درس دموکراسی از اعتراضات دانشجویی امریکا
برخی سیاستمداران، اعتراضات دانشجویی را یک تهدید قلمداد کردند حال آنکه این دانشجویان، یک دوره آموزش دموکراسی را برای ما فراهم می آورند.
ادامه مطلببرخی سیاستمداران، اعتراضات دانشجویی را یک تهدید قلمداد کردند حال آنکه این دانشجویان، یک دوره آموزش دموکراسی را برای ما فراهم می آورند.
ادامه مطلبعلی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: خشونت استعمار از خشونت داعش هم بدتر است! در حالی که خشونت داعش تنها در موارد سرپیچی اعمال می شود، خشونت استعمار برای «بودن» اعمال می شود! فرد غیر غربی یا کشته، یا قطع عضو، یا تحت استعمار قرار می گیرد تنها بخاطر اینکه سیاهپوست، زردپوست، آسیایی، یا آفریقایی «است». این خشونت با «وجود» دیگری مشکل دارد. بر خلاف خشونت داعشی که به دنبال جذب حداکثری است، خشونت استعمار به دنبال دفع حداکثری است چرا که وجود دیگری برای وی مشکل ساز است.
ادامه مطلباگر جهانیان بر آن هستند تا با فاجعه اقتصادی و انسانی ناشی از یک جنگ منطقهای در خاورمیانه مقابله کنند، باید به سرعت دست به کار شده و یک صلح پایدار همهجانبه را در منطقه پایهریزی کنند.
ادامه مطلبدولت امریکا در حال تلاش برای دستیابی به یک توافق بلندمدت است که بر اساس آن، رژیم صهیونیستی را تحت فشار قرار خواهد داد تا در ازای عادیسازی روابط با عربستان، تشکیل کشور فلسطین را بپذیرد.
ادامه مطلبجمیله کدیور در یادداشتی می نویسد: نتانیاهو به بایدن گفته است اگر دیوان کیفری بینالمللی حکم بازداشت رهبران اسرائیلی را صادر کند، تشکیلات خودگردان فلسطین را «مجازات» خواهد کرد.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: تحولات منطقه هر لحظه تصویری متناقض را نزد ناظران به نمایش میگذارد. اگر با قاطعیت گفته نشود که همه چیز در بن بست کامل فرو رفته، اما میشود گفت که خاورمیانه تا نقطه توافق فاصله بسیار و دور از دسترس دارد.
ادامه مطلبحمله اسرائیل به ایران در بامداد جمعه گذشته سبب شد تا رسانه های خبری و دولت ایالات متحده نفس راحتی بکشند از اینکه از جنگ تمامعیار جلوگیری شده است.
ادامه مطلبرهبر انقلاب با اشاره به آیات قرآنی که دوستی با دشمنان ستمگر را هم کاملاً نهی میکند، رژیم صهیونیستی را مصداق کامل دشمنی با مسلمانان و آمریکا را همدست این رژیم خواندند و افزودند: اگر کمک آمریکا نبود آیا رژیم صهیونیستی قدرت و جرأت این رفتار وحشیانه با مردم مسلمان و زنان و کودکان را داشت؟
ادامه مطلبیوآل نوح هراری می نویسد: فاجعه انسانی در غزه و وخامت اوضاع در کرانه باختری، هرجومرج منطقهای را شعلهور میکند، اتحاد ما با دموکراسیهای غربی را تضعیف میکند و همکاری کشورهایی مانند مصر، اردن و عربستان سعودی با ما را سختتر میکند. اکثر اسرائیلیها اکنون توجه خود را به تهران معطوف کردهاند، اما حتی قبل از حمله ایران، ما ترجیح دادیم چشمهای خود را بر آنچه در غزه و کرانه باختری رخ میدهد ببندیم. اما اگر رفتار خود را در قبال فلسطینی ها تغییر ندهیم، غرور و انتقام جویی ما یک بلای تاریخی را بر سر ما خواهد آورد.
