بازگشت به برجام برگ برنده دموکرات ها در انتخابات میاندوره ای کنگره

تعلل بایدن در توافق با ایران ثابت خواهد کرد توافق با جمهوریخواهان بهتر است

۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ | ۱۸:۰۰ کد : ۲۰۱۱۶۲۲ اخبار اصلی پرونده هسته ای
دموکرات ها به جای آن باید نگاه متفاوتی داشته باشند و آن را آزمونی برای توانایی شان در اجرای سیاست خارجی ببینند. اگر نتوانند افتضاحی را که دونالد ترامپ بر جای گذاشته، جبران کنند، برای ایران و دیگر کشورها ثابت خواهد شد که تنها توافقی که ارزش پیگیری دارد، توافقی است که با جمهوریخواهان به دست آید. اگر قرار است هیچ توافقی با یک رئیس جمهوری دموکرات، در زمان حضور یک جمهوریخواه در کاخ سفید دوام نیاورد، چرا باید وقت و سرمایه سیاسی را در تعامل با دموکرات ها هدر دهیم، همان بهتر که منتظر ورود یک جمهوریخواه به کاخ سفید بمانیم.
تعلل بایدن در توافق با ایران ثابت خواهد کرد توافق با جمهوریخواهان بهتر است

نویسنده: الدار ممدوف، یک دیپلمات پیشین لیتوانی، تحلیلگر سیاسی و مشاور سوسیال دموکرات های کمیته روابط خارجی پارلمان اروپایی و رئیس هیئت های این پارلمان برای روابط با ایران، عراق، شبه جزیره عربی و مشرق است

دیپلماسی ایرانی: حل و فصل ماجرای یک ساله احیای توافق هسته ای ایران، اکنون به کشمکش های سیاست داخلی آمریکا گره خورده است. حزب حاکم دموکرات، انگیزه هایی کلیدی برای امضای توافق دارد؛ بازداشتن ایران از بمب هسته ای و تقویت اعتبار سیاست خارجی دولت آمریکا. اکنون تنها نقطه اختلافی، حذف نمادین سپاه پاسداران از فهرست سازمان های تروریستی وزارت امور خارجه آمریکاست. حذف برچسب تروریستی از نیروی امنیتی رسمی ایران، برای این کشور یک مسئله اصولی است همان طور که برای هر کشور دیگری این گونه است. این کار همچنین به ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری ایران کمک می کند تا توافق هسته ای را در داخل بفروشد و بگوید که در مقیاسه با دولت میانه روی پیشین، با شرایط بهتری گفت وگو کرده است.

ایران، با توجه به ریسک های موجود، انعطاف چشمگیری نشان داده است. بنا بر گزارش ها، این کشور به واسطه انریکه مورا، نماینده اتحادیه اروپایی در گفت وگوهای وین، پیامی را برای واشنگتن فرستاده با این مضمون که اگر سپاه از فهرست تروریستی حذف شود اما نیروی قدس در این فهرست بماند، به توافق روی خوش نشان می دهد. تا به اینجا، واشنگتن سازش پیشنهادی ایران را نپذیرفته است.

مشکل اصلی دولت بایدن برای انجام این کار، هراس از دشمنی دموکرات های بانفوذ طرفدار اسرائیل به ویژه سناتور رابرت منندز، رئیس کمیته روابط خارجی سناست آن هم به ویژه با نزدیک شدن انتخابات میاندوره ای ماه نوامبر کنگره که انتظار می رود دم,کرات ها در آن ضعیف ظاهر شوند و احتمالا کنترل یک یا هر دو مجلس کنگره را از دست بدهند. با این حال، هیچ دلیلی وجود ندارد که باور کنیم هر میزانی از دلجویی تندروها، برای کسب حمایتشان از توافقی که متضمن تسلیم یکجانبه تهران نباشد، کفایت کند.

دموکرات ها به جای آن باید نگاه متفاوتی داشته باشند و آن را آزمونی برای توانایی شان در اجرای سیاست خارجی ببینند. اگر نتوانند افتضاحی را که دونالد ترامپ بر جای گذاشته، جبران کنند، برای ایران و دیگر کشورها ثابت خواهد شد که تنها توافقی که ارزش پیگیری دارد، توافقی است که با جمهوریخواهان به دست آید. اگر قرار است هیچ توافقی با یک رئیس جمهوری دموکرات، در زمان حضور یک جمهوریخواه در کاخ سفید دوام نیاورد، چرا باید وقت و سرمایه سیاسی را در تعامل با دموکرات ها هدر دهیم، همان بهتر که منتظر ورود یک جمهوریخواه به کاخ سفید بمانیم.

برخی کارشناسان ایرانی، به توافق هایی که جمهوری اسلامی در گذشته با جمهوریخواهان داشته اشاره می کنند که یکی از آنها، توافق با دولت ریگان برای آزادی گروگان ها در لبنان در اوایل دهه 1980 است و نیز همکاری عملی با آمریکا در جریان و بلافاصله پس از یورش جرج دابلیو بوش به افغانستان. البته این توافق ها، سرشتی راهبردی نداشتند بلکه تراکنشی و لازمه مدیریت بحران بودند. از این گذشته، اکنون این سوال وجود دارد که آیا حزب جمهوریخواه کنونی، اصولا توان توافق با ایران را دارد یا نه. بنابراین منطقی نیست که جمهوری اسلامی منتظر توافق با جمهوریخواهان بماند.

