واگذاری اختیار به پاریس از سوی دو متحد سنتی این کشور تا زمان مشخص شدن نتایج انتخابات آمریکا امری واضح است. پس از آن آمریکا به همراه انگلیس بازمی گردد تا فعالیت خود را در طرح های اردن جدید، سوریه جدید و خاورمیانه جدید از سر بگیرند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: شکی نیست که فرانسه در عرصه بین المللی مثل هر کشور غربی دیگر متحد اصلی ایالات متحده محسوب می شود. پس چرا تصور نکنیم که سفر مکرون به لبنان و عراق نیز ادامه کاری باشد که دستگاه سیاست خارجی امریکا به هر دلیلی از انجام آن ناتوان است.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: بی‌نظمی‌ها تا پیش از انتخابات نوامبر قرار است در دو سطح مهار و آنگاه مدیریت بستر شکل‌یابی نظم جدید در کانون‌های ناآرام خاورمیانه را فراهم کند. کوته‌نگری خواهد بود اگر دامنه تحلیل اوضاع را تنها به انتخابات نوامبر در امریکا گره زد و تأثیر بلندمدت آن را بر ساختار نظام‌های سیاسی منطقه و در چارچوب توافق عمومی میان قدرت‌های بزرگ نادیده گرفت.
ادامه مطلب
جعفر قنادباشی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که امانوئل مکرون سعی کرد از سفر خود به لبنان در راستای فشار به محور مقاومت با تحریک افکار عمومی لبنان استفاده کند. لذا سفر مکرون تنها یک اقدام و تصمیم از جانب فرانسه نبوده است، بلکه وی به نمایندگی از ایالات متحده آمریکا و ارتجاع منطقه پا در لبنان گذاشت تا بتواند اهداف آنان را در این وضعیت نابسامان لبنان که هنوز افکار عمومی به شدت درگیر انفجار بیروت هستند را علیه حزب الله تحریک کند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: با این موضع سید حسن نصرالله نشان داد که اولا می تواند خود ابتکار عمل را به دست گیرد و صحنه را به گونه ای مدیریت کند که بیشترین بهره را ببرد، ثانیا، برای آرام کردن فضا در برهه ای که تشنج و تنش اجتماعی و سیاسی رو به تصاعد است به درستی اقدام کند چرا که نیک می داند تشدید تنش و التهاب اجتماعی به سود هیچ کس نیست، و ثالثا می توان با حفظ آرامش و احتیاط و تدبر از تهدیدها فرصت ساخت و حتی اگر کسی طرحی داشته باشد که به ضرر جریان یا جریان هایی باشد، از آن بهره بگیرد تا نهایت استفاده از آن برده شود. کما این که رهبر حزب الله به صراحت گفت: «از دل این فاجعه فرصت ها و تعاملات بین المللی بیرون می آید که لبنانی ها باید از آن استفاده کنند.»
ادامه مطلب
سحر جوادی پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون سوال این است؛ با وجود گرایش حمایت از رژیم صهیونیستی از سوی دولتمردان فرانسه و علی رغم فعالیت های لابی های صهیونیستی در این کشور، مخالفت اخیر فرانسه علیه الحاق کرانه باختری از کجا نشات می گیرد؟
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعا در دوران جنگ های بی پایان دهه پنجاه و شصت در شرق دور و در هندوچین که همه جا صحنه جنگ و کشمکش و رویارویی میان بلوک های متخاصم بود، به جز ژاپن تسلیم شده، کدام کشور به فکر توسعه و اقتصاد بود و اصلا میتوانست باشد؟ وقتی که منطقه ما قریب شش دهه پس از جنگ دوم، گرفتار این همه جنگ و دعوا و مرافعه است آیا واقعا توسعه پایدار مجال بروز پیدا می کند؟ ایران در کنار افغانستان و عراق و یمن؛ مصر در جوار اسرائیل و ناکجاآباد لیبی؛ سوریه در جوار ترکیه و اسرائیل، پاکستان با مسئله کشمیر و هند و دیگران و دیگران. امارات و قطر با آنهمه شکنندگی های نفوسی و تنگناهای زیستمحیطی و آبی و میزبانیهای مخاطرهآمیز نظامی و تسلیحاتی بیگانه، واقعا از مولفههای واقعی توسعه برخوردارند؟ حالا که دوباره دارند طالبان را می آورند و شاید دوباره القاعده و داعش را هم. واقعا باید پرسید که آینده به کدامین سو جریان دارد؟ ما در کجای تاریخ قرارگرفته ایم؟ راه کدام است و تکلیف چیست؟
