بی‌صداقتی اصولگرایانه درباره برجام

۰۷ اسفند ۱۳۹۵ | ۱۳:۴۸ کد : ۱۹۶۷۳۸۶ سرخط اخبار
عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی؛ در روزنامه ایران نوشت: یک ذهنیت نادرست وجود دارد که گمان می کنند هرچه رقیب ضعیف تر باشد، بهتر است. این ذهنیت ریشه در اندیشه موافق با رقابت ندارد، بلکه در ریشه در ستیزه دارد. در ستیزه، طرف شما هر که باشد، دشمن است که هرچه ضعیف تر باشد نیز بهتر است. ولی در رقابت این اصل معکوس می شود، هرچه رقیب قوی تر باشد بهتر است. زیرا بازی جذاب تری خواهد شد و طرفین بازی سعی می کنند قوی تر شوند و این به نفع بازی یا مردم است و شما هم مجبورید خود را تقویت کنید.
 
از این رو اگر نگاهمان به اصولگرایان را در قالب رقابت تنظیم کنیم، باید نتیجه بگیریم که قُوَّت آنان به نفع اصلاح طلبان است. ولی اولین نشست این گروه در روز پنجشنبه تحت عنوان جبهه مردمی نیروهای انقلاب نشان داد که جناح اصولگرایان تا تبدیل شدن به یک قطب سیاسی قدرتمند راه زیادی در پیش دارند. البته این نشست نشان دهنده برخی تحولات مهم و مثبت در این جناح بود ولی هنوز تا رسیدن به یک نقطه مطلوب راه زیادی در پیش دارند که در زیر به برخی از موارد آن اشاره خواهد شد.
 
مهم ترین نکته این نشست فراتر رفتن اصولگرایان از دو گروه جامعه روحانیت مبارز تهران و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم است که تا کنون و در عمل بویژه تا زمان حیات مرحوم مهدوی کنی تفوق سیاسی خود را به این جناح حفظ کردند. ولی نیروهای جوان اصولگرا به تجربه دریافتند که تن دادن به این قیمومیت نه به نفع کشور است و نه به نفع اصولگرایان، و نه حتی به نفع جامعتین؛ به همین دلیل و در مجموع برای اولین بار پس از انقلاب آنان را در دل نیروهای وسیع تری حل و هضم کردند و شاید بتوان گفت که حتی آنان را به حاشیه نیز رانده باشند.
 
واقعاً سخت است که یک جناح سیاسی برای حدود 40 سال تحت مدیریت نیروهای معدودی و از گروه خاصی قرار داشته باشد. ترکیب جمعیت حاضر و حتی انتخاب شوندگان حکایت از این دارد که یک پوست اندازی جدی در این جناح را شاهد هستیم.
 
نکته بعدی که مصداق مهمی از این پوست اندازی است و باید از آن استقبال کرد، پذیرش سخنگویی یک خانم برای این جبهه اصولگرایی است. این اتفاق مبارکی است، همچنان که خانم دستجردی پیش از این نیز اولین وزیر زن در جمهوری اسلامی و در کابینه احمدی نژاد بود و آن نیز اقدام مهمی بود، هرچند نتوانست آن راه را تا پایان با یکدیگر ادامه دهند.
 
نکته مهم بعدی، به حاشیه راندن نسبی جناح احمدی نژاد از بطن اصولگرایی بود. این کار به پالایش سیاسی جامعه کمک می کند. اشتباهی که در انتخابات گذشته مجلس مرتکب آن شدند.
البته افراد نزدیک به احمدی نژاد و همسو با او در این نشست بودند ولی از رنگ و بوی احمدی نژاد نزد اصولگرایان بشدت کاسته شده است.
 
فارغ از این نکات مهم و مثبت، اصولگرایان مسیر درستی را برای کار خود انتخاب نکرده اند. باز هم اشتباه گذشته را تکرار می کنند. گمان دارند از طریق یک نشست و برخاست ولو سه هزار نفری و تأیید یک نام می توانند به وحدت برسند. توافق واقعی بر روی یک نام نتیجه وحدتی است که پیش از آن باید در ذهنیت و عینیت افراد به وجود بیاید. اگر چنین وحدتی در مبانی و حتی سیاست ها نباشد، به طور قطع، وحدت روی یک نفر یا انجام نمی شود یا اگر بشود به سرعت شکننده خواهد شد و بر فرض هم که شکننده نشود، مثل انتخابات سال 1394 مجلس، به نتیجه موردنظر منجر نخواهد شد.
 
وحدت باید مبتنی بر اشتراک نظر باشد. این مجموعه وسیع که در طول سال نیز ارتباط چندانی با یکدیگر ندارند چگونه می توانند منادی یک فکر و اندیشه و برنامه باشند؟ به علاوه چگونه 30 نفر از یک جناح می توانند خود را نامزد انتخابات ریاست جمهوری نمایند، در حالی که هرکدام آنان باید برای اداره کشور برنامه و ایده و همکار داشته باشد؟ انتظار این است که این 30 نفر حداقل برای یک ماه به صورت راهبردی و حتی مصداقی در مسایل کشور اظهارنظر کنند.
 
اینکه اعضای جبهه اصولگرایان اعلام کرده اند در زمینه اقتصادی سیاست های اقتصاد مقاومتی را برنامه خود می دانند کافی نیست. مثل اینکه بگویند سیاست های اقتصادی قانون اساسی را قبول دارند. اقتصاد مقاومتی یک متن مصوب بالادستی است که دولت فعلی هم آن را قبول دارد و اجرا می کند، اختلاف در این مورد نیست. اگر این دولت این سیاست ها را اجرا نمی کند که باید استیضاح شود. اقتصاد مقاومتی یک برنامه عام است که جناح های سیاسی برنامه های متفاوت خود را در زیر این برنامه باید ارائه کنند.
 
این نشان می دهد که جبهه مذکور قادر به ارائه هیچ برنامه ای نیست. به علاوه چرا این جبهه موضع خود را در برابر مهم ترین موضوع کشور یعنی برجام اعلام نمی کند؟ آیا با برجام موافق هستند یا مخالف؟ اگر موافق هستند، چرا تا کنون شدیدترین حملات را علیه آن طراحی و اجرا کرده اند؟ و اگر مخالف هستند، چه اقدامی در جهت به هم زدن آن خواهند کرد؟ آیا ممکن است که یک گروه وارد فعالیت انتخاباتی شود بدون آنکه درباره برجام موضعگیری داشته باشند؟ این سکوت به معنای بی صداقتی سیاسی است. هر اقدامی که با این حد از بی صداقتی آغاز شود، از الآن می توان سرنوشت آن را در میان مردم و در میان خودشان حدس زد.
 

کلید واژه ها: اصولگرایان


نظر شما :