تجزیه منطقه با مهندسی تلاویو

دیپلماسی ایرانی: وقتی که انقلاب ها در کشورهای عربی با نام "بهار عربی" آغاز شدند، بطریک کاردینال الراعی نگرانی خود را از این که این انقلاب ها به یک شبکه تندروی طایفه ای منتهی شوند ابراز می داشت و می گفت که بانی طرح خاورمیانه جدید که می خواهد منطقه را به کشورهای طایفه ای و نژادی تقسیم کند، کار خود را آغاز کرده است. در آن موقع این اظهارات با انتقادهای تندی همراه شدند به خصوص زمانی که گفته می شد انقلاب های "بهار عربی" کشورهای منطقه را از حکومت های تمامیت خواه به حکومت های دموکراتیک تبدیل خواهند کرد.

در آن موقع سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله لبنان اعلام کرد که امریکا با اسرائیل همکاری می کند تا به کمک هم فتنه و تقسیم مسلمین را پیاده کنند، با توجه به این که جنگ امریکا علیه عراق تنش های طایفه ای را افزایش داد، هدف اصلی امریکا کشیدن نقشه جدیدی برای منطقه است. وی همچنین از امریکایی ها انتقاد کرد که می خواهند کشورهای منطقه را تجزیه کنند و دامنه این تجزیه حتی به کشورهای شمال آفریقا نیز کشیده خواهد شد تا به این ترتیب اسرائیل به قدرتمندترین دولت در منطقه، منطقه ای که به کشورهای طایفه ای تقسیم شده است، تبدیل شود، این همان خاورمیانه جدید است.

رئیس جمهور بشار اسد در دیدار با احزاب و گروه ها و شخصیت های ملی لبنانی در آوریل 2013 گفت: «توطئه های خارجی تلاش دارند تا "سایکس – پیکو"ی جدیدی ایجاد کرده و منطقه را بر اساس اصول طایفه ای و مذهبی و نژادی تقسیم کنند.»

یکی از نمایندگان پارلمان فرانسه نیز گفت که بعضی از شاهین های امریکا و اسرائیل به دنبال تشدید درگیری های دینی با اقلیت های نژادی در منطقه هستند با این هدف که بتوانند خاورمیانه را از نو بسازند. وی در مقاله ای که در یکی از مجله های نیروهای مسلح امریکا در سال 2006 منتشر کرد، یادآور می شود که نگرش محافظه کاران در کاخ سفید این است که باید خاورمیانه را دوباره بر اساس ترکیب اسکانی، ادیان، مذاهب، قومیت ها و اقلیت ها تجزیه کرد تا به این ترتیب صلح به آن بازگردد، نمونه دولتی آن نیز اسرائیل خواهد بود که بر اساس یک حکومت دینی شکل گرفته است.

ژنرال عاموس یادلین، رئیس سابق سازمان امنیت نظامی اسرائیل اعتراف می کند که سازمان امنیت زیر نظر او شبکه ها و سازمان های جاسوسی بسیاری را در سراسر کشورهای عربی از جمله لیبی و همچنین آفریقا پراکنده کرده اند تا طرح تجزیه دنیای عربی را که در حقیقت هدف امریکایی – صهیونیستی است، اجرا کنند. اجرای آن با ابزارهای داخلی از طریق ایجاد آشوب از طریق سوء استفاده از خفقان حاکم بر آن کشورها که افق را در برابر مردم آنها بسته بود، آغاز شد. به ویژه در میان جوانان که از فساد و بیکاری و نبود عدالت اجتماعی و نبود فرصت های کافی برای شهروندان به ستوه آمده بودند. به گونه ای که آن چه در جهان عرب اتفاق افتاد و اتفاق می افتد به هیچ وجه ناگهانی نیست، فارغ از این که نیات طرف های داخلی چیست.

در این رابطه جاناتان کوک، روزنامه نگار بریتانیایی در سال 2008 در مقاله ای که در یکی از روزنامه های انگلیسی منتشر شد، صحبت از نقش اسرائیل در تشدید درگیری میان تمدن ها از جمله در میان کشورهای اسلامی با هدف بازنگری در خاورمیانه با توجه به مصالح و ضررهایش کرد. کوک تاکید می کند که جنگ داخلی و دعوت برای تجزیه که هدف نخست جنگ عراق بود، تقسیم بندی های طایفه ای و دینی و نژادی بر اساس اجزای تشکیل دهنده عراق بود، از نظر اسرائیل هر کس که بر عراق مسلط شود می تواند بر هلال خصیب استیلا یابد و در نتیجه آن جزیرة العرب و ذخایر کلان آن را در اختیار بگیرد.

واقعیت این است که طرفداران طرح تجزیه از همه وسایل و ابزارها استفاده می کنند تا اهداف خود را محقق کنند، شاید حتی برای اجرای طرحشان به ابزارهای تغییرات و انقلاب های داخلی و ایجاد آشوب و کشتار داخلی روی بیاورند، آن چه در عراق و سوریه و لیبی و یمن می بینیم نمونه ای از آن است.

مروان حماده، نماینده مجلس لبنان می گوید که یک بار با دوستم برنار کوشنر، وزیر امور خارجه سابق فرانسه و ولید جنبلاط در بیروت شام می خوردیم در حالی که او از کردستان قبل از حمله هوایی امریکا به عراق آمده بود، او گفت که کار ایجاد کشور کردی نهایی شده است و با وجود نگرانی ایران از ظاهر "داعش" کار ترسیم عناصر مشترک کشور کردی آغاز شده است. برای همین می توان گفت که جنگنده های امریکایی مرزهای جدید کشورهای منطقه را ترسیم می کنند، و نتیجه جنگ در عراق کنفدرالیسم خواهد بود.

کسانی که می گویند تجربه سیاسی در عراق آغاز شده است و اگر حیدر العبادی در تشکیل دولت موفق شود مورد حمایت گسترده ملی قرار خواهد گرفت تا کشورش را از خطر تروریسم و جنگ طایفه ای و تجزیه نجات دهد، این پیروزی نمادین خواهد بود تا نمونه ای برای کشورهای دیگر مثل سوریه و یمن و لیبی شود، تشکیل خاورمیانه جدید اساسا بر اساس حکومت های دموکراتیک در چارچوب فدرالیسم یا کنفدرالیسم صورت خواهد گرفت که مانع از تجزیه می شود. اما اگر تجربه عراق موفق شود علی رغم توافق عربستانی – ایرانی – امریکایی، فکر تجزیه از عراق آغاز خواهد شد همان طور که در سودان آغاز شد و هیچ کس آن را احساس نکرد.

کشورهای عربی در عبور از حالت تجمعات عشایری و طایفه ای به کشورهای ملی مبتنی بر حقوق شهروندی شکست خوردند و انقلاب های عربی تا کنون نتوانسته اند مانع از فروپاشی کشورها در منطقه شوند برای این که خصومت های طایفه ای به امنیت ملی ضربه زده است.

منبع: النهار/ترجمه: سید علی موسوی خلخالی

انتشار اولیه : سه شنبه 18 شهریور 1393 / باز انتشار : دوشنبه 24 شهریور 1393