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فقدان مشروعیت ضروری برای ادامه حیات در جهان باقی مانده از فروپاشی نظام دوقطبی و ظهور پدیده های نوظهور این دوران که لازمه پاسخگویی منطبق بر نیازهای روز را ایجاب کرده، ناتو را با شرایطی روبه رو ساخته که امانوئل ماکرون، رییس جمهوری فرانسه وضعیت آن را به مرگ مغزی تشبیه کرد. لذا هفتادمین اجلاس سران این سازمان در "وات فورد " بریتانیا ناچار به تصمیم‌گیری برای تشکیل "کارگروه تفکر برای آینده " ناتو را، که پاسخی دیپلماتیک به مطالبات رئیس جمهوری فرانسه و بخش اعظم ناراضیان از تداوم حیات کلاسیک این سازمان بود، تلقی شد.
ادامه مطلب
اگر به خروج ایران از ان پی تی یا یک رویارویی نظامی منتهی شود، این یک فاجعه است. از سوی دیگر، اگر به یک توافق بلندمدت و برد – برد منتهی شود، ترامپ می تواند به تصمیمش ببالد. البته تحولات سال های اخیر جایی برای خوش بینی باقی نمی گذارد.
ادامه مطلب
حسین درجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ویروس کرونا نظریه روابط بین‌الملل را با چالش تازه‌ای مواجه کرده است. از یک طرف بخشی از دانش حوزه بهداشت و سلامتِ عمومیِ بشر به حوزه علوم انسانی و مشخصاً روابط بین‌الملل راه پیدا کرده و از طرف دیگر جدال درون پارادایمی این رشته بر سر مفهوم جهانی شدن و آینده آن به اوج رسیده است.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: «جورج مالبرونو» (Georges Malbrunot)، تحلیل گر روزنامه فرانسوی فیگارو طی یادداشتی در شماره عصر امروز این روزنامه محورهای زیر را در مورد مبادله اخیر زندانیان نوشته که دوستان درگیر حتما و سریعا می توانند پیگیری کنند و عکس‌العمل داشته باشند
ادامه مطلب
کشورهای شمالی اروپا نظیر هلند و دانمارک تنها بازیگران معتبر باقی مانده در این حوزه هستند. از آنجا که پیروزی لوپن بر مکرون ضربه مهلکی بر خود اتحادیه اروپا خواهد بود، آلمان طرح‌های بلندپروازانه رئیس جمهور فرانسه را تحمل کرده، اما کاسه صبر آن لبریز شده است.
ادامه مطلب
ترامپ و ماکرون با داوری های شدید اللحن خود می خواهند شرکای ناتو را هوشیار کنند که این وضعیت نمی تواند این گونه ادامه یابد: باید در این اتحاد و روابط فی مابین تغییراتی ایجاد شود، زیرا دنیا در حال تغییر است.
ادامه مطلب
محمد حسین کبریا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نقش فرانسه در تحریم های اقتصادی، تجاری، نظامی و هسته ای ایران و رویدادهایی چون ماجرای سلمان رشدی و انتشار کاریکاتورهای توهین آمیز به مقدسات اسلامی که منجر به کاهش سطح روابط و خروج سفرای کشورهای اروپایی از ایران در دو مرحله شد، پر رنگ است. فرانسه نه تنها در انتقال پرونده هسته ای ایران از آژانس انرژی اتمی به شورای امنیت سازمان ملل و صدور قطعنامه های ضد ایرانی در این شورا نقش کلیدی داشت، بلکه در دوران مذاکرات هسته ای ایران با ۱+۵، کارشکنی های فراوانی کرد تا ایران از حقوق خود محروم شود.
