خواهی همچون لوئیزیانا، آرکانزاس، کارولاینای شمالی و آلاسکا دفاع می کردند و در تمام آنها شکست خوردند. در این مقطع نیمی از کرسی ها در ایالت هایی هستند که رئیس جمهور اوباما در آنها پیروز شده است و برخی از رقابتی ترین آنها در ایالات به شدت دموکرات قرار دارند.

در مقطع کنونی دموکرات ها حداقل دو جمهوری خواه را در دو ایالت ایلینوی و ویسکانسین شکست خواهند داد. تنها کرسی در اختیار دموکرات ها که رقابتی است در نوادا است که در اختیار سناتور هری رید، رهبر اقلیت سنا است که قصد بازنشستگی دارد.

هر دو طرف شکست هایی در زمینه جذب نیرو دارند. دموکرات ها کاندیدای خوبی در کارولاینای شمالی پیدا نکرده اند، در حالی که جمهوریخواهان تاکنون کاندیدای خوبی در کلرادو و واشینگتن ندارند. نتیجه انتخابات مقدماتی می تواند فضا را شکل دهد. دموکرات ها معتقدند اگر بتوانند کاندیداهای توانمندی در پنسیلوانیا و فلوریدا پیدا کنند، شانس خوبی برای فتح کرسی های جمهوری خواهان دارند و اگر مک کین با یک رقیب از جناح راست روبه رو شود، انتخابات نهایی آریزونا هم می تواند رقابتی شود.

رقابت اصلی در نیوهمشایر خواهد بود، جایی که کلی آیوت سناتور کنونی جمهوری خواه و دادستان سابق ایالت با مگی حسن، فرماندار دموکرات کنونی رقابت خواهد کرد. این به این معنا است که پس از انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری در 9 فوریه، فضای سیاسی در نیوهمشایر به پایان نخواهد رسید.

در فصل پاییز در رقابت های ریاست جمهوری با وجود بحث های متعددی درباره کاندیداهای مستقل، اما این مسئله تنها تاثیر کمی دارد. یک تقاهم کلی وجود دارد اگر جمهوری خواهان در ریاست جمهوری پیروز شوند، در آن صورت هیچ راهی برای فتح سنا توسط دموکرات ها وجود ندارد. به طور معکوس هم اگر کاندیدای دموکرات با فاصله دو رقمی پیروز شود، شانس بسیار کمی برای جمهوری خواهان وجود دارد تا اکثریتشان در سنا را حفظ کنند.

منبع: بلومبرگ ویو/ مترجم: حسین هوشمند