ادامه مطلباباصلت کبیری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دانشجویان دانشگاه های آمریکائی، وجدان های بیداری هستند که در شرایط انحطاط اخلاقی و ورشکستگی ایدئولوژیک غرب، صدای اعتراض آنان، شاید بتواند خواب رهبران و سیاستمداران را در همه عالم، در هم شکند.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: اهمیت اجلاس ریاض از آن روست که در شمار هزار شرکت کننده، دوازده رئیس دولت، و نیز وزیران امور خارجه ایالات متحده و تروئیکای اروپایی حضور دارند. مهمتر این که «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه ایالات متحده بلافاصله پس از خروج از چین، راهی ریاض شد تا با مقامهای سعودی وارد گفتوگو شود. این گفتوگو پیش از سفر او به تلآویو است که قرار است آخرین رایزنیها درباره آتش بس در غزه و احتمال حمله اسرائیل به «رفح» و نیز خطر وقوع جنگ گسترده در جنوب لبنان انجام گیرد.
ادامه مطلبسید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: یکی از شگفتانگیزترین پیآمدهای بحران غزه و کشتار بیش از سی هزار فلسطینی، تظاهرات گسترده در دانشگاههای آمریکا توسط دانشجویان و اعضای هیات علمی در حمایت از مردم فلسطین، لزوم برقراری آتش بس و پایان دادن به جنایتهای رژیم صهیونیستی است.
ادامه مطلباسماعیل فروغی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران تا سه هفته پیش از آن هر نوع حملات تحقیرآمیز اسرائیل را تحمل می کرد و فقط از طریق نیروهای متحدش در منطقه در برابر آن رژیم می جنگید، اما این بار برای اولین بار با حمله ی گسترده ی موشکی و پهپادی از خاک خود بر اسرائیل، مستقیماً وارد میدان جنگ شده، اسرائیل را به دوئل و جنگ تن به تن دعوت کرده است.
ادامه مطلبعلی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در بحث حمله به «اسرائیل» هم همین است! اول اینکه، ایران به خاک رژیم صهیونیستی حمله نکرده است. بحث در اینجا مربوط به سازمان ملل و حقوق بین الملل نیست. بحث در درجه اول اخلاقی و سیاسی است! رژیم صهیونیستی یک رژیم اشغالگر است که ادعای خاک دارد اما در واقعیت خاکی ندارد (چه برسد به عمق راهبردی)! اصلا حمله انتقام جویانه کشورمان هم هیچ حمله ای به اسرائیل یا خاک آن نبود چرا که اساسا موجودیتی با این مختصات و مشخصات وجود ندارد.
ادامه مطلباستفان والت می نویسد: وقتی اسرائیل به ساختمان کنسولی ایران حمله کرد واشنگتن حتی پلک هم نزد، در حالی که این کشور حمله اخیر اکوادور به سفارت مکزیک در کیتو را محکوم کرده بود.
ادامه مطلبکیومرث اشتری در یادداشتی می نویسد: تحلیل پاسخ موشکی ایران به اسرائیل از منظر «تئوری ترس و تصمیم» آموزنده است. «گذر از آستانه ترس» مهمترین جنبه مواجهه ایران و اسرائیل بود.
ادامه مطلبکوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: اسرائیل بعد از حمله ایران پیگیر اقدامات تحریمی و دیپلماتیک علیه ایران و قراردادن سپاه در فهرست سازمانهای حامی تروریسم و بهاصطلاح «ایجاد یک جبهه جهانی و یک ائتلاف منطقهای علیه ایران» شده است.
ادامه مطلبجنگ اسرائیل در غزه، بیش از ۳۳ هزار نفر را کشت که بیشترشان زنان و کودکان بودند. اسرائیل می گوید که دو هدف اصلی اش آزادی ۱۳۰ گروگان باقیمانده و انهدام گروه پیکارجوی حماس است، هدفی که منتقدان می گویند بیش از حد جاه طلبانه است و ناممکن.
ادامه مطلببایدن هم به نتانیاهو تاکید کرد که چنین حمایت قاطع بین المللی به رهبری آمریکا در کار نخواهد بود اگر اسرائیل تصمیم بگیرد به گونه ای علیه ایران تلافی کند که خطر فروکشیدن منطقه به یک جنگ بزرگتر را در بر داشته باشد، تحولی که هیچ کس خواهان آن نیست.