ادامه مطلب
علاقه ترامپ به دیدار یا دست کم گفت وگوی تلفنی با حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل، بازتاب چیزی است که برخی تحلیلگران آن را کلافگی و استیصال فراگیرتر رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا در برابر مشکلات بین المللی می دانند که روی هم انباشته می شوند و او راه حلی برای آنها نمی یابد. اکنون هم که فرایند استیضاح کنگره، قوز بالا قوز این مشکلات شده و او بیش از پیش در تنگنا گرفتار شده است.
ادامه مطلب
محافل اقتصادی در پاریس باور دارند ایران و آمریکا احتمالا به توافق دو جانبه غافلگیرکننده ای دست یابند که رئیس جمهور ترامپ را راضی می کند و به آمریکایی ها امتیازهای ویژه ای در بازار ایران اعطا می کند زیرا یکی از عللی که ترامپ چند سال پیش از توافق هسته ای انتقاد کرد و از آن خارج شد این بود که آمریکا از بازار ایران بهره ای نبرده است در حالی که شرکت های بین المللی دیگر غیرامریکایی وارد این بازار شدند.
ادامه مطلب
امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه برای شکل دهی به دیدار بین ترامپ و روحانی در حاشیه سازمان ملل تلاش های گسترده ای انجام داد. اما حسن روحانی به جای دیدار با ترامپ، برای نخستین بار با کانال تلوزیونی محبوب ترامپ یعنی فاکس نیوز مصاحبه کرد. روحانی طی مصاحبه با فاکس نیوز؛ در پاسخ به آمادگی برای دیدار با ترامپ در حاشیه سازمان ملل، اظهار داشت: «چرا ما باید با یکدیگر دیدار کنیم؟ اگر ما به دنبال دستیابی به اهداف بالاتری به سود هر دو کشور هستیم، باید برنامه ریزی شود... اما قبل از آن باید اعتماد متقابل ایجاد کنیم. اعتماد چیزی است که ترامپ با خروج از برجام از بین برد.»
ادامه مطلب
عبدالرضا فرجی راد در گفت‌وگو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است: میزان شفافیت و روشنگری های ایران در همه ابعاد فعالیت‌های هسته‌ای به قدری بالا است که عملاً فرصت هرگونه سیاسی کاری در پرونده ایران و یا ایجاد حساسیت در آن را، چه از جانب آمریکا، چه از جانب صهیونیست ها و شخص بنیامین نتانیاهو و چه از جانب هر بازیگر دیگری به محاق برده است.
ادامه مطلب
احمد بخشایش اردستانی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد: دونالد ترامپ سعی می کند در قالب بازیگری فرانسه برگ های برنده ایران را از تهران بگیرد. یعنی خط اعتباری ۱۵ میلیارد دلاری در ازای توان هسته ای، برجام، توان موشکی و دیپلماسی منطقه ایران باید مورد مذاکرات قرار گیرد.
ادامه مطلب
محمد صالح صدیقیان در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون تحولات منطقه با نقش آفرینی اسرائیل بر این نکته تاکید دارد: حزب الله لبنان، هم با سخنان سید حسن نصرالله در خصوص پاسخ به تجاوزات اسرائیل، هم با نگران نگه داشتن سرزمین های اشغالی در خصوص انجام پاسخ حزب الله و هم با اقدام دیروز وضعیتی را در تحولات کنونی سیاسی و امنیتی اسرائیل در آستانه انتخابات پارلمانی سرزمین های به وجود آورده است که کم کم زمینه‌های شکست بنیامین نتانیاهو را رقم خواهد زد.
ادامه مطلب
امیرعلی ابوالفتح در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است: به نظر نمی رسد که تحرکات، مناسبات و ارتباطات جدی اخیر ایران و فرانسه بتواند یک خروجی و دستاورد ملموسی را در پی داشته باشد. چون مادامی که ایالات متحده آمریکا موافقت خود را با تلاش های فرانسه اعلام نکند و در آن حضور نداشته باشد، نمی توان هیچ موفقیتی برای این تکاپوهای الیزه انتظار داشت.
ادامه مطلب