رشوه ايتاليا به طالبان براى حفظ جان سربازان ايتاليايى

دیپلماسی ایرانی: این روزها سیلویو برلوسکونی نخست وزیر ایتالیا روزهای سختی را می‌گذارند. پس از افشای روابط نامشروعش با دختران زیبای ایتالیایی که منجر به جدایی همسرش از وی شد و جنجال گسترده‌ای در ایتالیا به وجود آورد و همچنین همکاری‌اش با باندهای مافیایی ایتالیا که کار را به تقاضا برای برکناری‌اش از قدرت کشاند، اکنون این سیاستمدار 72 ساله با بحران تازه‌ای روبه‌رو شده که می‌تواند نه تنها در داخل ایتالیا اوضاع را بر او سخت‌تر کند بلکه باعث ایجاد فشارهای خارجی علیه او نیز شود.   

گزارش افشاگرانه‌ روزنامه‌ تایمز چاپ لندن در مورد باج‌دهی دولت ایتالیا به طالبان با واکنش تند مقامات ایتالیایی روبه‌رو شده که دردسر تازه‌ای برای برلوسکونی نیز به وجود آورده است.

به گزارش اشپیگل وزیر دفاع ایتالیا در دفاع از دولت متبوعش، مقاله‌ منتشر شده در روزنامه تایمز را زباله خوانده و گفته است که دولت ایتالیا از این روزنامه شکایت خواهد کرد.

تام کولان که سال‌های زیادی به عنوان خبرنگار برای روزنامه‌ تایمز در افغانستان کار می‌کند در گزارش خود آورده است که مقامات امنیتی ایتالیا در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ میلادی ده‌ها هزار دلار به طالبان رشوه داده‌اند. آنها از طالبان خواسته بودند تا بر ضد سربازان ایتالیایی که در این کشور مستقر بودند حمله‌ انتحاری انجام ندهند. منابع اطلاعاتی خبرنگار تایمز برای تهیه‌ این گزارش چند فرمانده بلندپایه ناتو بوده‌اند که از آنها به صورت ناشناس نقل قول شده است.

آن گونه که از گزارش بر می‌آید در ابتدا سازمان اطلاعاتی امریکا از طریق استراق سمع به پرداخت چنین رشوه‌هایی از سوی ایتالیایی‌ها به طالبان پی برده و از راه‌های دیپلماتیک از دولت رم می‌خواهد تا در این باره توضیح دهد. اقدام دولت ایتالیا انتقاد فرماندهان عالی‌رتبه‌ ناتو را نیز به همراه داشته است.

این انتقادها زمانی بیشتر بالا می‌گیرد که مشخص می‌شود ارتش ایتالیا‌ پس از ترک قرارگاه خود در افغانستان، مقامات ارتش فرانسه را در جریان مبادله‌ مالی خود با طالبان نگذاشته است.

سربازان فرانسوی پس از آن که ایتالیا در سال ۲۰۰۸ این قرارگاه را که در شمال کابل واقع شده، ترک می‌کنند کنترل منطقه را بدست می‌گیرند. به این ترتیب آنها فرض را بر آن گذاشته‌اند که این منطقه نسبتا آرام و به دور از خشونت است.

مدت کوتاهی پس از آن ارتش فرانسه در یک حمله‌ برنامه‌ریزی شده از سوی طالبان ده نفر از سربازان خود را از دست می‌دهد. این حمله در آن زمان سنگین‌ترین حمله علیه نیروهای فرانسوی در افغانستان از ابتدای ورود آنها به این کشور محسوب می‌شد.

نیروهای بین‌المللی مستقر در افغانستان همواره به رهبران محلی و ریش‌سفیدان پول پرداخت می‌کنند تا به این ترتیب در وهله‌ اول حمایت آنها و سپس اطلاعاتی را در مورد ستیزه‌جویان مخالف خود به دست آورند. اما با این همه رشوه دادن مستقیم به طالبان بدعت جدیدی در افغانستان به شمار می‌‌رود که سئوالات حقوقی فراوانی را نیز به همراه دارد.

بنا به گزارش اشپیگل کارشناسان متخصص در امور افغانستان اطلاعاتی را که در گزارش روزنامه‌ تایمز آمده معتبر دانسته‌اند. به گفته‌ این افراد این امر مرسومی است که سازمان‌های اطلاعاتی و بیش از همه سازمان جاسوسی امریکا، سی آی ای بدون صحبت با سران ارتش کشورهایی که در منطقه مستقر هستند هدف‌های خود را دنبال و حتی ارتباطاتی را با رهبران دشمن ایجاد کنند.

سازمان اطلاعاتی ایتالیا پیش از این نیز یک بار دیگر مورد انتقاد واقع شده بود. این انتقاد به فشار شدید ایتالیا به دولت افغانستان باز می‌گشت. ایتالیا در آن زمان از کابل خواسته بود تا برای آزادی یک روزنامه‌نگار ایتالیایی از چنگ طالبان چند زندانی طالبان را آزاد کند.

در یک مورد دیگر نیز که در سال ۲۰۰۷ روی داد دو مأمور اطلاعاتی ایتالیا دستگیر شدند. در آن زمان در محافل سیاسی این مسئله مطرح شد که این دو نفر در تلاش بوده‌اند تا به فرماندهان طالبان رشوه دهند. این رویداد تا کنون بدون توضیح باقی مانده است.