این عبارت کلیشه ای که "زمان برای رسیدن به یک توافق در حال سپری شدن است"، برای هر دو طرف صدق می کند – نه فقط برای ایران بلکه برای غرب هم. مجلس ایران که تندروها در آن اکثریت دارند، شروط سختی را برای بازگشت به توافق هسته ای قرار داده تا ابزاری برای فشار بر مذاکره کنندگان ایران داشته باشد. هرچند این مسئله نمی تواند گفت وگوها را فرو بریزد اما نشان از سخت تر شدن موضع تهران در واگذاری امتیازات بیشتر دارد.

این وضعیت، تا حدودی نتیجه تاخیر دولت بایدن در پیوستن به گفت وگوهای احیای برجام است با این توهم که تحریم های ترامپ موجب خواهد شد اهرم بیشتری فراهم آمده و امتیازات بیشتری بویژه در زمینه سیاست های منطقه ای و برنامه موشک های بالستیک از تهران گرفته شود. اما همان گونه که قابل پیش بینی بود، این روش جواب نداد، تنها نتیجه این شد که زمان ارزشمندی از دست رفت و یک دولت تندرو در تهران بر سر کار آمد.

به رغم موانع باقی مانده، احیای توافق هسته ای امکانپذیر است. بهایی که دولت بایدن برای پیوستن دوباره به برجام خواهد پرداخت، بیشتر از بهایی نیست که سلب اعتبار سیاست خارجی اش برای دموکرات ها خواهد داشت. ناکامی در نهایی کردن توافق این پیام را خواهد فرستاد که دموکرات ها قادر به عملی کردن سیاست خارجی شان نیستند و این محدود به ایران هم نخواهد بود بلکه کوبا، ونزوئلا و هر دولت دیگری که خواهان روابطی بهتر با واشنگتن باشد را هم در بر می گیرد.

ناکامی در این زمینه همچنین کسب هر دستاوردی در آینده برای یک دولت دموکرات را بسیار دشوارتر می کند، کاری که باراک اوباما در توافق 2015 با ایران و عادی سازی روابط با کوبا، قادر به انجام آن شد. توقف بر سر یک برچسب عمدتا نمادین تروریستی، ارزش این آسیب درازمدت را ندارد.

منبع: ریسپانسیبل استیتکرافت / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

کلید واژه ها: مذاکرات وین پرونده هسته ای ایران ایران و امریکا مذاکرات ایران و امریکا بازگشت امریکا به برجام حزب دموکرات حزب جمهوری خواه احیای برجام چالش های احیای برجام جو بایدن دونالد ترامپ


( ۹ )

نظر شما :

ابراهیم قدیمی ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ | ۲۲:۱۹
مشکل ما در توافق با امریکا در مورد برجام در جمهوریخواه ودموکرات نه اینکه نیست بلکه تمام مشکل نیست۔ دموکرات وجمهوریخواه دوفصل یک سال هستند وتناوبی عمل میکنند۔ عمل انها کاملا شناخته شده وبخشی از مشکل اند۔ یکی ظاهرا سازگارتر است ودیگری ناسازگارتر ولی هردو باهم سازش دارند۔مشکل اصلی در این است که تصمیم گیران اصلی ایرانی در مذاکرات شرکت نمی کنند۔مانه در مذاکرات با امریکا با پیغام وپس غام مذاکره میکنیم در مورد ایران نیز مذاکره کنندگان ما با پیغام وپس غام با تصمیم گیرندگان اصلی کار میکنند۔ما در مورد امریکا تصمیمی نمیتوانیم اتخاذ کنیم۔تحلیل گذشته هم میتواند فقط چراغی برای اینده باشد۔تصمیم در ست این است که ما مذاکره را به تصمیم گیرندگان واقعی واگذار کنیم۔تفاوت زیادی بین خورشت قرمه سبزی وابگوشت بز باش نیست۔یکی پر اب تر است یکی کم اب تر وسرخ کرده تر۔ولی تفاوت بین ابگوشت وابدوغ خیار بسیار است۔
irani ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ | ۰۷:۴۲
از روز اول هم گفتم ۲۰۱۴ میلادی که این مذاکرات و ادعا برای صلح و قرارداد بستنش دروغ و فریب و تله و دام است برای آماده کردن ایران برای حمله نظامی وساقط کردن حکومت اسلامی کشور!؟اگر واقعأ دنبال قرارداد و صلح هستند که دیگر اینهمه پیچ و خم و گیر نداشت! زدن زیر قرارداد نا نوشته خود در برجام تاج را نداشت!دروغ میگویند همش برای نفوذ و جمع آوری اطلاعات طبقه بندی شده سری و فوق سری نظامی ایران است به نام راست آزمایی.هسته ای را که بدست آوردن تا آخرین اطلاعات. حالا هم دنبال نفوذ بیشتر آمدن!
ناشناس ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ | ۱۰:۰۷
آمریکا یک مغز است با دو دست که همان جمهوری خواه و دموکرات هستند . شاید دست چپ و راست اعمال متفاوتی انجام دهند ولی نهایتا از یک مغز دستور می گیرند .
امیر ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ | ۱۹:۰۴
یعنی اگر فکر میکنید با برگشت دموکرات ها به برجام حتی یک دونه رای اضافی میتونن جمع کنن واقعا شناخت شما از جامعه آمریکا در حد صفر هست!!! رای دهندگان آمریکایی اصلا نمیدونن برجام چیه و ۹۹ درصد اونها ایران رو روی نقشه نمیتونن نشون بدن و Iran و Iraq رو با هم قاطی میکنن!‌ برجام تنها برای طرفداران اسرائیل مهم هست و بخش کوچکی از نخبگان آمریکایی که به مسایل خاورمیانه توجه دارند. یعنی نتیجه برگشت به برجام کم شدن رای هست و نه بیشتر شدن رای... تازه آنهم در حدی که تاثیری رو کلیت انتخابات نداره!