ادامه مطلبنرگس گل زاده سنگرودی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در زمینه مداخله بشردوستانه تنها شورای امنیت حق مداخله دارد و هرگونه اقدام توسط سایر کشورها یا سازمان های بین المللی یا منطقه ای حتی اگر اخلاق مدارانه قلمداد شود، بر اساس اصل عدم مداخله مورد محکومیت دیوان بین المللی دادگستری و سایر مجامع قضایی قرار میگیرد؛ به عبارتی ایفای نقش گسترده برای حفظ صلح و امنیت بین الملل از رهگذر اقدامات قضایی، اقدامات پیش دستانه، قانونگذاری و... در صلاحیت انحصاری شورای امنیت سازمان ملل متحد است.
ادامه مطلبنگاه بسیاری از مردم سراسر خاورمیانه، که ذهنشان آکنده از تصاویر مصائب فلسطینی است، به ایران، که به تنهایی جلوی اسرائیل ایستاده، هیچگاه تا این اندازه مثبت نبوده است.
ادامه مطلباسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تاریخ ایران مانند دیگ جوشان جهان بوده است که بسیاری دولتهای گستاخ و ستیزه جوی منطقه و جهان را که نیات و اهداف خام سلطه بر ایران داشتهاند را کیفر کرده و همگی سرانجام مجبوربه پذیرش برتری ایران شدهاند.
ادامه مطلبعلی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بی بی و کابینه دست راستی اسرائیل با استراتژی بحران به بحران و افزایش تنش ذیل جنگ غزه به دنبال حفظ قدرت هستند اما تعارض منافع واشنگتن و زمینه های داخلی سرزمین اشغالی امکان شکل گیری یک انقلاب مخملی را فراهم می کند.
ادامه مطلبمحمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تظاهرات مخالفان نتانیاهو در داخل سرزمینهای اشغالی نیز عرصه را بر دولت راستگرای این رژیم تنگ تر کرده است؛ با این وجود نه تنها نشانه هایی از موافقت مقامات رژیم صهیونیستی با پایان جنگ دیده نمی شود، بلکه شاهد توسعه میدان جنگ توسط این رژیم نیز هستیم؛ حمله های مکرر به مستشاران نظامی ایران در سوریه و در آخرین اقدام حمله به کنسولگری ایران در این کشور شاهدی بر این مدعاست. اما هدف نتانیاهو از این اقدامات چیست؟ مقامات این رژیم خواهان ترسیم چه آینده ای برای نقشه سیاسی منطقه غرب آسیا هستند و راهبرد آنها برای تحقق این چشم انداز چیست؟
ادامه مطلباکبر فیجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در شرایط فعلی و لزوم پاسخ بازدارنده به حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در سوریه، و با توجه به سیاست جمهوری اسلامی ایران مبنی بر جلوگیری از خسارت جانی و مالی به انسان های بیگناه در هر دو جبهه خودی و دشمن، به نظر می رسد که از میان گزینه ها و مولفه های جنگ ترکیبی، ضمن افزایش قدرت موشکی و پهپادی، و در کنار جنگ نیابتی، بهتر است بر تقویت قدرت و حملات سایبری تمرکز شود. با اتخاذ این راهبرد می توان با حداقل تلفات انسانی به دشمنان ضرباتی موثر وارد کرد.
