مشکل اساسی پوتین این است که راهبرد غرب برای تضعیف روسیه بهتر از آنی کار کرد که انتظارش را داشت. این راهبرد با تحریم های اقتصادی شروع شد. هدف این تحریم ها تحمیل هزینه های قابل ملاحظه میان مدت تا بلندمدت بر روسیه بود به گونه ای که در پنج تا ۱۰ سال آینده اقتصاد این کشور را تضعیف کند. به این ترتیب کرملین مجبور است بین جاه طلبی های ژئوپلتیکی و آرامش داخلی یکی را انتخاب کند.
ادامه مطلب
پوتین همه چیز را وارونه کرده است. او تمام دستاوردهای دهه های اخیر از جمله دستاوردهای خودش را از بین برده است. او دقیقاً برعکس اهداف اعلامی پیش رفته: به جای غیرنظامی کردن اوکراین، سبب شده این کشور به شکلی که قبلاً هرگز نبوده، مسلح شود. او به جای دور نگه داشتن ناتو، آن را تا مرزهای روسیه کشانده است. او به جای اینکه روسیه را دوباره بزرگ کند، توانسته است آن و مردمش را به یک ملت منحوس تبدیل کند. او در تلاش برای تحمیل نسخه خود از تاریخ ملت، آن را از تاریخ خود محروم کرده است. روسیه اکنون به بن بست رسیده، یک بن بست تاریخی.
ادامه مطلب
تلاش واشنگتن برای ترسیم کارزار مخالفت با تجاوز روسیه، بعنوان جنگ دمکراسی علیه خودکامگی، نتوانسته بیشتر جهان را با خود همراه کند. چرا؟
ادامه مطلب
ایجاد یک شبکه متحد در خاورمیانه شامل اعراب و اسرائیل که منافع حیاتی آمریکا را با هزینه محدود حفظ می کرد، یکی از دستاوردهای بزرگ آمریکا در جنگ سرد بود. اشتباهات فاحش قرن بیست و یکم توسط روسای جمهور جمهوری خواه و دموکرات این دستاورد را به خطر انداخت. جنگ آقای پوتین به پرزیدنت بایدن فرصتی تاریخی برای احیای این دستاورد می دهد.
ادامه مطلب
جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده و متحدانش در ناتو سیاستشان را از 'کمک به اوکراین برای دفاع در برابر تجاوز روسیه' به 'تضعیف قدرت و نفوذ روسیه' تغییر داده اند. این چرخش می تواند دو نتیجه به همراه داشته باشد: تسلیم روسیه یا مقاومت و تشدید کارزار نظامی اش که ممکن است احتمال گسترش جنگ را به فراتر از اوکراین افزایش دهد. رئیس جمهور ایالات متحده با راهبردش برای تضعیف روسیه چه بسا جنگ اوکراین را به جنگ جهانی دیگری تبدیل کند.
ادامه مطلب
دنیای فردا سه قطبی خواهد بود. دو قطب آشکار آن آمریکا و چین هستند. سومین قطب نه چندان آشکار آن جامعه غیر متمرکز، در حال ظهور و تازه ای از کاربران جهانی اینترنت هستند که با توسعه سریع فناوری و نوآوری تعریف می شوند. این جامعه بیش از هر چیزی بر آن چیز متمرکز است که بسیاری آن را متاورس (metaverse) می نامند.
ادامه مطلب
این تغییر شدید راهبردی نشانگر یک چیز است؛ دو کشور به نقطه بدون بازگشت رسیده اند و طی سال های آینده، کمترین سازشی میان آنها برقرار نخواهد شد. بازگشت دیپلمات های امریکایی به اوکراین و انتصاب بریجت برینک به عنوان سفیر جدید ایالات متحده امریکا در کی یف و سرعت غیر معمول برای بروکراسی امریکایی در راستای ارسال تجهیزات نظامی سنگین به کی یف گواه این موضوع است.
ادامه مطلب
علی اکبر فرازی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی تشریح کرد که ترکیه سعی دارد با مخالفت های خود نوعی سیاست باج خواهانه و کلاشانه در برابر ناتو پیاده کند تا از نفوذش در ناتو برای فشار به سوئد با هدف قطع حمایت سوئد از کردها و یا تحویل برخی از چهره های سیاسی کرد مقیم سوئد به ترکیه سوء استفاده کند.
