حریری مثل سابق با عربستان صمیمی نیست

دیپلماسی ایرانی: برای ششمین سال است که دیپلماسی ایرانی یادداشت های سرکیس نعوم را که در پی دیدارش با مقام های فعلی و سابق امریکایی نوشته است، منتشر می کند. امسال نیز بر اساس همان رویه دیپلماسی ایرانی تلاش دارد این یادداشت ها را ترجمه و منتشر کند. با این تفاوت که از لحاظ زمانی تلاش می شود نزدیک تر به زمان انتشار آن در روزنامه مرجع یعنی روزنامه النهار باشد و کاربردی ترین آنها در این جا انتخاب و منتشر شود. اهمیت این یادداشت ها در این است که به روز هستند و مطابق با تحولات جاری در منطقه تهیه شده اند و در آنها نکاتی مشاهده می شود که برای خوانندگان می تواند جذاب باشند. در این جا قسمت پنجاهم آن را می خوانید:

مسئول عالی رتبه مهم در اداره دوم مهم اداری داخل کاخ سفید در پاسخ به سوال من که آیا مجازات عربستان در لبنان در وضعیت فعلی نتیجه خواهد داد؟ یا این که عجله عربستان در اعمال فشار موجب جنگ جدید در آن خواهد شد؟ گفتم: «لبنانی ها امروز در برابر عربستان دو دسته شده اند، بعضی ها ضد عربستان هستند و بعضی دیگر با آن همراهند. کسی نمی تواند منکر کمک های عربستان به لبنان از مدت ها قبل شود. سوال من این است که آیا اقدامات تلافی جویانه عربستان می تواند در سایه تقسیم بندی هایی که اشاره کردم، به نتیجه برسد یا تنها باعث می شود لبنان و نهادهای آن از هم بپاشند؟ سوال آخرم این است که آیا فشارهای عربستان علیه لبنان سبب نمی شود جنگ داخلی در لبنان در بگیرد؟»

 گفت: «آن چه می گویی صحیح است. اما مواضع وزیر امور خارجه تان، جبران باسیل، سبب شد تا عربستان از لاک خود خارج شود.»

جواب دادم: «حق با توست. بسیاری از لبنانی ها بر این اعتقاند که وزیر باسیل صبر ندارد. دشمنانش عیب هایش را قبل از دوستانش می دانند و درباره آنها در جلسات بسته صحبت می کنند. تو می دانی با تمام اینها که تغییر دولت در حال حاضر کمی سخت است یا این طور شده که هر وزیری برای خودش "رئیس جمهوری" شده است.»

جواب داد: «به هر حال، آن چه برای ما مهم است ارتشی است که از آن حمایت می کنیم و به حمایتمان از آن ادامه می دهیم. عربستان و دیگران باید به حمایت خود ادامه دهند.»

نظر دادم: «شاید عربستان سعودی و امارات متحده عربی و دیگر کشورهای عربی حوزه ]خلیج فارس[ تدابیری برای مجازات قانونی لبنانی هایی که فعالیت هایی را دنبال می کنند که امنیت ملی آنها را تهدید می کنند، بگیرند، حتی اگر آثار آن بر ملت لبنان سخت باشد. حق آنها است که حمایت متحدان خود در لبنان اگر در دفاع از آنها و مصالحشان کوتاهی کردند را متوقف کنند. اما باید حمایت از ارتش لبنان ادامه یابد. ارتش مبارزی است و سربازهای لبنانی حرفه ای و خوب آموزش دیده اند و باید سلاح های سنگین داشته باشند.»

گفت: «علاوه بر همه اینها که گفتی ارتش لبنان با داعش هم می جنگد. ارتش اردن متحد ماست و قدرت دارد و توانایی آموزش دارد اما با داعش نمی جنگد. اما ارتش لبنان با کفایت می جنگد.»

بعد حرف به عوامل موجود برای انفجار وضعیت موجود در لبنان از جمله اردوگاه های فلسطینی و پناهندگان سوری رسید و این که به ارتش لبنان اجازه داده نمی شود که وارد این اردوگاه ها شود تا آنها را از عناصر واقعا تندرو پاکسازی کند که بر یکی از مهم ترین آنها، "عین الحلوه"، تسلط کامل دارند.

نظر داد: «توافقی بعد از پایان جنگ در لبنان گرفته شد مبنی بر این که ارتش لبنان وارد اردوگاه های فلسطینی نشود.» سپس پرسید: «عربستانی ها برای رهبری اهل تسنن در لبنان به چه کسی تکیه می کنند؟ آیا سعد حریری است؟»

جواب دادم: «از او در گذشته خیلی حمایت می کردند. الآن هم البته پشت او را خالی نکرده اند. اما روابطش با عربستان همانند گذشته صمیمی نیست. همچنین به هیچ وجه به اندازه روابط نزدیک پدرش، رفیق حریری، با عربستانی ها نزدیک نیست.»

نظر داد: «روزهای عبدالله بن عبدالعزیز که در آن موقع نزدیک به قدرت بود و محبوب بود.»

ادامه دارد...