استراتژی مهار کننده در صورت شکست سیاست بازدارندگی

طرح معروف به پلان B آمریکا علیه ایران چیست؟

۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۲ | ۱۶:۰۱ کد : ۱۹۱۶۱۸۸ آمریکا پرونده هسته ای ترجمه برگزیده
گزارش جدیدی که از سوی مرکز امنیت جدید آمریکا منتشر شده، حاکی از آن است که بازدارندگی باید در سیاست آمریکا باشد ، اما ایالات متحده باید استراتژی مهار و محدود نگاه داشتن را نیز توسعه دهد تا در صورت شکست استراتژی بازدارندگی، آن را به کار ببرد.
طرح معروف به پلان B آمریکا علیه ایران چیست؟

دیپلماسی ایرانی: باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا بارها اعلام کرده که سیاست وی بازداشتن ایران از تولید سلاح هسته ای است. این در حالی است که گزارش جدیدی که از سوی  مرکز امنیت جدید آمریکا منتشر شده، حاکی از آن است که بازدارندگی باید در سیاست آمریکا باشد ، اما ایالات متحده باید استراتژی مهار و محدود نگاه داشتن را نیز توسعه دهد تا در صورت شکست استراتژی بازدارندگی، آن را به کار ببرد.

به گزارش المانیتور، در بخش های کلیدی این گزارش آمده است که استفاده از زور در صورت شکست دیپلماسی می تواند به نوبه خود افزایش انگیزه ایران برای تولید سلاح هسته ای را به همراه داشته باشد. تصمیمی که جامعه اطلاعاتی آمریکا می گویند هنوز از سوی رهبران ایران اتخاذ نشده است.

کولین کال،مقام سابق وزارت دفاع آمریکا در گفت و گو با المانیتور در این زمینه اظهار داشت: حتی یک حمله نظامی موثر نیز نمی تواند برای همیشه بر برنامه های هسته ای ایران مهر پایان بزند. به گفته وی،گزینه نظامی می تواند برای آینده نزدیک برنامه های هسته ای تسلیحاتی ایران را به تعویق بیاندازد، اما به طور حتم انگیزه تهران برای دستیابی به سلاح هسته ای برای مقابله با حمله های آتی را تقویت می کند.

این در حالی است که ایران می تواند با خروج از پیمان منع اشاعه هسته ای و کاهش همکاری های خود با آژانس بین المللی انرژی اتمی به چنین حمله ای واکنش نشان دهد. به این ترتیب با اخراج احتمالی بازرسان از ایران، توانایی جامعه بین المللی برای نظارت بر پیشرفت برنامه های هسته ای جمهوری اسلامی، بسیار محدود می شود.

حتی یک حمله نظامی موثر نیز نمی تواند برای همیشه بر برنامه های هسته ای ایران مهر پایان بزند. به گفته وی،گزینه نظامی می تواند برای آینده نزدیک برنامه های هسته ای تسلیحاتی ایران را به تعویق بیاندازد، اما به طور حتم انگیزه تهران برای دستیابی به سلاح هسته ای برای مقابله با حمله های آتی را تقویت می کند.

به همین دلیل، کال می گوید تنها زمانی باید از گزینه نظامی استفاده کرد که دیگر گزینه ها برای متوقف کردن اهداف هسته ای ایران به شکست انجامیده باشد و شواهد معتبری دال بر حرکت جمهوری اسلامی به سوی تولید بمب هسته ای وجود داشته باشد. همچنین آمریکا و متحدانش باید تمامی راه ها برای دستیابی به راه حل دیپلماتیک را آزموده باشند.

با این حال اعلام طرحی که به پلان B ، معروف است، بدون ریسک سیاسی نخواهد بود. هرچند که ریسک های استراتژیک در مقایسه با طرح حمله، پایین تر خواهد بود. به گفته کال، در صورتی که دولت بخواهد از پلان B، در صورت شکست طرح بازدارندگی استفاده کند، شاید این تصور غلط ایجاد شود که کاخ سفید به طور محرمانه برنامه هسته ای تسلیحاتی ایران را پذیرفته است. به طور همزمان، شکست در استراتژی بازدارندگی ایران می تواند بد باشد اما آماده به نظر رسیدن برای پذیرش ایران هسته ای بسیار بدتر خواهد بود. اما در نهایت آنچه اهمیت دارد این است که آمریکا برای آنچه می خواهد اتفاق بیافتد برنامه ریزی کند، نه حاشیه هایی که ممکن است ایجاد شود.

کال در ادامه اظهار داشت: ظهور ایران هسته ای به بی ثباتی بیشتر منطقه می انجامد که هم اکنون نیز آتش در آن زبانه می کشد. از سوی دیگر ریسک به راه افتادن چرخه هسته ای در خاورمیانه نیز از دیگر پیامدهای ایران هسته ای است. اما یک استراتژی مهار کننده می تواند بسیاری از این خطرها را مدیریت کرده و حتی آنها را از بین برد. البته این استراتژی بسیار پیچیده و پرهزینه خواهد بود. همچنین پیامدهای نشای از ریسک اندک شکست استراتژی مهار کننده نیز بسیار وخیم است.

علاوه بر این، کال بر این باور است که دنبال کردن استراتژی مهار کننده، ایالات متحده را ناگزیر می کند تعهدات امنیتی به متحدان در خاورمیانه را دو برابر کند. به این ترتیب برقراری توازن مجدد در سیاست خارجی آمریکا در قبال آسیا دشوار تر خواهد شد. از سوی دیگر تقویت روابط آمریکا با برخی کشورهای منطقه که سطح دمکراسی در آنها پایین است، واکنش واشینگتن به بهار عربی را پیچیده تر خواهد کرد. استراتژی مهار کننده همچنین نقش تسلیحات و بازدارندگی هسته ای در استراتژی امنیت ملی آمریکا را پررنگ تر می کند و این در شرایطی است که اواباما امیدوار است در جهت مخالفی حرکت کند.

بنابر همه این دلایل، تعهد به استفاده از تمامی ابزارها شامل گزینه نظامی برای بازداشتن ایران از ورود به باشگاه هسته ای، سیاست صحیحی است. اما در صورت شکست بازدارندگی، باید طرحی برای مهار ایران وجود داشته باشد و کسی نباید این مساله را با دنبال کردن استراتژی مهار کننده در شرایطی که امکان پرهیز از آن وجود دارد، اشتباه بگیرد.

تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10

انتشار اولیه: سه شنبه 24 اردیبهشت 1392/ باز انتشار: یکشنبه 29 اردیبهشت 1392

کلید واژه ها: پرونده هسته ای ایران آمریکا


( ۹۰ )

نظر شما :