ادامه مطلب
پوتین با یورش به اوکراین، نه تنها در پی بازگرداندن این کشور به دایره نفوذ خود بود بلکه می خواست نظم امنیتی اروپا را هم دگرش دهد. اکنون با اضافه شدن فنلاند و سوئد به ناتو، امنیت اروپا (در مسیری معکوس) دگرگون یافته است.
ادامه مطلب
برای ناظر روند مذاکرات وین آسان است که متوجه شود دولت بایدن تلاش زیادی برای مد نظر قرار دادن منافع متحدان خود به ویژه اسرائیل انجام داد و وقتی با موضع سرسختانه ایران روبه رو شد، تلاش کرد اسرائیل را متقاعد کند که منافعش در توقف تلاش برای تخریب این مذاکرات است و بازگشت آمریکا به توافق تنها گزینهای است که میتواند نه تنها عدم دستیابی ایران به سلاح اتمی را تضمین کند بلکه همچنین فضا را برای مذاکرات بعدی درباره مسائل دیگر از جمله برنامه موشکی ایران آماده میکند. گواه ما در اینجا سفرهای فروان متقابل مقامات اسرائیلی و آمریکایی است.
ادامه مطلب
استفان والت می نویسد: هر نتیجه ای که بدست آید، این جنگ به باور بسیاری از ناظران، تاثیری عمیق بر شرایط گسترده تر سیاست جهانی دارد. آنها جنگ اوکراین را به عنوان یک لحظه تعیین کننده می بینند: یک انشعاب بزرگ در مسیر آینده جهان. اگر روسیه شکست بزرگی بخورد، «نظم لیبرال جهانی» نفسی تازه می کند و نیروهای خودکامه پس رانده می شوند. اگر پوتین به نوعی پیروزی دست یابد، با روی سیاه سکه و تقویت تمامیت خواهی روبه رو خواهیم بود. نورم های کنونی علیه کشورگشایی زایل می شوند و دیگر خودکامگان هم احتمالا ترغیب می شوند تا کارزارهای مشابهی را در هر کجا که شرایط ژئوپولیتیک مناسب حالشان باشد، به راه اندازند.
ادامه مطلب
طاهره حسن پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی برگ برنده ای برای ایالات متحده آمریکا به دست داد و با ایجاد سازمان آتلانتیک شمالی (ناتو) درصدد ایجاد امنیت دسته جمعی به نقش خود در مرکب قدرت شد. ایالات متحده آمریکا, مهمترین و بزرگترین مهره اساسی ناتو و یکی از کشورهایی است که با توجه به گسترش کمک های نظامی به اوکراین به نظر می رسد جنگ قدرت را با روسیه در زمین اوکراین بازی می کند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امریکاییان که به درستی موعد حمله نظامی روسها را به اوکراین پیشبینی کرده و برای وقوع آن لحظه شماری میکردند، موقعیتی را پیش رو دارند که پیش از این احتمال ایجاد آن اگر نه ناممکن، بلکه سخت و طولانی مینمود. اهداف دولت امریکا به ریاست مردی است که به مثابه گفته کیسنجر، چهره یک سیاستمدار فرتوت اما دارای افکار پیچیده و بلند را دارد.
ادامه مطلب
اردوغان در حال طی کردن مسیر دیپلماتیک بسیار باریک میان هزارتوی جنگی است که در حال حاضر از نظر سیاسی هیچ راه خروجی برای آن متصور نیست. البته عناصری وجود دارند که این تصور را ایجاد می کنند که تلاش ترکیه غیرواقعی نیست.
ادامه مطلب
وقت حسابرسی رسیده است. آیا محور مقاومت «تسلیحات برهم زننده توازن قدرت» را تحویل خواهد گرفت؟
ادامه مطلب
اگر برای اردوغان بازگشت آوارگان به سوریه یک امر مهم باشد برای اسد و پوتین وضعیت اندکی فرق می کند. آنکارا این مناطق را امن خواهد خواند اما دمشق و مسکو آنها را به مثابه کولونی های هوادار ترکیه در خاک سوریه قلمداد خواهند کرد. در این صورت این خطر برای سوریه وجود خواهد داشت که برای همیشه بسیاری از مناطق شمالی کشور را از دست بدهد. بنابراین پروژه اردوغان ممکن است جرقه ای را میان ترکیه و روسیه در سوریه روشن کند.
