گسترش بمباران هوایی تنها راه شکست داعش است؟

دیپلماسی ایرانی: پس از درخواست دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا مبنی بر بمباران هوایی نیروهای داعش در سوریه و بررسی آن از سوی مجلس عوام، جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر که مخالف این حملات هوایی به دلیل بی نتیجه بودن و افزایش تلفات غیرنظامیان و مردم عادی است در سخنرانی ای که در مجلس عوام داشت دلایلش در مخالفت با این حملات را اعلام کرد. در ادامه متن کامل سخنرانی کوربین در مجلس عوام بریتانیا را می خوانید:

می خواهم از نخست وزیر برای متن سخنرانی ای که آماده کرده اند، تشکر کنم. پس از حملات مطرود و وحشتناک پاریس در دو هفته پیش، من مطمئنم که کل مجلس عوام قبول دارند که اولویت اول ما امنیت بریتانیا و مردم بریتانیا است. بنابراین ما می خواهیم برنامه نخست وزیر مبنی بر اقدام نظامی در سوریه که موجب تقویت یا تضعیف امنیت ملی ما می شود را بررسی کنیم.

شکی وجود ندارد که گروه موسوم به داعش، حکومت ترور را بر میلیون ها نفر در عراق، سوریه و لیبی اعمال کرده است. تمام اقداماتی که داعش انجام می دهد، برخلاف کارهایی است که ما نسل های متمادی آنها را انجام می دهیم و شکی وجود ندارد که این اقدامات تهدیدی برای مردم ما است.

سوالی که مطرح می شود این است که گسترش بمباران از عراق به داعش توسط بریتانیا این تهدید را کاهش یا افزایش می دهد؟ با کمپین ترور داعش در خاورمیانه مبارزه می کند یا آن را گسترش می دهد؟ من براساس آنچه که در ذهنم است می خواهم هفت سوال از نخست وزیر بپرسم:

اول: آیا نخست وزیر معتقد است که گسترش حملات هوایی به سوریه - که هم اکنون توسط ایالات متحده، فرانسه، روسیه و دیگر قدرت ها صورت می گیرد - تاثیر نظامی ویژه ای داشته و موجب بازپس گیری اراضی در اختیار داعش شده است؟ آیا وی اعتقاد دارد که این یک استراتژی پیروزمندانه است؟ و چرا وی فکر می کند دیگر اعضای ائتلاف -شامل کشورهای خلیج فارس، کانادا و استرالیا- مشارکتشان را متوقف می کنند؟

دوم: آیا دیدگاه نخست وزیر این است که کمپین هوایی علیه داعش بدون حضور نیروهای زمینی موفقیت آمیز است؟ اگر نه، وی معتقد است که نیروهای کرد یا ارتش آزاد در جایگاهی هستند که بتوانند موجب آزادسازی تصرفات داعش شوند؟ اگر نه، وی احتمال نمی دهد که این کار موجب تقویت دیگر نیروهای سلفی جهادی و رادیکال شود؟

سوم: بدون حضور نیروی زمینی موثر و قابل قبول، تشدید کمپین هوایی به منزله حضور نیروهای زمینی غربی نیست؟ آیا امروز وی می تواند اعزام نیروی زمینی بریتانیا به سوریه را رد کند؟

چهارم: آیا نخست وزیر فکر می کند که قطعنامه 2249 شورای امنیت سازمان ملل، «مجوز روشن و بدون ابهام» حملات هوایی را به بریتانیا می دهد؟ و چه اقدامات مشترکی با دیگر اعضای سازمان ملل در رابطه با قطع شاخه های مالی، درآمد نفت و تسلیحات داعش می توان انجام داد؟ در غیاب هرگونه استراتژی نظامی یا دیپلماتیک سازمان ملل، وی معتقد است که نیروی نظامی بیشتر در سوریه خطر اتفاق های ناگهانی خطرناک از جمله سقوط جنگنده روسی توسط نیروهای ترکی را افزایش می دهد؟

پنجم: آیا رئیس جمهور فکر می کند که گسترش بمباران از سوی بریتانیا منجر به دستیابی به راه حل سیاسی برای پایان یافتن جنگ داخلی سوریه می شود که تنها راه شکست داعش در این کشور است؟

ششم: برآورد نخست وزیر از تاثیر احتمالی حملات هوایی بریتانیا در سوریه بر حملات تروریستی در بریتانیا چیست؟ و این کمپین چه تاثیری بر تلفات غیرنظامیان در مناطق در اختیار داعش و بحران آوارگان سوری خواهد داشت؟

هفتم: با توجه به عملکرد مداخلات نظامی غربی ها در چند سال اخیر در عراق، افغانستان و لیبی، آیا نخست وزیر قبول دارد که بمباران سوریه توسط بریتانیا به قول رئیس جمهور اوباما، دارای «عواقب ناخواسته ای» هم هست و شکست قطعی داعش فقط از طریق خود سوریه و نیروهای درون منطقه تضمین می شود؟

 منبع: اسپکتیتر/ مترجم: حسین هوشمند