ادامه مطلبامروز، برای اسرائیل، احتمالاً خیلی دیر است تا بتواند سطح انتظارات را دوباره تنظیم کند به ویژه که هرگز به عنوان طرف ضعیف جنگ (برخلاف اوکراین) در نظر گرفته نمی شود. احتمالاً اسرائیلیها به جنگ به عنوان یک کارزار پرهزینه و فرصت های از دست رفته مینگرند و چه بسا هم به عنوان یک شکست بزرگ.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: نمی توانیم این واقعیت را نادیده بگیریم که غرب و اسرائیل بر سر ایران دیدگاه مشترک دارند و اختلاف آنها بر سر ایران تنها به نوع واکنششان در برابر آن برمی گردد. اسرائیل به صراحت اعتراض می کند که از تحریم و برخوردهای دیپلماتیک و کارزارهای سیاسی علیه ایران به ستوه آمده چرا که هنوز آن جواب مطلوبش حاصل نشده و معتقد است باید بی تعارف با ایران جنگید و به زعم خود کار را یکسره کرد. اسرائیل خوب می داند که به تنهایی توان جنگیدن با ایران را ندارد اما اگر بتواند امریکا و دو یا سه کشور از متحدان اصلی اروپاییاش را قانع کند که گزینه نبرد با ایران را در نهایت انتخاب کنند، بدون لحظهای تردید جنگ با ایران را کلید خواهد زد. اگر تا قبل از جنگ اکتبر در درون اسرائیل نسبت به این دیدگاه تردید وجود داشت الآن به نظر می رسد که اختلاف نظرها بر سر این موضوع به حداقل رسیده و آنها صرفا به ظرایف رفتارهای سیاسی برای وادار کردن جامعه غربی برای ورود به جنگ با ایران می اندیشند. از این رو حمله اسرائیل به سفارت ایران در سوریه را نمی توان یک رویداد صرفا هیجانی توسط عده ای تندروی اسرائیلی قلمداد کرد.
ادامه مطلباسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اصلاح و تغییر برخی اصول آرمانی و تاکتیکهای ناکارآمد سیاستگذاری خارجی ایران، توجه بیشتر به اقتصاد سیاسی و درک این الگو در مناسبات و معادلات منطقهای و جهانی از ضرورتهای سیاست خارجی ایران و بلکه مؤلفه بقای ایران به عنوان یک قدرت بزرگ نظام جهانی در شرایط کنونی است که باید در دستورکار سیاستگذاران ارشد ایران قرار گیرد.
ادامه مطلباتهام ها درباره اجرای استانداردهای دوگانه، به سرعت و با فراوانی از سوی کشورهای عربی، قدرتهای در حال ظهور، رقبای جغرافیایی، مقامات سازمان ملل و حتی خود مقامات غربی مطرح شده است. هنگامی که روسیه در سال ۲۰۲۲ با شکستنِ قوانین بینالملل به اوکراین تجاوز کرد، اروپاییها تحریمهای "گسترده و بیسابقه" ای را در تجارت، سرمایه گذاری و حتی بایکوت های ورزشی علیه مسکو پیاده کردند. در جریان تلاش لابی بزرگ جهانی، رهبران اروپایی، حمایت از اوکراین را به عنوان دفاع از قوانین و نورمهای جهانی تصویر کردند. اما در مقابل، بسیاری از رهبران اروپایی به فراخوان آتشبس در غزه واکنش منفی نشان دادهاند و به طور کلی از محکوم کردن نقض قانون بینالملل توسط اسرائیل، رویگردان شده اند و به جای آن با حمایت گسترده از اسرائیل، حتی در برابر لحن و ادبیات نسل کشی وزیران اسرائیل سکوت کرده اند. همچنین بلافاصله پس از ۷ اکتبر، اروپاییها به سرعت به تعلیق یا بازبینی در کمک مالی به سازمانهای غیردولتی فلسطینی پرداختند، هرچند شواهد قابل اعتمادی هم از انحراف مالی یا حمایت از تروریسم وجود نداشت.
ادامه مطلبجواد معصومی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: صرفنظر از اینکه قطعنامه تصویب شده در شورای امنیت در عمل اجرا شود یا خیر، این قطعنامه شکست سیاسی آمریکا و رژیم صهیونیستی بود و میتواند فشارهای افکار عمومی جهانی علیه رژیم صهیونیستی را افزایش دهد. قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل از نظر قانونی الزامآور هستند. اگرچه سازوکارهای اجرایی سازمان ملل محدود هستند، اما شورای امنیت میتواند به پشتوانه قطعنامه حقوقی صادر شده، اقدامات تنبیهی بیشتری علیه رژیم صهیونیستی صادر کند و در صورت عدم اجرای قطعنامه ناکارآمدی و بیاعتباری شورای امنیت را تشدید خواهد کرد.
ادامه مطلب