ادامه مطلب
ارتش روسیه با مشکلات عظیمی روبه روست. ادوات جنگی و تسلیحات اغلب قدیمی هستند که این از پیامدهای فساد دستگاه نظامی – صنعتی این کشور به شمار می آید و نشان می دهد که فساد حتی تا دستگاه نظامی این کشور نیز نفوذ کرده است.
ادامه مطلب
سعید هاشمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بنظر می رسد: دولت روسیه که همواره توجیهات استراتژیک، ژئواستراتژیک و ایدئولوژیک را مجموعا در این تهاجم نظامی ابراز داشته است، ناگزیر به ایجاد چنین نبرد مستقیم نظامی پس از سال ها انجام اقدامات سیاسی و دیپلماتیک در صحنه ی انتخابات اوکراین، انقلاب رنگی و یا موضوع الحاق کریمه و ... بوده است تا ضمن اِعلان عملی به کشورهای قدرتمند غربی در واکنش به تحرکات ناتو و عدم به رسمیت شناختن حق روسیه در شبه جزیره کریمه، از موقعیت جغرافیایی اوکراین به عنوان خط مرزی قابل اطمینان در مقابله با پیشروی ناتو و بمنظور جلوگیری از تهدیدات جدی مرزهای سرزمینی طویل و متعدد خود بهره ببرد.
ادامه مطلب
موسسه آلمانی امور بینالملل و امنیت در تحلیلی می گوید: «در سال های اخیر، تهران به طور فزاینده ای، مسکو را به عنوان یک رقیب در اقتصاد سوریه می بیند. ایران بی شک امیدوار است که چالش های اقتصادی روسیه به علت تحریم های اقتصادی غرب از یک سو و چشم انداز لغو تحریم ها علیه ایران با بازگشت موفقیت آمیز توافق هسته ای از سوی دیگر، بتواند آزادی عمل بیشتری را به این کشور در اقتصاد پس از جنگ در سوریه بدهد.»
ادامه مطلب
محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، انسانی احساساتی، آشفته حال و اغلب نزدیک بین است. او مورد توجه بایدن قرار نگرفت. با این حال معتقد است که وجهه بین المللی اش را می تواند به عنوان یک اصلاح طلب نجات دهد. به رغم اینها، بن سلمان ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری را تحسین می کند و حتی از برخی جهات از او الگو می گیرد. مرد قدرتمندی که قدرت خود را استوار کرده و استراتژی های غیر متعارف و نامتقارن را دنبال می کند. الیگارش های روس همواره در دبی مورد استقبال بوده اند. امارات به طور مخفیانه اجازه ایجاد یک پایگاه نظامی چین در خاک خود را داده است. تماس امارات با بشار اسد متحد کلیدی پوتین در منطقه نیز اقدام دیگری بود که به مذاق ایالات متحده خوش نیامد.
ادامه مطلب
احسان سپه وند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ولادیمیر پوتین در شرایطی با پیشینه فعالیت های امنیتی در مارس ۲۰۰۰ قدرت را از بوریس یلتسین غرق در ابهام ربود که از منظر ویلیام جی برنز، دیپلمات عالی رتبه پیشین امریکایی و رئیس فعلی دستگاه اطلاعات مرکزی ایالات متحده، دلیل این انتقال قدرت از یلتسین به پوتین عدم توفیق یلتسین در ساختن یک نظام سیاسی و اقتصادی آزاد از دل خرابه های کمونیسم بوده است.
ادامه مطلب
بازهم هر گاه مشکلی پیش می آید، دولت های آمریکا به گسترش حضور نظامی می پردازند. هرچند که گرایش آمریکا به برتری جویی، چنین مشکلاتی را دشوارتر ساخته است، اما واشنگتن یک راه حل بیشتر نمی شناسد: برتری جویی بیشتر و بهتر. اکنون، جنگ در اوکراین، سیاست سازان را وسوسه می کند که همان اشتباه را تکرار کنند، این بار با پیامدهایی بیشتر.
ادامه مطلب
غلامرضا مصدق در یادداشتی می نویسد: چه خوب است همه، بویژه سیاستمداران، قدر شمشیر غلاف کرده خود را بدانند و بی جهت ابهت آن را به حراج نگذارند، دست خالی خود را رو نکنند.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یورگن هابر ماس، فیلسوف برجسته آلمانی از این جمله است که تازگی از مواضع محتاطانه صدراعظم کشورش و تردید او در کمک تسلیحاتی سنگین به اوکراین به دفاع برخاست. وی ضمن محکوم کردن پوتین و ضرورت حمایت از اوکراین، اما نسبت به استحاله جنبش صلح طلبی آلمان پس از جنگ دوم هشدار داد و دربارۀ کشیده شدن مجدد پای کشور به جنگ و پایان رویکردهای دیالوگ و صلح در آلمان، ابراز نگرانی کرد. زیگمار گابریل، وزیر امور خارجه سابق آلمان نیز طی مصاحبه ای، در دفاع از اشتاین مایر، رئیس جمهوری، دست به انتقاد و افشاگری کم سابقه پیرامون عملکردهای تند و غیرمنطقی دولت های کیف ظرف حدود یک دهه اخیر زد.
ادامه مطلب
جنگ کنونی، بهشت ناتو است: یک هماوردی کلاسیک با یک دشمن قدیمی که در آن – همانند دوران جنگ سرد – نیازی ندارد که حتی یک گلوله شلیک کند. چه گشایشی بهتر از این پس از افغانستان که نیروهای ناتو عملا در آنجا مجبور به جنگیدن بودند.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پوتین میخواهد اعلام کند که جنگ در اوکراین به جهان پس از فروپاشی شوروی پایان خواهد داد و در فضای جدید هژمونی منطقهای روسیه افزایش یافته و جهان چندقطبیتر شکل خواهد گرفت
ادامه مطلب
همان طور که ناپلئون بناپارت گفته است: «سه چهارم در جنگ، مسائل اخلاقی است. موازنه نیروهای واقعی فقط برای یک چهارم دیگر است.» اوکراینیها که برای نجات میهن خود میجنگیدند، قویتر از سربازان روسی بودند که اغلب بدون این که بدانند برای چه میجنگند به سرزمینهای خارجی حمله میکردند.
ادامه مطلب
علی رضوان پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اقدامات فعلی مسکو در قبال اوکراین می تواند تضمینی باشد مبنی بر اینکه اوکراین در مدار روسیه باقی خواهند ماند یا حداقل به یک منطقه بیطرف تبدیل خواهند شد. در این میان یکی از مقاصد روسیه ساقط کردن دولت طرفدار غرب در اوکراین بوده است.
ادامه مطلب
اکنون که نیروهای روسیه از اطراف کیف عقب نشینی کرده اند که حکایت از موفقیت اوکراین در پس راندن موج نخست تهاجم کرملین دارد، زمان آن رسیده که زلنسکی به آمادگی برای آینده و احتمالا دور طولانی تر این ستیز در آینده بیندیشد. اما منظور از عبارت "یک اسرائیل بزرگتر" چیست؟ جمعیت اوکراین چهار برابر اسرائیل است و قلمروش هم بسیار گسترده تر. به نظر نمی رسد که این یک مقایسه مناسب باشد. با این حال وقتی فاکتورهایی همچون تهدیدهای امنیتی منطقه ای و جمعیت بسیار بسیج شده را منظور کنیم، وجوه مشترک این دو کشور جنگ زده، بیش از آنی است که تصور کنید.
ادامه مطلب
از انتشار در چندین موضع و پراکندگی در یک گستره وسیع در شمال، نزدیک پایتخت و شرق و جنوب دست برداشته و اهداف کوچکی را جایگزین آنها کردهاند که از اهداف اصلی اعلام شده از سوی ولادیمیر پوتین فراتر نمیرود.
ادامه مطلب